#Ankara
Merhaba Shall We Ben yıllardır var olan özgüven eksikliğinden dolayı hayatta hep kaybeden biriyim. Başarılı biriyim ama kendimi anlatamam, ifade edemem. Sosyal olarak çok zayıfım. Alıngan, utangaç, hassas ruhlu ve güven problemi olan biriyim. İş mülakatlarında kaybettim iletişim zayıflığından ve bu benim artıkyeter dediğim olay oldu. Bunun altında yatan psikolojik etmenler de var. (Travma vs.) "Hayat hassas kalpler için bir cehennemdir" sözü beni anlatıyor
Ne yapabilirim sizce?
Bunu yazıp paylaşmak bir yerden başlamak gerekir diye düşündüm.
Ebru Hsnky
E
Aklıma bir soru geldi mantıksal olarak yanlış olduğundan emin olduğun bir şey düşün ve bunu toplumun büyük çoğunluğunun doğru olarak kabul ettiğini hayal et bu durumda sorun sendemidir yoksa toplumum büyük çoğumluğumdamı?
Insanların fikri onemli gibi bir sessizligim olur ama susmam bunu desteklemez. Icimden bilirim dogru şeyi ama bunu ifade edemedikten sonra bir önemi kalmıyor ki ?
Mantıksız birine mantıklı bişey ifade edemeyiz çünkü o insan anlamını kavrayamayacaktır yani anlaşılmayacaksa ifade etmenin ne önemi var? Ne yazıkki bundan 100 sene önce toplumumuz tarafından ayıp kötü günah olarak nitelendirilen pek çok durum günümüzde erdem sayılmakta ve bu durumda insanlara yakınlaşmaktansa onlardan uzaklaşmak akıl sağlığımızı korumak için en doğru karar olur görüşündeyim yani aslında şunu söylemeye çalılıyorum sorun sende değil onlarda