Doğma büyüme buralıyım. İlçe değiştirdim gerçi ama 6 yılda düzgün bir çevrem olmadı. Sosyalleşeceğim bir çevre bulamıyorum. Konser vs olsa bile herkes biriyle geliyor, tanışamıyorsun bile. Bu arada çekingen biri de değilim. Herkes mağarasına çekilmiş gibi.
Evet, buna katılıyorum ama herkeste mi bu korku var? Milyonlarca insan arasında rahat bir arkadaşlık kuramamak can sıkıcı. Etkinlikler biraz masraflı olduğu için kolay kolay yapılmıyor. Biraz da bu yüzden.
Kimse kimseyi tanımadığı için güvenemiyor ve olumsuz olan olaylar geneli kirletiyor... Bilinmemezlik te insanların mesafeli ve tetikte olmasına yol açıyor.. İster istemez kasıyorsunuz... Hoş geldin yalnızlık diyorum
Biri tenha bir yerde buluşma ayarlamaya kalkışıyorsa endişe duyulabilir ama ben bayağı kalabalık yerleri kastediyorum. Bu ortamdan bile korkan biri varsa sosyofobik olmalı.
Bunun psikolojik bir kusur olduğunun farkında iseniz, çözüm bulmaya çalışabilirsiniz. Maruz bırakma tekniği ile kendinizi kalabalık ortamlara alıştırmayı deneyin.
Kimi gorsem sikayetci guven kalmadi dostluk kalmadi... Kalabaliklar icinde yanlizim.... Hep sikayet. Durumunu itiraf edenlerde gecmiste ne kadar kotuluk gordugunu anlatir. Ama her kes cok iyi.. İse dunya neden boyle.
Evet, yalnız olmamda hatam çoktur (öyle şiddetli ayrılık değil tabi) ama bunu düzeltecek ortam yok. Zaten arkadaşlarımdan uzaklaşmam önceki oturduğum yerde oldu, burada hiç arkadaş edinme fırsatım olmadı. Belki işyerindeki insanlarla takılabilirim ama pek benim kafadan değiller.
Biraz toplumsal bakabilsek daha guzel olacak. Tolga bey. Diyelimki hic tanismiyoruz siz caddede yururken size, nasilsiniz desem nasil bir tepki verirsiniz
Yalnizlik, çağımızın en büyük sorunu... Nedeni ise teknolojinin bizleri bireyciliğe itmesi ce kalabalık içindeki yalnızlık duygusunun toplum nezdinde hakim olması.
Üstelik yurtdışında yaşamayı düşünüyorum. Kendi dilimdeki insanlarla arkadaş olamıyorsam, yeni bir yer daha mı zor olur? Yalnızlık biraz modern fenomen haline geldi. Doğal karşıladığımız için böyle. Toplumun en büyük sorunlarından biri. Yalnızlığa karşı toplumsal hareketler ortaya çıkabilir ya da çıkmalı
İnsanlar medeniyetleşme adına yobazlaşmaya başladılar insani değerlerimiz yitti toplumsal olaylara bile bakış açımız çıkarlar doğrultusunda komşuluk deseniz kayboldu aynı binada oturanlar birbirlerine günaydın dahi demiyor nereye gidiyor bu insanlar...
Bazen yanlızlık çok iyi bazende berbat bir durum öyle bir zamandayız artık herkes sadece kendisini düşünüyor çevresinin olduğunun farkına bile varamıyor ama insan asla yanlız değildir Allah hep insanla beraberdir
Bence düşüncelerin farklı olması istememesinden de kaynaklanıyor inanç farklılıkları uyumsuzluk vb. Kendimden biliyorum ama kitap okumak iyi geliyo tavsiye ederim
Kitap okumak iş çıkışında veya birkaç günlük tatillerde iyi gelebilir ama her zaman her zaman okumak beni bıktırıyor, özellikle kurban bayramı, yıllık izin gibi uzun tatil sürelerinde. Arkadaşsız hayat çok zor. İnsan ekonomik, psikolojik her konuda başkalarına ihtiyaç duyuyor.
bana göre ilk neden oraya yerleşenler oranın yerlisi olmadığı içindir hocam.
