Doğu'da görev yapmış ve yapmakta olan öğretmen arkadaşlarım oradaki güzel anılarınızı, oraların tarihi ve doğal guzelliklerini, doğuda bulup da batıda bulamadiginiz guzellikleri yazar mısınız ?
Doğuda öğretmen olmak demek bişeyleri tırnaklarınla kazıyarak elde etmek demek... Çogu zman samimi sıcak insanlara denk gelmek demek.. Hem topluma ters düşmemek için gelenekçi yaklaşmak hemde çağın gereği olarak çağdaş eğitimi vermeye çalışarak bu ikisi arasındaki dengeyi sağlamaya çalışmak demek... Kısacası zordur öğretmen olmak...
Hiç bilmediğin bir coğrafya da olmak tanımaya çalıştığın sıcak, samimi ve büyüğünden küçüğüne saygıyı elinden bırakmayan güler yüzlü insanlar demek. Doğuda ki hava şartları da dahil vermiş olduğun mücadelen de yanında olduklarını hissettiren öğrencilerin demek. Kısacası meslek aşkı demek.
Bayburt ta iken soğuktan Kasım'da donan suyumuzun 1 nisan da geldiğini unutmam, hatta bu bize 1 nisan şakası oldu demiştim. Öğretmenliğimin dostluklarimin en zevkli yılları idi aslında... Keşke yeniden yasasam veya yasasak..
Samimiyet. Ordaki arkadaşlarımızla hepimiz yaşıttık. Haydi gidiyoruz dendiğinde kimse tereddüt etmezdi. Batıda durum böyle değil. Doğuda öğretmen bir eve girince ne güzel bir karşılama yapılıyor anlatamam. Saygıda kusur etmemek için çırpınıyorlar. Batıda da gelmesin diye kırk takla atıyorlar. Hey gidi hey..
Saygı: Ağrı'da dersine gir girme bütün öğrenciler yolda bile selam verirdi. Sivas'a geldim, sadece dersine girdiklerim selam verir oldu. Denizli'deyim şu an, öğretmeni takan yok.
Şanlıurfa, tarihi geçmişi 9 bin yıl öncesine dayanan, Hz. İbrahim'in doğduğu, Hz. Eyyüb'ün yaşadığı, Hz. İsa tarafından kutsanan kent adeta bir müze şehir görünümündedir. Harran'ı gezerken 4000 yıl öncesinin solunduğunu hissetmemek, Atatürk Barajının suladığı Harran Ovası'nda ise yaratılan bolluk ve bereketi gözlemlememek mümkün değildir. Ve Balıklıgöl: İbrahim Peygamberin ateşe atıldığında düştüğü yer olarak bilinen bu iki göl, kutsal balıkları ve çevrelerindeki tarihi eserler ile Urfa'nın en çok ziyaretçi çeken yerleridir. Ve dünyanın ilk üniversitesi Harran üniversitesi. Ve fırat... Ve daha niceleri...
Şartlar sebebiyle birbirine sarılan samimi arkadaşlar ay ışığında kalkıp yola düşme maaşın yarısı elektrik faturası büyük market görünce çoook sevinme ve leziz kebaplar tavalar vs
Herkes doğudaki öğretmenlik günlerini güzel hatırlar ama kimse Doğuda kalıp yerleşmek istemez kimisini aile ceker kimisini memleket ozlemi ceker kimisini imkanlar ceker, keşke şehirler bu kadar birbirinden uzak olmasaydı keşke insanlar bu kadar birbirinden kopmasaydı ..
Ne güzel cumleler kurulmuş imrendim hala doğuda çalışan arkadaşlar varsa gün gelipte ayrılmak zorunda kalmazdan evvel güzel anıları biriktirin heybenize....
Ben oradaki anılarımı yazarak, öğretmenler gününde düzenlenen anı yarışmalarında dereceye giriyorum. 2 defa kazandım, 2 ayrı anıyla. En son anım bakanlığın çıkaracağı dergide yayınlanacak. Sabırsızlıkla bekliyorum. İyi ki de oralarda çalışmışım.
