hayatının bir döneminde hapishanede yatmış insanlara bir sorum olacak. Hapishaneye hırsızlık, cinayet, tecavüz ya da terör suçlarından girmiş olabilirsiniz; fakat hapishanede kalma sürenizi tamamlayıp dışarı çıktığınızda, içerde geçen zamanlar, yaşama ve işlediğiniz suça\suçlara olan bakışınızı ne yönde etkiledi? Sizce hapishane sizi tedavi mi etti yoksa daha da mı azgınlaştırdı, ötekileştirdi? Belki de hiçbirini yapmadı.
Not: Bu soruya cevap geleceğini düşünmüyorum. Adam çıkıp "daha da azgınlaştım" dese, onun potansiyelini görüp topluca lince tutacağız çünkü.
Dipnot: Belki yanılırım diye yine de soruyorum.
Dipdipnot: Bu post hapishaneler hakkındaki düşüncelerinizi öğrenmek için değil, hapishanelerde yatmış insanların deneyimlerini öğrenmek için açılmıştır. Yoksa elbette belgesellerden, filmlerden ve kitaplardan her birimizin birer fikri vardır!
Dibindibininnotu: Birinci ağızdan dinlediğiniz anılar varsa, onlar da kabulümdür.
Cezaevleri koğuş sistemi olmaları dolayısı ile suç konusunda caydırıcılıktan çok suç ihtisas klübü olarak çalışıyor genellikle aynı suçlar aynı koğuşlara kapatıldığı için misal üç dolandırıcı bir araya gelip kafakafaya veriyor ve yaptıkları hataları tartışarak dışarı çıktıklarında ortak bir iş çevirip aynı hataları yapmamak konusunda sözleşitorlar
Kendilerince faydacı bir bakış açısı geliştirip oradaki cezayı bir fırsata çeviriyorlar yani. Bu da başka bir toplumsal gerçeklik, ne yazık ki.