Doğma büyüme buralıyım. İlçe değiştirdim gerçi ama 6 yılda düzgün bir çevrem olmadı. Sosyalleşeceğim bir çevre bulamıyorum. Konser vs olsa bile herkes biriyle geliyor, tanışamıyorsun bile. Bu arada çekingen biri de değilim. Herkes mağarasına çekilmiş gibi.
insanlarda biraz arkadaş edinme korkusu da var güven sorunu yani.
Evet, buna katılıyorum ama herkeste mi bu korku var? Milyonlarca insan arasında rahat bir arkadaşlık kuramamak can sıkıcı. Etkinlikler biraz masraflı olduğu için kolay kolay yapılmıyor. Biraz da bu yüzden.
birde eski mahalle ilişkileri yok ve ardından betonlaşma da başlayınca yeni bir insan yaşam şekli ortaya çıktı adı: Yalnızlık.
Bu duruma pek katlanamayacağım
Kimse kimseyi tanımadığı için güvenemiyor ve olumsuz olan olaylar geneli kirletiyor... Bilinmemezlik te insanların mesafeli ve tetikte olmasına yol açıyor.. İster istemez kasıyorsunuz... Hoş geldin yalnızlık diyorum
Biri tenha bir yerde buluşma ayarlamaya kalkışıyorsa endişe duyulabilir ama ben bayağı kalabalık yerleri kastediyorum. Bu ortamdan bile korkan biri varsa sosyofobik olmalı.
Tolga Kışlaklı ben sosyofobiğim o zaman. Sanal ortamda bile insanlara mesafeliyim.
Bunun psikolojik bir kusur olduğunun farkında iseniz, çözüm bulmaya çalışabilirsiniz. Maruz bırakma tekniği ile kendinizi kalabalık ortamlara alıştırmayı deneyin.
imageBöyle de sorulabilir
Dunya ne kadar kalabalik olursa olsun mutlu ailen iyi bir dostun yoksa heryerde yalnizsiniz
Bahsettiğim o "iyi dost" u nasıl bulacağız?
Çünku insanlari kucucuk kutulara hapsedecek cazip birçok teknolojik cihazlar türedi. Bugün kimse km. Lerce yol tepip bayramlasmaya gitmiyor msj ya da goruntulu arama terch ediyor. Ödemelerini elindeki telefondan yapiyor. Nasilsin diye telefondan soruyor. Sevincimizi, uzuntumuzu, kizginligimizi emojilerle dokundurmali atarli sözlerle kucucuk kutular icinde sayisi binleri bulan çevremizle paylasiyoruz. O kutulardan ciktigimizda ise.. Vaziyet koca bir bosluk.
Küçük yerlerdeki gibi samimiyet komşuluk vs ilişkileri yok orda güven konusu da problemli bence
Óyle yerlerde kalmadi
Haklisiniz baya azaldı ama küçük ilçelerde var hala
Cok umutsuzum maalesef. 10. Kóyu kurmak her gecen gun zorlasiyor.
Kimi gorsem sikayetci guven kalmadi dostluk kalmadi... Kalabaliklar icinde yanlizim.... Hep sikayet. Durumunu itiraf edenlerde gecmiste ne kadar kotuluk gordugunu anlatir. Ama her kes cok iyi.. İse dunya neden boyle.
Evet, yalnız olmamda hatam çoktur (öyle şiddetli ayrılık değil tabi) ama bunu düzeltecek ortam yok. Zaten arkadaşlarımdan uzaklaşmam önceki oturduğum yerde oldu, burada hiç arkadaş edinme fırsatım olmadı. Belki işyerindeki insanlarla takılabilirim ama pek benim kafadan değiller.
