Artık hiç bir şeyden tat almıyorum evden işe işten eve emekliligine 1 yılı kalmış da emekli olmak için mecburen ise gidiyor gibiyim. Sanki 60 yıldır yaşamışim da hayattan sıkılmışim yaşamak için bi gayem kalmamış herseyi tatmisim bıkmış gibi bişeyim. Hadi diyorum içelim eğlenelim eee içiyorum bişi farketmiyor ertesi gün yine aynı monotonluk. Yaşadığım yerde küçücük bi yer zaten burdan da sıkıldım aynı insanları görmekten de bıktım bitmisim sanki bi ayağım çukurda gibi yaşıyorum yaşamak için yaşıyorum ot gibi bi hayatım var ya bu ne şimdi açıklar misiniz bana bi nolmuş bana
Döndü Mertadam
D
Öncelikle yaşadığın yerin küçüklüğüyle bir alakası yok onu çıkar kafandan bknz. Ben istanbulda yaşıyorumda ne oluyor. Yaşadığınız durum sürekli aynı şeyleri tekrar etmekten geliyor hala tatmadığınız zevkler veya duygular adına ne derseniz diyiverin olduğu için yaşamaya devam ediyorsunuz. Bir umut. Biraz farklılıklar deneyin, kitap okuyun, yürüyüşe çıkın bir süre bunu atlatırsınız fakat yine sürekli aynı şeyleri yaptıkça aynı duruma tekrar tekrar geleceksiniz. Zaten bir işte çalıştığınız için farklı bir aktivite çok yapamayacaksınız. Para kazanma zorunluluğu. Mecburen alışmak zorundasınız bu duruma sistem bunu gerektiriyor. Üzgünüm.
Hayat şartları belki de dediğin gibi. Ama biliyor musun biri bana demişti ki okuduğun kitaplarinda etkisi var demişti kahraman tazeoglu okuyordum o sıralar onu okuma demişti suç ve ceza gibi şeyleri oku demişti
O durum kişiden kişiye değişen bir etken eğerki hayali olaylar için bile uzun uzun düşüncelere dalan biriysen benim gibi kesinlikle etkisi vardır.