Şöyle bir teorim var. Beden bir hapishanedir çünkü ruh ölümsüzdür. Ölümsüz ruh ölümlü bedende bir tutsaktır ve insanın anlık mutluluklar dışındaki kalıcı tedirginliği, rahatsızlığı ve mutsuzluğu bundan kaynaklanır. Çünkü beden ölene kadar ruh bir esirdir. Bu teorime yaklaşımınız ya da katkılarınız neler olabilir...
Fatih Denir
F
Ruh bedenin sadace bir kipidir ... İnsan ne yaparsa yapsın sadace şimdi ve burada ile sınırlıdır bu nedenlede bütünlügün kendisini bunun içinde bütünlügünü kendisini kuşatabilmek için ruh denen zamanın ve mekanın üzerinde bir ideye ihtaç vardır.. İnsan aklı kolektif bir biçimde insan kendinde olmayan bu yetiyi ruh adı altında mantıksallaştırmış ... Mesele bu kadar bu kadar basit
bence bu kadar basit değil, hiçbir şey o kadar basit değildir, basit olan basit gören bakış açısı olabilir ancak...
Aslında her şey çok basit insanlar karmaşılaştırıyor