Doğuda 18 yıl sınıf öğretmenliği yaptıktan sonra batıya geldim. Zor koşullarda elimizden gelenin fazlasını yapmaya çalıştık. Hangi bir anımı anlatayım ki. Doğuda görev yapmak ne kadar zor olsa da oradaki eğitime katkımız olduğu için de bir o kadar da kendimi gururlu hissediyorum. Oradaki şartlar beni öyle bir yoğurdu ki şu an batıda yaptığım öğretmenlikte örnek gösteriliyorum.Bunu hem görev anlayışıma hem de doğuda uzun yıllar görev yapmama borçluyum. Aklıma gelen bir anımı paylaşmak istiyorum. Köyden gelen öğrencilerime masa tenisi çalıştırmıştım.İlde birinci gelerek il dışı yarışmalarına katılmıştık. İl dışına çıktığımızda köyden dışarı çıkmayan öğrencilerimin heyecanlı, çekingen ve utangaç tavırları beni çok duygulandırmıştır.
Bu gun oglumun (ortaokul) veli toplantisindaydim. Büyük şehir belediyesinin en merkezi okullarından birisi. Bazı velilerin küstah hadsiz tutumları, ogretmen arkadaşlarımın savunmadaki tedirgin halleri içimi acıttı. Mesleğimin ilk 7 yılı doğuda ilk ve ortaokul derslerine girerek geçmişti. Yoğun terör tehdidi altindaydik. Yoksulluk imkansizlik diz boyuydu. Okulumun muduru ogretmeni hizmetlisi her seyiydim. Halk caliskanligim ve ozverimi takdir edip severdi beni. Bir dedigimi ikiletmezlerdi. Ama batitaki imkanlar içindeki hadsizlik küstahlık ve cahil alimligi, cehaleti ve yokluğu özletiyor insana. Şu an kendi alanimda bir meslek lisesinde gorev yapiyorum. Memleketimdeyim. Kentin dokusu hizla degismis, parcalanmis aileler ailevi ve kisisel sorunlarini aşamayan çocuklar içinde çırpınıp duruyorum.
Doğuda ogretmenlik demek Samimiyet ve ictenlik demek. Güzel dostluklar arkadaşlıklar demek. Tandir ekmeği, kitlama sekeri demek. Her gun okula Suphan dağının essiz manzarasıyla gitmek demek. Tepesine kar yagdi mi kis bu sene erken gelecek demek. Karin altinda kalan yolu kaldirimi 6 ay görememek demek. Patnosa alisverise, pizza yemeye gitmek demek. Doguda ogretmenlik yapmak seneler gectikce oralari daha da ozlemek, öğrencilerini simdi ne yapıyorlar acaba diye dusunmek demek... Ogretmenligi gercek manada askla sevkle yaptığım tek yer diyebilirim Mus Malazgirt Gulkoru kasabasi... Yeni giden arkadaslara tavsiyem Van'da Akdamar'a gitmeden, Van kahvaltısı yapmadan, kalesine çıkmadan, Agri Dogubeyazit Ishak Pasa sarayini görmeden, Ahlat, Tatvan'i gezmeden donmeyin oralardan.
Mardin. Bir gelen birde giden ağlar dediklerinde inanmamıştım. İlk atandigimda bir gün durmam dediğim yer. Arkasindan bir hafta sonra Nusaybin. Inanin arkadaşlar, hergün yediğim o Adana kebap lar, et ağırlıklı yiyecekler, herşeyden güzeli dostluklar. Memleketim Corum a tayin oldugumda, ogrencilerimin ; ogretmenim siz simdi batiya gidiyorsunuz, bizler buradayiz sozleri hala kulaklarimda. Uzun yıllar sonra tekrar gittiğimde, okulumun yıkılmış olmasını görmek beni çok üzmustu. Hala yetiştirdiğim öğrencilerimin beni araması anlatılmaz mutluluk ve onur kaynağı. İnanın arkadaşlar herşey uzaktan görüldüğü gibi değil. Herkesin yasaminin bir dönemini orada geçirmesini öneririm. Çok samimi ve içten sarilislari görmeleri için.
