Oğluma ağır hiperaktif ve dürtüsel teşhisi kondu. Dr Rispandal, concerta ilaçlarını yazdı. Ama ben hep ilaca karşı olduğum için reddettim. Psikoloğa oyun terapisine götürüyorum. Okuldan çok şikayet geliyor. Evde bir şekilde idare ediyorum, ama okul çok sorun. İlacın yan etkileri, ileri de karaciğere zarar verme ihtimali vb beni korkutuyor. Bir sürü makale kitap okudum. İlaca karşı hocalar da çok. Tecrübeli anneler yorum yazabilir mi lütfen
Şenay Aydiş
Ş
Şenay Aydiş hanım. 10 yaşında dikkat eksikliği ve dürtüsellik tanısı alan bir oğlum var. Dürtüsellik Kısmında zarar vermesi Yok. Lakin çok güçlü bir çenesi var. Okulda bizde çok şikayet aldık. Öğretmen beni hiç konuşturmayacak elinden gelse bile dediiiii. Söz hakkı alsın almasın herşeye konuşuyor araya giriyor. Tabi bu durum bi okulda değil evde de böyle. Ve biz ne kadar sakin davransak da anlamaya çalışsakdaaaaa o girdap içinde kısır döngüde mutsuz ve ağresif çocukla kaldık hep. Doktor ve testler sonucu ilaca başladık. Size verilen ilaçları biz de kullanıyoruz. Ve çok şükür hem oğlumun hayatı hem bizim hayatımız düzene girdi. Bizim hayatımızın düzeninden lütfen sakin çocukla mutluyuz sanılmasın. Şöyleki mutsuz oğlum artık mutlu, okulda başarılı, sürekli ikaz edilen bi çocuk değil, evde yapması gerekenleri haydi diye söyleyen bir annesi yok artık (çünkü bende ilaç kullanıyorum ) . Lütfen ilaçlardan ve bilimsellikten bu kadar korkmayın. Bu arada ağır teşhis konusunda şunu söyleyebilirim. Geçen hafta çok yakın bir arkadaşım oğlunu veli beye götürdü. Dürtüsellik şiddet boyutunda olduğundan doktor ağır dürtüsel tanısı koydu. Ve ilaçları kullanmamasının mümkün olmayacağını belirtmiş. Sanırım sizdede hareket kısmı çok fazla
Eevet hareket kısmı çok ama bilimsellik kısmı beni korkutmuyor. Çok makale kitap okudum. İlacın faydasını savunan bilim admı olduğu gibi tam tersini savunanlar da var. İşin içinden çıkamadım. Sizin adınıza sevindim ama.
Bende çok okudum. Ama okuyup iki ayrı kağıda ilaçlı ve ilaçsız hayatımızı yazdım. Kar zarar muhakemesi yaptım. Şunu unutmayın herşeyin doğruluğunun karşılığında çürütmek için tam tersini savunanlar var. En önemlisi doktorunuza güvenin. Ve unutmayın mutlu çocuk mutlu aile ile herşey yoluna girecektir .
Bu testlere de güvenemiyorum. Bu kar zarar hesabını ben de yaptım. Olumlu tarafta 1000 tane olsa, olumsuz yönde sağlığına zararın kküçücük ihtimali bile olsa, bana ilaç vermemek ağır basar
Testler konusunda sizinle hem fikirim. Kar zarar konusunda ise bende öyle demiştim küçük bir ihtimal bile olsa önce sağlığı dedimmm. Ve ilacı bir yıl öteledim vermedim. Bu yıl baktım yaş 10 oldu. İtiş, kakış, mutsuz ve sürekli ikaz edilmek zorunda kalan bi çocuk büyüyor. Sonra dedim sağlığı kadar mutluluğu ve mutlulukla gelecek iç huzuru, kişiliği, karekteride çok önemli yavrumun. Ben annesinden elinde olmayan şeylerden dolayı nefret eden evinden soğumuş bir çocuk büyütmek istemedim. Kar kısmındaki tanelerim kendi düzenim yada mutluluğumdan çok yavrumun mutluluğuydu. Allah hepimizin yardımcısı olsun .
Ne güzel yazmışsınız. Ben daha öğreneli 2 gün oldu. Siz de kolayy kolay vermemişsinizdir tabi. Belki ileride ilacın dozunu danışma aşamasına geleceğim. Ama henüz alışamadım.
Şimdi oldu işte o kabullenme süreci tam 1 yıl sürdü bende gözyaşlarım sel oldu göz pınarlarım kurudu hiç kolay olmadı. Ama sindirip kabul edince İnan'ın çok şey koyuyorsunuz hem öğrendiklerinize hem ilişkinize sizde sabırlı olun güzel günler inş sizin içinde yakın
Bende ilaca karşıyım. Israrla kullanmadım. Arada bi verdim. Gıda takviyesine başladım. Balık yağı, kefir gibi dikkat geliştirici kitaplardan aldım. Ama bende maalesef ilaç kullanmaya artık sıcak bakıyorum. Şöyleki;ilaçsız üstesinden gelinmiyo daha çok çocukta annede yıpranıyo maalesef
Anne yüreği hepimizdeki. Aynı aşamaları yaşadım ve gördümki ilaca karşı oldukça sanki ona daha çok yaklaştım:( çünkü ilaçsız üstesinden gelinmiyoooo
İlkokul 1. Ve 2. Sınıfta bende conserta verdim oğluma.. Hayatımın en üzücü iki yılıydı. 3. Sınıfta kestim ve okula da söylemedim. Çok yan etkileri var. Tikler oluştu saçlarını yoldu yemedi içmedi uyumadı ... Risperdalı asla vermedim direk çöpe attım. Annem şizofreni hastasıydı ve bu ilacı kullanırdı. Doktorun oğluma bu ilacı verdiğini görünce yaşadığım duyguyu varın tahmin edin. Şimdi 14 yaşında delikanlı. Okulunda mutlu sakin sayılabilecek bir ergen kendisi Dikkat testinde yetişkin kadar dikkati var çıktı. Hepsi geçti ve geçiyor. Üzülmeyin pozitif olun.. Yediklerine dikkat edin tavsiyem en önemlisi bu.. Geçmiş olsun..
Bu yazdıklarınız bana umut oldu teşekkür ederim. Benim de 14 yaşında kızım var. O da bu kadar olmasa da yakın bir durumu vardı. Doktora götürmediğim için tanısı yok. Ben de yüzmeyeverdim. 7 gün antreman, özel ilgi. Şimdi çok iyi durumda. Oğluma da ilaçsız devam edeceğim şimdilik