Hayat, öğrencilerle adeta bayram.... Her gün aksiyon, her gün farklı heyecanlar yaşıyoruz... Her daim neşe, mutluluk, keder, masumiyet,çılgınlık, umut vb.. İçlerinden taşıyor çocukların....
Cocuklara olan sevgimi cocuklarimdan sonra cocuklarimla tamamladim.... İlme olan sevgimi ilim yuvasinda egitirken ogrendim ..... Okyanuslarda yuzduk ilmin bir derya oldugunu canli kanli gorebildik ... Ozluyoruz yad edilen o guzel ginleri bkliyoruz hâlâ uzerimize alicağimiz yeni vazifelerimizi ..
Çünkü çocuklarıma sarılmak hayatımı anlamlı ve yaşanabilir kılıyor. Çünkü onların kişiliklerinde ufacık bir kazanım bile sağlayabilmişsem bu benim için tüm çileleri çekilebilir kılıyor.
1.sınıf öğrtmenimi çok seviyordum. Yaşlı ton ton bir öğretmendi. Hiç bir çocuğu dövdüğünü incittiğini görmedim. 1.sınıf ikinci dönem trafik kazası geçirdim kendimi iyi hissedince hergün evimize gelip beni kucağına alıp okula getirirdi. 3.sınıfta tayin isteyip gitti. Hayatımı değiştiren ailemin yanı sıra bir tek o öğretmenimi çok sevdiğim için aklım da hep öğretmen olmak vardı. Rabbim iyiki nasip etti. Çocuklar herşeyim benim.
...çünkü ben doğuştan Türkçe öğretmeniyim,ben onu bıraksam o beni bırakmaz. Şaka bir tarafa şiiri seviyorum.Özellikle de Klasik Türk şiirini.Liseden beri hayalimdi edebiyat okumak.
Dünyada masumiyete dair ne varsa onlarla yaşadım. Sevginin en gerçek halini öğrencilerimle tattım. İyi ki öğretmen olmuşum. İyi ki en özel çocuklarla çalışıyorum.... (tüm çocyklarımız özeldir ancak özel eğitim dünyaya açılan başka bir pencere )
Çünkü tatili çok, başka şeylerle uğraşacak vakit bulabiliyorum...bayansın paran da iyi, çalışma saatlerin ev işlerini çekip çevirip çocuk bakmak için de müsait diye, kaynana olmak isteyenler ve 'ben aile babası olayım artık unumu eledim eleğimi astım, düzenli hayat istiyorum"diyen kaynana oğulları yanaşmayı seviyor... Hiç öyle çocuklara bayılmıyorum, kutsal bir mesleğim var diye övünmüyorum; yıldan yıla yolunmuş tavuğa çevrilen maaşım için beynim bir milyon oluyor, velilerin eğitemeyip başından savdığı bebecikler anamı ağlatıyor, dedikodu dışında ne bir kitap ne sanat konuşulmayan öğretmen odalarından sıtkım sıyrıldı, gün be gün toplumsal statü kaybı yaşıyor olmak da cabası... İşte o yüzden şimdi ben cümleyi tamamladım böyle...
Öğretmeyi ve en önemlisi insanları seviyorum
YOKSA İŞSSİZ KALIR PAZARDA LİMON SATARDIM (tabi onuda becerebilirsem ) % 80 İDE BÖYLE.. SİZ BAKMAYIN İNSAN SEVGİSİ-ÇOCUK SEVGİSİ-BİLİM AŞKI FALAN YAZANLARA.. CİDDİYİM HAAA..
Bir tebessum bile mutlu ediyor
Gençlerle birlikte olmak beni genç tutuyo hayata bagliyo
Çocuklar masum
Çünkü sadece meslegimi sevmem beni ayakta tutuyor
Mülakat bile beni bu meslekten soğutamaz
En temiz, en masum ve en samimi sevgi.. İyiki öğrencilerim var onlarsız ben düşünülemez
Şu süreçte iyiki öğretmenim diyemiyorum ne yazıkki
Hayat, öğrencilerle adeta bayram.... Her gün aksiyon, her gün farklı heyecanlar yaşıyoruz... Her daim neşe, mutluluk, keder, masumiyet,çılgınlık, umut vb.. İçlerinden taşıyor çocukların....