5 sene hakkaride kalan biri olarak kelimeler tarife yetmiyir malesef... Colemerg daglarin zirvesinde sumbule karsi nazli utangac kadim sehir hakkari ve degerli ogrencilerim ve ogretmen arkadaslarim guzel birer ani simdi....
Meslekte 2. Yılım Vandayim uzuuuunnn yıllar buradan kalacağım sanırım. Hem van hem insanları çok güzel çok iyi.. Her gün ayrı bir güzel.. Gerçek samimiyet buralarda..
Doğu da yaptigi öğretmenliği yerlere göklere sigdiramayanlar neden ilk fırsatta batıya kaçtı acaba çok merak ediyorum. Öyle ya batı kötü, batı pis. Doğu samimiyet, içtenlik, saygı.... Soylediginize kendiniz inaniyorsanız o bile kazanç bence.
Emrak bey bende bes yilini doguda hizmet vererek gecirmis bir insanim. Lakin oraya tayinle giderken arkamizda bir anne, baba kardes ve gecmisinizi birakiyorsunuz. En nihayetin de herkesin kendine ait kokleri var. Arkada kalan hayatida yok sayamayiz.
Ben daha öyle bi yer görmedim. Yolu yokmuş. Eşeklerle gidiliyomuş meğer. Bir tane Türkçe konuşana rastlamadım. Kuzey Irak’ a mı atandım nedir dedim.. Haritada ilçe gözüküyo. Bi gittim, bankası yok. Maaşımı bile çekemedim. Devamlı biber gazı yediğimizden, duyarsızlaştım. Şimdi yanımda bişiler patlasa dönüp bakmıyorum. Acı biber vız geliyo.. Öyle ki müthişti yani..
Bitlis - Ahlat: Selçuklu Mezarlığı, Eskişehir, meşhur kümbetleri, öğretmenevi; Tatvan: Sahil; Adilcevaz: Tarihi Ulu Cami, ceviz reçeli, ahududu reçeli; Van - Erciş: İnci kefali festivali (zıplayan balıklar diye bilinir), keledoş yemeği, çakıl adası; Van - Muradiye: Muradiye şelalesi, şeytan köprüsü, tarihi tren vagonu (200 yıllık), st. Stefanos kilisesi; Van: Van Kalesi, Urartu Kalesi, adır adası, akdamar adası, semaver, travertenler, kahvaltı sıradanlaşmış eski ihtişamı yok tavsiye etmem paranız cebinizde kalsın, Gevaş: Büyük kümbetler, edremit: Kaburga; Kars: Kars Kalesi, kaz eti ve tabikide Ani Harabeleri; Erzurum: Yakutiye Medresesi, Erzurum kalesi, Çifte minerali medrese, oltu taşı, tesbih çarşısı, cağ kebap; ispir: İspir fasulyesi, ispir yedi göller (ovit dağı- Rize/Erzurum arası) (buzul göller) pasinler: Pasinler Kalesi, Ermenilerin yapmış olduğu katliamda hayatlarını kaybeden vatandaşlarımızın bulunduğu köy; İspir-Artvin karayolu ve sayısız tünelleri, Artvin - Borçka: Karagöl, yaylaları; Ağrı - Doğubeyazıt (gitmedim), ishakpaşa sarayı; Bingöl: Yüzen Adalar... Daha yazamadığım bir çok yer var. Şunu söylemeliyim ki burda insanlar ellerinde keleşlerle roketatarlarla gezmiyor. Ön yargılı olmamak lazım. Ben bilerek, isteyerek ve buraları gezmek için ilk atama olarak buraları yazdım ve Erciş geldi. Kpss puanım iyiydi bu arada. Memnunum buradan. 3. Yılım çok şükür. Tabi her yerinde rahat gezemezsiniz doğunun malumunuz. Kalacak yerinizi ayarladıktan sonra tek yapmanız gereken belirlediğiniz yerleri gezmek. Korkmayın gelin buralara. Buralarda bizim toprağımız, bizim insanımız, bizim vatanımız. Haricindekiler; el öpmek, saygı, Van Denizi vs.
