Yapıcı ve yıkıcı davranışlar hakkında konuşmak istiyorum. Çoğunlukla yapıcı olduğumu düşünüyorum. Ama yıkıcı olduğum zamanlarda var. Ve herkes benim gibi. Bazısının yıkıcı olduğu zamanlar çok fazla.
Eleştiri yaparken neyi gözetiyoruz? Ön plana geçen duygularımız neler mesela. Üstünlük sağlama çabası mı yoksa öfke mi bizi yönetiyor? Elde etmek istediğimiz sonuç kendimizi haklı çıkarmak ve karşımızdakini ezmek mi yoksa bir sorunu halletmek mi? Ve bu durum küçük büyük demeden karşıma çıkıyor. Çocuklarımıza da kötü örnek olarak geleceğin iletişimini büyük ölçüde etkiliyoruz. Faydalı olabilmek için yıkıcı davranmamıza neden olan duyguları irdeleyip, bunun önüne nasıl geçebiliriz?
Fikret Yeşilırmak
F
Ofke anlik bir duygu.. 10 a kadar say gecer deriz ya sag duyu girer araya... Birde sakin oldugunda bile tahrik eder karsindaki asil o zaman ofke kontrolu zordur.. Gunumuzdeki toplumsal olaylarda sonuclar cok aci maalesef
Evet bu dediğinize katılıyorum. Mesela siyaseti örnek verirsek öfkelendirmektir amaç. Yapıcılık değildir. Bunu gündelik hayata uygulamak gerekir. Çocuklarımıza sorun çözmek üzere yaklaşırken kinayeyle değil, çözüme kavuşmak istediğimizi hissettirmek lazım mesela. Arkadaş arasında da öyle. Samimi olarak çözüme gitmek istediğimizi gösterebilmek sorunun yüzde 70 ini halledecektir. mesela çok inatçı birinin üzerinde bunu deneyebiliriz. Eğer samimi, yapıcı bir şekilde onun sorununa üzüldüğümüzü ve bunu çözmek üzere yanında olduğumuzu hissettirirsek. O inatlarından eser kalmayacaktır.
Bunu karsinizdaki isterse yapabilirsiniz acik degilse ve on yargili ise zor... Cocuklar icin olan fikrinizr tamamen katiliyorumm