Biraz toplumsal bakabilsek daha guzel olacak. Tolga bey. Diyelimki hic tanismiyoruz siz caddede yururken size, nasilsiniz desem nasil bir tepki verirsiniz
Eminim bir tedirginlik yasarsiz
Şaşırırdım
Bunu sorduğunuz şartlara bağlı. Gece, ıssız bir yerde korkabilirim
Yalnizlik, çağımızın en büyük sorunu... Nedeni ise teknolojinin bizleri bireyciliğe itmesi ce kalabalık içindeki yalnızlık duygusunun toplum nezdinde hakim olması.
Bir kiside bu durum Dan ben sorumluyu m desin
Herkes, kendinden sorumludur hocam
Bence şehirlerde çok fazla uyarana maruz kalıyoruz bu da bir tık fazla geliyor olabilir.
Gittiğiniz yerde çevre edinmek istiyorsan, ilk önce mahalle kahvesine takılacaksın...
Mahalle kahvesi değil de restoranlar var, olur mu
O ikinci aşama...
Bütün sorun BETONLAŞMA devri başladığından....
Bu şartlar altında çok iyi eğlenenler de var. Bir taraf çok eğlenirken diğer taraf neden böyle tek başına kalıyor?
Sizi doğduğunuzdan beri aynı mahalledemisiniz?
Hayır. Bu yüzden mi sizce?
Bence bu çok önemli bir etken % 80 kadar
Üstelik yurtdışında yaşamayı düşünüyorum. Kendi dilimdeki insanlarla arkadaş olamıyorsam, yeni bir yer daha mı zor olur? Yalnızlık biraz modern fenomen haline geldi. Doğal karşıladığımız için böyle. Toplumun en büyük sorunlarından biri. Yalnızlığa karşı toplumsal hareketler ortaya çıkabilir ya da çıkmalı
Çünkü insanlar yabancılaşmıştır. Hem kendilerine hemde topluma karsi.
İnsanlar medeniyetleşme adına yobazlaşmaya başladılar insani değerlerimiz yitti toplumsal olaylara bile bakış açımız çıkarlar doğrultusunda komşuluk deseniz kayboldu aynı binada oturanlar birbirlerine günaydın dahi demiyor nereye gidiyor bu insanlar...
Doktora eczane gigiyo
Yalnızlık, insanın insana yaptıklarının sonucu değilmi?.. İçe çekiliş.. Rahme sığınma dürtüsü...
Seni yanlız hissettirenler utansın.
Bazen yanlızlık çok iyi bazende berbat bir durum öyle bir zamandayız artık herkes sadece kendisini düşünüyor çevresinin olduğunun farkına bile varamıyor ama insan asla yanlız değildir Allah hep insanla beraberdir
Birazda insanların kotuluklerinden nankorluklerinden kiskancliklarindan kaçmak için yanlizligi seviyoruz bence
Kotu insan yoktur kotu insanlik vardir. Insanlari kotu gormeyelim
Hayat devam ettikçe sürecektir büyük şehir sadece şiddetini artirir
Kapladiginiz alan metrekaresinin azlığı sizi psikolojik olarak yanlizlastiriyor. Otobus metro vapur sokak kafe vs
Çok küçük bir alan da olsa konuşacak biri olsa kendimi yalnız hissetmem.
Bence düşüncelerin farklı olması istememesinden de kaynaklanıyor inanç farklılıkları uyumsuzluk vb. Kendimden biliyorum ama kitap okumak iyi geliyo tavsiye ederim
Kitap okumak iş çıkışında veya birkaç günlük tatillerde iyi gelebilir ama her zaman her zaman okumak beni bıktırıyor, özellikle kurban bayramı, yıllık izin gibi uzun tatil sürelerinde. Arkadaşsız hayat çok zor. İnsan ekonomik, psikolojik her konuda başkalarına ihtiyaç duyuyor.
17 18 milyon nüfuslu istanbulda kafa dengi 3 4 kişi yok gerçekten