Doğuda öğretmen olmak demek öğretmenliği tam manası ile yaşayabilmek demek benim fikrimce
Hayat boyunca goremeyecegim 1metreyi geckin karda kizakla kaymak ve muhtesem dag manzaralari unutulmaz.
Doğuda öğretmen olmak demek bişeyleri tırnaklarınla kazıyarak elde etmek demek... Çogu zman samimi sıcak insanlara denk gelmek demek.. Hem topluma ters düşmemek için gelenekçi yaklaşmak hemde çağın gereği olarak çağdaş eğitimi vermeye çalışarak bu ikisi arasındaki dengeyi sağlamaya çalışmak demek... Kısacası zordur öğretmen olmak...
Hocam anı çok. Hangisini anlatalım
Hiç bilmediğin bir coğrafya da olmak tanımaya çalıştığın sıcak, samimi ve büyüğünden küçüğüne saygıyı elinden bırakmayan güler yüzlü insanlar demek. Doğuda ki hava şartları da dahil vermiş olduğun mücadelen de yanında olduklarını hissettiren öğrencilerin demek. Kısacası meslek aşkı demek.
Bayburt ta iken soğuktan Kasım'da donan suyumuzun 1 nisan da geldiğini unutmam, hatta bu bize 1 nisan şakası oldu demiştim. Öğretmenliğimin dostluklarimin en zevkli yılları idi aslında... Keşke yeniden yasasam veya yasasak..
Samimiyet. Ordaki arkadaşlarımızla hepimiz yaşıttık. Haydi gidiyoruz dendiğinde kimse tereddüt etmezdi. Batıda durum böyle değil. Doğuda öğretmen bir eve girince ne güzel bir karşılama yapılıyor anlatamam. Saygıda kusur etmemek için çırpınıyorlar. Batıda da gelmesin diye kırk takla atıyorlar. Hey gidi hey..
Saygı, sevgi, samimiyet ve öğretmenlik. ...
Doğuda öğretmenlik yapmak demek gece saat 3 te pencerenizin altında sıkılan kaleşnikof sesiyle ayağa fırlayıp bildiğin bütün duaları okumak demek..
Apartmanlarda Kapicilar bizleri yolacak kaz olarak görüyor. Aklimda birtek o kaldi.
Saygı: Ağrı'da dersine gir girme bütün öğrenciler yolda bile selam verirdi. Sivas'a geldim, sadece dersine girdiklerim selam verir oldu. Denizli'deyim şu an, öğretmeni takan yok.
Hocam ağrının neresinde görev yaptınız
Hamur
Küçük ama insanları samimi gerçekten
Kar kar kar aylarca yerde kalan kar
Şanlıurfa, tarihi geçmişi 9 bin yıl öncesine dayanan, Hz. İbrahim'in doğduğu, Hz. Eyyüb'ün yaşadığı, Hz. İsa tarafından kutsanan kent adeta bir müze şehir görünümündedir. Harran'ı gezerken 4000 yıl öncesinin solunduğunu hissetmemek, Atatürk Barajının suladığı Harran Ovası'nda ise yaratılan bolluk ve bereketi gözlemlememek mümkün değildir. Ve Balıklıgöl: İbrahim Peygamberin ateşe atıldığında düştüğü yer olarak bilinen bu iki göl, kutsal balıkları ve çevrelerindeki tarihi eserler ile Urfa'nın en çok ziyaretçi çeken yerleridir. Ve dünyanın ilk üniversitesi Harran üniversitesi. Ve fırat... Ve daha niceleri...
