İnsanlardan nefret etmek sizce psikoloji bozukluğu olabilir mi? Normalde çok hayat dolu sürekli gülen bir insanım lakin son zamanlarda belki iyi olan insanlardan bile nefret eder oldum iyi insanlar bile yapmacık gibi geliyor.. İleri derecede kendi içimde insanlara karşı kurulmaya başladım normal bir insan karşımda normal bir şekilde konuşsa bile sanki bana küfür ediyormuş gibi geliyor psikolojik tedavi almayı düşünüyorum sizin görüşleriniz nelerdir?
Veli Örgün
V
Bilinç bilinçaltının bekçisidir.. Bilinciniz ile insanların arasında gerçekten iyi ve kamil insanlar da bulunduğuna kendinizi inandırmanız doğru bir yöntem olur, hatta bunların en başında kendinizin olduğunuzu tasavvur edin..
Yarın sabah komşunuza günaydın diyin, bir arkabanızı arayıp hatırını sorun, yaşlı bir teyzenin koluna girin karşıdan karşıya geçirin, bir çocuğun başını okşayın, bir fidan dikin.. Yani evrene pozitif enerji vermeye başlayın.. Bunu alışkanlık edinin, etrafınız cennet olacak.. Karşılık beklemeden yapın bunları lütfen.. Davranışlar alışkanlıklara dönüşüp kişiliklere de şekil ve anlam verir..
Tüm insanlar kötüdür algısına varanlarda gördüğüm en büyük ortak yön aynalama yapıyor olmaları.. Aslında kendileri karşılıksız beklemeden bir iyilik yapmaz, hatta kibarkiklarını bile rafa kaldırmış durumdalar.. Insanlara karşılık beklemeden bir şey vermiyor olmaları bu algıyı yaratıyor.. İnsan insanın aynasıdır.. Sizin gülümsediğiniz kişiler size mutlaka gülümseyecektir..
Diğer bir ihtimal genetik faktörler ya da çevre etkisi ile antisosyal bir kişilik bozukluğu yaşayabiliyor olmanız diycem ama bu ihtimali buraya mesaj yazıp bu konuya tartışmaya açtığınız için eledim.. Eğer antisosyal kişilik geliştirmiş olsaydınız bu durumdan siz değil çevreniz rahatsız olurdu.. Empati, güven, aşk, sadakat gibi duyguların beyinlerinde hormon olarak karşılığı oluşmayan ya da çok az oluşan bir güruh ta var.. Malesef bunların ilgisini bu başlıkta bir yazı çekmez ve okuyor olmazlardı..