Eskiden kalma bir bilgisayarı kurcalarken bakın ne buldum.
Felicita. Life is life... Komanjeroo.
Beni birden çocukluğumun lunaparkina götürdü. Yaz tatillerini Denizlide geçirirdik. Incilipınar mevkinde bulunan lunapark halkın favori mekaniydi.
Çocukluğumun lunaparklarini hatırladım birden. Orada hep bu müzikler çalardı. Life is life... Felicita... Komanjero komanjero komanjero.
Gözlerim nemlendi...
Sonra bir de kitap kalınlığındaki o "Örümcek Adam" çizgi romanını alıp odaya gömülmek.
Sizin de aklınızda kalan. Karşılaştığınızda size çocukluğunuzu hatırlatan müzikler var mıdır?
Ve hangi anı canlanıyor gözünüzde daha cok?
Ahmet Önsesveren
A
Çocukken ana baba kraldı öğretmen kraldı. Biz büyüdük çocuklar kral oldu öğrenciler kral oldu.
Bu sadece bir tanesi biz arada kalmışlarin başına gelen.
Kralların hesap vermesi zor olur Ahmet bey. Öbür dünyanın hesabından bahsediyorum.
Arada kalmanın "az sorumluluk" gibi bir avantajı var diyorsunuz yani
Illa Mana ya baglayacaksiniz Fikret hocam tamam her şey manayla ilgili. Ben hem ortanca kardes hem 82 liyim. Arada kalmanın kralini yaşadım. Küçük kavga eder o küçük olur, büyük eder o da büyük. Arada dayak yiyen benim.
Bardağın dolu tarafından bakın diyolar. Bende bakıyorum Şerife hanım.