Doğuştan marka şehir urfa
SAMİMİYET.
Samimiyet
Öğretmene saygı ve misafirperverlik
Şartlar sebebiyle birbirine sarılan samimi arkadaşlar ay ışığında kalkıp yola düşme maaşın yarısı elektrik faturası büyük market görünce çoook sevinme ve leziz kebaplar tavalar vs
Benim aklıma sadece karşılıksız dostluklarım geliyor.
Herkes doğudaki öğretmenlik günlerini güzel hatırlar ama kimse Doğuda kalıp yerleşmek istemez kimisini aile ceker kimisini memleket ozlemi ceker kimisini imkanlar ceker, keşke şehirler bu kadar birbirinden uzak olmasaydı keşke insanlar bu kadar birbirinden kopmasaydı ..
Ne güzel cumleler kurulmuş imrendim hala doğuda çalışan arkadaşlar varsa gün gelipte ayrılmak zorunda kalmazdan evvel güzel anıları biriktirin heybenize....
Ben oradaki anılarımı yazarak, öğretmenler gününde düzenlenen anı yarışmalarında dereceye giriyorum. 2 defa kazandım, 2 ayrı anıyla. En son anım bakanlığın çıkaracağı dergide yayınlanacak. Sabırsızlıkla bekliyorum. İyi ki de oralarda çalışmışım.
Öğretmenlikten lezzet almak isteyen yollarını doğuya kesiştirsin
Zaman makinesi olduğunda sanırım ilk isteklerim arasında yer alacak, her şeye rağmen Bayburtta yeniden yaşam...
Doğuda 18 yıl sınıf öğretmenliği yaptıktan sonra batıya geldim. Zor koşullarda elimizden gelenin fazlasını yapmaya çalıştık. Hangi bir anımı anlatayım ki. Doğuda görev yapmak ne kadar zor olsa da oradaki eğitime katkımız olduğu için de bir o kadar da kendimi gururlu hissediyorum. Oradaki şartlar beni öyle bir yoğurdu ki şu an batıda yaptığım öğretmenlikte örnek gösteriliyorum.Bunu hem görev anlayışıma hem de doğuda uzun yıllar görev yapmama borçluyum. Aklıma gelen bir anımı paylaşmak istiyorum. Köyden gelen öğrencilerime masa tenisi çalıştırmıştım.İlde birinci gelerek il dışı yarışmalarına katılmıştık. İl dışına çıktığımızda köyden dışarı çıkmayan öğrencilerimin heyecanlı, çekingen ve utangaç tavırları beni çok duygulandırmıştır.
Bu gun oglumun (ortaokul) veli toplantisindaydim. Büyük şehir belediyesinin en merkezi okullarından birisi. Bazı velilerin küstah hadsiz tutumları, ogretmen arkadaşlarımın savunmadaki tedirgin halleri içimi acıttı. Mesleğimin ilk 7 yılı doğuda ilk ve ortaokul derslerine girerek geçmişti. Yoğun terör tehdidi altindaydik. Yoksulluk imkansizlik diz boyuydu. Okulumun muduru ogretmeni hizmetlisi her seyiydim. Halk caliskanligim ve ozverimi takdir edip severdi beni. Bir dedigimi ikiletmezlerdi. Ama batitaki imkanlar içindeki hadsizlik küstahlık ve cahil alimligi, cehaleti ve yokluğu özletiyor insana. Şu an kendi alanimda bir meslek lisesinde gorev yapiyorum. Memleketimdeyim. Kentin dokusu hizla degismis, parcalanmis aileler ailevi ve kisisel sorunlarini aşamayan çocuklar içinde çırpınıp duruyorum.
