Yapıcı ve yıkıcı davranışlar hakkında konuşmak istiyorum. Çoğunlukla yapıcı olduğumu düşünüyorum. Ama yıkıcı olduğum zamanlarda var. Ve herkes benim gibi. Bazısının yıkıcı olduğu zamanlar çok fazla.
Eleştiri yaparken neyi gözetiyoruz? Ön plana geçen duygularımız neler mesela. Üstünlük sağlama çabası mı yoksa öfke mi bizi yönetiyor? Elde etmek istediğimiz sonuç kendimizi haklı çıkarmak ve karşımızdakini ezmek mi yoksa bir sorunu halletmek mi? Ve bu durum küçük büyük demeden karşıma çıkıyor. Çocuklarımıza da kötü örnek olarak geleceğin iletişimini büyük ölçüde etkiliyoruz. Faydalı olabilmek için yıkıcı davranmamıza neden olan duyguları irdeleyip, bunun önüne nasıl geçebiliriz?
Fikret Yeşilırmak
F
Selahattin Bestas sinirliyim diyerek kendinizi aklıyor ya da masumlaştırmaya çalışıyor olabilir misiniz?
Evet meryem hnm. O çok sinirli cümlesi kişinin öfke sınırlarını genişletiyor. Sonra kişi bana karışmayın edasıyla hayatları kendisine bağlı olanları kendi doğruları üzerinde ilerletiyor. Maalesef bundan en çok etkilenenler de küçük ruh ve bedenler oluyor. Dikte edilen kurallara mantıklı çözüm bulamamak onları derin düşünce sisteminden soğutabilir mi sizce? Yani Kuranın dediği akledin olayını bizden çalan bu davranışa maruz kalmak olabilir mi mesela?