Maddi durumu yetersiz çiftlerin bakamayacakları sayıda çocuk yapmasını neye bağlıyorsunuz?

Bunlar medya önünde olanlar bide gerçek dünyayı görebilsek kim bilir neler degisirdi

Ben doğduğum, büyüdüğüm, yetiştiğim, şimdi de yaşadığım ve hepsi birbirinden farklı görünen çevrelerde hep herşeyi gözlemledim.. Durum göz önündeki isimlerden pek farklı değil. "Bakamayacak durumda olmak" kriterlerini belirleyebilmek hiç kolay değil. Çok uç şartlar düşünülerek bu kriterler belirlenemez. Çocukların yetiştirilmesinde en önemli etken sevgi ve ilgidir kanaatimce.. Ekonomik koşullar önemli görülmekle beraber, aslında tamamen ebeveynlerin kişilik yapılarıdır önemli olan..

Bir insan çocuğuna mama alamadıktan onu sıcakta yatıramadıktan sonra neye yarar ki?

Cok guzel bi yaklaşım mantikli geliyor ama aziz sancar ornegi mesela “bakamayacagi çocuk” sinifina pek girmiyor. Cok kardeş sahibi olmak herzaman o ailenin maddi durumunun kotu oldugu anlamina gelmiyor. Aziz beyin okuduğu okullarin burslu olsa dahi inanilmaz bir para akisinin oldugu, sadece okullar degil cevresindeki sosyal yasam ve gereksinimlerin bile ne kadar luks olacagini dusundugumde; pekte bakilamayacak cocuk olmadigina kanaat geririyorum. Ama ornekleme guzeldi tebrik ederim

Ben sizin gibi düşünmüyorum. Biz evlenirken ekonomik sıkıntıya düşbileceğimize dair tek bir işaret bile yokken; birden bire battık.. Ben gebeydim ve ikiz bebek bekliyordum. İlk 3 yıl çocuklara bez alamadığımız günler oldu. Son kalan ziynetlerimi ve bankalardaki itibarımı kullanarak çocuklarıma bakabildim. Kocam ve ben çok geceler aç yattık. Ancak kocam hiç yılmadı. Ayakkabısının tabanı delikti, evdeki terlikten taban kesip yapıştırdı. Üstelik de bebekler doğduğunda 47 yaşındaydı. Şimdi çocuklarımız 7 yaşında ve yaşadığımız şehrin en lüks muhitinde, en iyi şartlarda yaşıyoruz.. Bizi bağlayan aile olmaktı, sevgiydi.. Para değil..

Ben anlatmak istediğimi anlatamıyorum ki

Siz sorudan bagimsiz baska bir gercegi konusuyorsunuz. Evet bende siz gibi dusunuyorum orasi ayri. Ve hatta siz zaten durumunuz iyiyken cocuk bekliyormussunuz. Batmis durumdayken inanin bu cagdasliginizla cocuk yapmazdiniz(yada bilemiyorum belirttiginiz gibi yaş ile ilgili durumdan dolayi dusunulebilir) soru da tam bunu kastediyor. Bakilamayacak cocuk. Guzel bir gelecegin birakilamayacagi bir cocuk. Yardim alamayacagi. Allah rizkini verir dusuncesinin yanlışlığı konusuluyor ben soruyu oyle algiladim

Evet ismail bey böyle düşünebiliriz ayrıca çocuğu dünyaya getirdikten sonra yaşayacağımızın garantisi yok anne-baba ola ki öldü o zaman ne olacak

aslında anlatılmak istenen şu ; ailenin kişilik yapısı yaşam tecrübesi çocuğa verdiği sevgi ilgi gibi değişkenler tabiki daha büyük faktör ama bunlar sabit tutulup sadece maddiyat arttığında bu çocuk için avantaj olur.

Bakmaktan kasit maddi ve manevi her acidan zaman ayirmak mesela ki sizin ornek verdiginiz donemle simdiki donem bir degil ki simdi teknoloji cagi cocuklar herseyi istiyor ne bileyim o zaman pedagog mu vardi aman cocuk psikolojisi mi diyolardi simdi ki zaman cok farkli 2. Cocugu ancak boyle hizmetcilerimin falan oldugu bir durumum olursa o zaman dusunurum 2 cocuga da vakit ayirabilmek takip edebilmek icin ve maddiyati tabi. Simdi 2 cocuk bile cok her taraf sapik dolu gozunun onunden ayiramazsin ki