Doğuda ogretmenlik demek Samimiyet ve ictenlik demek. Güzel dostluklar arkadaşlıklar demek. Tandir ekmeği, kitlama sekeri demek. Her gun okula Suphan dağının essiz manzarasıyla gitmek demek. Tepesine kar yagdi mi kis bu sene erken gelecek demek. Karin altinda kalan yolu kaldirimi 6 ay görememek demek. Patnosa alisverise, pizza yemeye gitmek demek. Doguda ogretmenlik yapmak seneler gectikce oralari daha da ozlemek, öğrencilerini simdi ne yapıyorlar acaba diye dusunmek demek... Ogretmenligi gercek manada askla sevkle yaptığım tek yer diyebilirim Mus Malazgirt Gulkoru kasabasi... Yeni giden arkadaslara tavsiyem Van'da Akdamar'a gitmeden, Van kahvaltısı yapmadan, kalesine çıkmadan, Agri Dogubeyazit Ishak Pasa sarayini görmeden, Ahlat, Tatvan'i gezmeden donmeyin oralardan.
Ağladım okurken hocam
Tek kelimeyle " dostluk"
Samimiyet, saygı.
Mesleğimin ilk 3.5 yılı. Mardin/Nusaybin En içten arkadaşlıklar ve insanlar
Mardin. Bir gelen birde giden ağlar dediklerinde inanmamıştım. İlk atandigimda bir gün durmam dediğim yer. Arkasindan bir hafta sonra Nusaybin. Inanin arkadaşlar, hergün yediğim o Adana kebap lar, et ağırlıklı yiyecekler, herşeyden güzeli dostluklar. Memleketim Corum a tayin oldugumda, ogrencilerimin ; ogretmenim siz simdi batiya gidiyorsunuz, bizler buradayiz sozleri hala kulaklarimda. Uzun yıllar sonra tekrar gittiğimde, okulumun yıkılmış olmasını görmek beni çok üzmustu. Hala yetiştirdiğim öğrencilerimin beni araması anlatılmaz mutluluk ve onur kaynağı. İnanın arkadaşlar herşey uzaktan görüldüğü gibi değil. Herkesin yasaminin bir dönemini orada geçirmesini öneririm. Çok samimi ve içten sarilislari görmeleri için.
Hocam ben Nusaybinliyim aynı zamanda öğretmenim burada. Memleketim hakkında böyle güzel sözler duyunca teşekkür etmek istedim.
Sadece gerçeklerin bir kısmını ifade ettim hocam.
Zor şartlar, dondurucu soğuklar samimi arkadaşlık lar ve dostluklar, ilk ogretmenlik deneyimleri, keyifli zamanlarsanırım her zaman özleyeceğim ( van)
Samimiyet ve saygı. Kars'ı çok özledim
doğuya giderken aglanir, birde dönerken
Samimiyet, saygı, havası soğuk ama meslek aşkı çok sıcak
Arkadaş ortamı, samimiyet
Her ikisinde de calistim her yer ayno degildir belki ama ben biraz farkli dusunuyorum sanirim ama bati daha iyiydi eski dogu kalmamis
5 sene hakkaride kalan biri olarak kelimeler tarife yetmiyir malesef... Colemerg daglarin zirvesinde sumbule karsi nazli utangac kadim sehir hakkari ve degerli ogrencilerim ve ogretmen arkadaslarim guzel birer ani simdi....
İnsanların cana yakınlığını Batı’da bulman çok zor kardeşim zira girdiğin her dükkanda başım üstüne diye ağırlayıp çay içmeden yakanı bırakmazlar
Saygı sevgi eğitim hemen her şeyi eksik buldum batıda
Samimiyet, kurulan guzel dostluklarr. Ozleniyorsun VAN
Karşılıksız sevgi ve gençliğim
10 yilım gecti Agri, Batman, Şanliurfa'da hayatimin en guzel yillariydi.
Meslekte 2. Yılım Vandayim uzuuuunnn yıllar buradan kalacağım sanırım. Hem van hem insanları çok güzel çok iyi.. Her gün ayrı bir güzel.. Gerçek samimiyet buralarda..
