Dünya bir okul. Deneyim okulu. Ve biz burada öğrenimdeyiz. Hata yok ki. Öğrenim sürecinden geçmekte olan çok tatlı bir çocuk var sadece. Kendinizi işte böyle görün. En “göremem” dediğiniz durumlarınız için bile. Kendinizi affetmezseniz başkalarını çok daha zor affedersiniz. Kendini sık sık suçlayan, yargılayan, kendine kızan bir yapınız varsa, her gün bir kere suçlanma korkunuzu çalışıp, bir kere de kendini affetme meditasyonu yapın.
Ve gün boyu içinizden ya da tercihen yüksek sesle: “Ben kendimi yaptığım ve yaşadığım her şey için onaylıyorum” bilinçaltı tekrarını bol bol yapın. Kendi yolunuzu bu şekilde kendiniz açarsınız. Herkes kendi yolunu kendi açar; kendi yolunu kendi yapar. Su olmaya doğru akar. Rahat ettiğiniz bir şekilde oturun. Tam göğsünüzden derin bir nefes alıp verin. Gözler kapalı, yüksek sesle ya da içinizden şöyle söyleyin: Benim suçlanma korkum var. Ben suçlanma korkumu kabul ediyorum. Ben suçlanma korkumu şu anda sevgiye dönüştürmeye niyet ettim. Ben suçlanma korkumu seviyorum. Şimdi sanki kalp bölgenizden pek çok kapağın açıldığını ve içinden pembe suların, pembe ışıkların, pembe çiçeklerin… çıktığını imgeleyin. Bir süre kendinizi sadece bu toz pembeliğe bırakın. Yaratabileceğiniz en güzel pembeyi yakalayın. Pembe, evrendeki saf ve koşulsuz, gerçek sevginin rengini temsil eder. O yüzden kalbimden pembe rengi çıkarıyorum. Korku meditasyonu bu kadar. Kalbinizden çıkardığınız pembe renkle bedeninizdeki korku enerjisini sevgi enerjisine dönüştürüyorsunuz. Kendinizde tespit ettiğiniz her korkunuzu arka arkaya, arada derin bir nefes alıp vererek, bu şekilde çalışabilirsiniz. Bu meditasyonu her korkunuz için günde bir kere yapmanız yeterli.
görsel materyalDünya bir okul. Deneyim okulu. Ve biz burada öğrenimdeyiz. Hata yok ki. Öğrenim sürecinden geçmekte olan çok tatlı bir çocuk var sadece. Kendinizi işte böyle görün. En “göremem” dediğiniz durumlarınız için bile. Kendinizi affetmezseniz başkalarını çok daha zor affedersiniz. Kendini sık sık suçlayan, yargılayan, kendine kızan bir yapınız varsa, her gün bir kere suçlanma korkunuzu çalışıp, bir kere de kendini affetme meditasyonu yapın.
Ve gün boyu içinizden ya da tercihen yüksek sesle: “Ben kendimi yaptığım ve yaşadığım her şey için onaylıyorum” bilinçaltı tekrarını bol bol yapın. Kendi yolunuzu bu şekilde kendiniz açarsınız. Herkes kendi yolunu kendi açar; kendi yolunu kendi yapar. Su olmaya doğru akar. Rahat ettiğiniz bir şekilde oturun. Tam göğsünüzden derin bir nefes alıp verin. Gözler kapalı, yüksek sesle ya da içinizden şöyle söyleyin: Benim suçlanma korkum var. Ben suçlanma korkumu kabul ediyorum. Ben suçlanma korkumu şu anda sevgiye dönüştürmeye niyet ettim. Ben suçlanma korkumu seviyorum. Şimdi sanki kalp bölgenizden pek çok kapağın açıldığını ve içinden pembe suların, pembe ışıkların, pembe çiçeklerin… çıktığını imgeleyin. Bir süre kendinizi sadece bu toz pembeliğe bırakın. Yaratabileceğiniz en güzel pembeyi yakalayın. Pembe, evrendeki saf ve koşulsuz, gerçek sevginin rengini temsil eder. O yüzden kalbimden pembe rengi çıkarıyorum. Korku meditasyonu bu kadar. Kalbinizden çıkardığınız pembe renkle bedeninizdeki korku enerjisini sevgi enerjisine dönüştürüyorsunuz. Kendinizde tespit ettiğiniz her korkunuzu arka arkaya, arada derin bir nefes alıp vererek, bu şekilde çalışabilirsiniz. Bu meditasyonu her korkunuz için günde bir kere yapmanız yeterli.
Günaydın
Gunaydin cabuk kendini affet:)
Hayır bunca şeyden sonra bu mümkün değil
Affetmezsen affedilmezsin
Tamam tamam affettim gitti
Affin hayrola:)
Teşekkür ederim
Sedat kardeş bunlari okumadan gecmiyoruz ona göre
Okudum okudum