Herseye rağmen degil mi
Doğu da yaptigi öğretmenliği yerlere göklere sigdiramayanlar neden ilk fırsatta batıya kaçtı acaba çok merak ediyorum. Öyle ya batı kötü, batı pis. Doğu samimiyet, içtenlik, saygı.... Soylediginize kendiniz inaniyorsanız o bile kazanç bence.
Ewet VAN cok guzel samimi içten.
Emrak bey bende bes yilini doguda hizmet vererek gecirmis bir insanim. Lakin oraya tayinle giderken arkamizda bir anne, baba kardes ve gecmisinizi birakiyorsunuz. En nihayetin de herkesin kendine ait kokleri var. Arkada kalan hayatida yok sayamayiz.
Samimiyet ve dostluk
Aynen
Ben daha öyle bi yer görmedim. Yolu yokmuş. Eşeklerle gidiliyomuş meğer. Bir tane Türkçe konuşana rastlamadım. Kuzey Irak’ a mı atandım nedir dedim.. Haritada ilçe gözüküyo. Bi gittim, bankası yok. Maaşımı bile çekemedim. Devamlı biber gazı yediğimizden, duyarsızlaştım. Şimdi yanımda bişiler patlasa dönüp bakmıyorum. Acı biber vız geliyo.. Öyle ki müthişti yani..
Bana hep dediler ki doğuda idealistliğinden soğursun. 5 yıl görev yaptım ve soğumadım ama batıda idealistliğimi bitirdiler
Sevgi saygı ve gerçek samimiyet
Bitlis - Ahlat: Selçuklu Mezarlığı, Eskişehir, meşhur kümbetleri, öğretmenevi; Tatvan: Sahil; Adilcevaz: Tarihi Ulu Cami, ceviz reçeli, ahududu reçeli; Van - Erciş: İnci kefali festivali (zıplayan balıklar diye bilinir), keledoş yemeği, çakıl adası; Van - Muradiye: Muradiye şelalesi, şeytan köprüsü, tarihi tren vagonu (200 yıllık), st. Stefanos kilisesi; Van: Van Kalesi, Urartu Kalesi, adır adası, akdamar adası, semaver, travertenler, kahvaltı sıradanlaşmış eski ihtişamı yok tavsiye etmem paranız cebinizde kalsın, Gevaş: Büyük kümbetler, edremit: Kaburga; Kars: Kars Kalesi, kaz eti ve tabikide Ani Harabeleri; Erzurum: Yakutiye Medresesi, Erzurum kalesi, Çifte minerali medrese, oltu taşı, tesbih çarşısı, cağ kebap; ispir: İspir fasulyesi, ispir yedi göller (ovit dağı- Rize/Erzurum arası) (buzul göller) pasinler: Pasinler Kalesi, Ermenilerin yapmış olduğu katliamda hayatlarını kaybeden vatandaşlarımızın bulunduğu köy; İspir-Artvin karayolu ve sayısız tünelleri, Artvin - Borçka: Karagöl, yaylaları; Ağrı - Doğubeyazıt (gitmedim), ishakpaşa sarayı; Bingöl: Yüzen Adalar... Daha yazamadığım bir çok yer var. Şunu söylemeliyim ki burda insanlar ellerinde keleşlerle roketatarlarla gezmiyor. Ön yargılı olmamak lazım. Ben bilerek, isteyerek ve buraları gezmek için ilk atama olarak buraları yazdım ve Erciş geldi. Kpss puanım iyiydi bu arada. Memnunum buradan. 3. Yılım çok şükür. Tabi her yerinde rahat gezemezsiniz doğunun malumunuz. Kalacak yerinizi ayarladıktan sonra tek yapmanız gereken belirlediğiniz yerleri gezmek. Korkmayın gelin buralara. Buralarda bizim toprağımız, bizim insanımız, bizim vatanımız. Haricindekiler; el öpmek, saygı, Van Denizi vs.
Mardin Kızıltepe güzel, zor ve farklı günlerdi