Yazmama gerek kalmamış...
Öğrenciler her şeyi unuttuyor
Cunku cok basariliyim:)
Çünkü hayalimm
Cocuklara olan sevgimi cocuklarimdan sonra cocuklarimla tamamladim....
İlme olan sevgimi ilim yuvasinda egitirken ogrendim .....
Okyanuslarda yuzduk ilmin bir derya oldugunu canli kanli gorebildik ... Ozluyoruz yad edilen o guzel ginleri bkliyoruz hâlâ uzerimize alicağimiz yeni vazifelerimizi ..
Cunku her dokunus bir canin hayatina yon veriyor ...
Bende gerçekçi okuyun tatil var üç ay onbeş tatil çocuk larina çok seviyorum oda işin manevi tarafi
Mesleğimi ve öğrencilerimi seviyorum
Çünkü çocuklarıma sarılmak hayatımı anlamlı ve yaşanabilir kılıyor. Çünkü onların kişiliklerinde ufacık bir kazanım bile sağlayabilmişsem bu benim için tüm çileleri çekilebilir kılıyor.
Gözlerinin içi sevgiyle bakan çocuklarla birlikte olma mutluluğunu başka hiçbir meslek veremez.
Şartlar onu gerektirdi. Çok zor kazandım kpss' yi. O da ayrı mesele.
Meslegimi seviyorum
Öğrencilerimi seviyorum
1.sınıf öğrtmenimi çok seviyordum. Yaşlı ton ton bir öğretmendi. Hiç bir çocuğu dövdüğünü incittiğini görmedim. 1.sınıf ikinci dönem trafik kazası geçirdim kendimi iyi hissedince hergün evimize gelip beni kucağına alıp okula getirirdi. 3.sınıfta tayin isteyip gitti. Hayatımı değiştiren ailemin yanı sıra bir tek o öğretmenimi çok sevdiğim için aklım da hep öğretmen olmak vardı. Rabbim iyiki nasip etti. Çocuklar herşeyim benim.
Atanamiyorum ama meslek aşkım sönmüyor
çünkü çocukları seviyorum
Cunku bana ogretmenlik harbi yakisiyo ya
...çünkü ben doğuştan Türkçe öğretmeniyim,ben onu bıraksam o beni bırakmaz. Şaka bir tarafa şiiri seviyorum.Özellikle de Klasik Türk şiirini.Liseden beri hayalimdi edebiyat okumak.
boştasin
İlim anlatmak.. Ve fiiliyata geçirmeleri ve duaları.. Sevgileri.. Kafi
Temiz kalplerle beraber olmak mutluluk verici...
İnsan seviyorum
se vi yo rum nokta
Cünķü çocuklar kadar masum varlıklar yok .
Her ayın 15' inde maaş, ayların 9 gibi ekdersi, bunların yanında sınav görevleri, öğrenci sevgisi, yaz tatili... Sanki en gerçeğini ben yazdım.
Çünkü mesleğime asigim
Dünyada masumiyete dair ne varsa onlarla yaşadım. Sevginin en gerçek halini öğrencilerimle tattım. İyi ki öğretmen olmuşum. İyi ki en özel çocuklarla çalışıyorum.... (tüm çocyklarımız özeldir ancak özel eğitim dünyaya açılan başka bir pencere )
Çünkü herşey para içindi.. Gerçekçi olun laaaa
Yıllar geçsede onların yanında kendini hep genç ve üretken hissediyorsun
Bir çocuğun kalbine dokunabiliyorum..
Cumhuryetci Laik demokrat nesil yetiştirebilmek için
Hayat kısa, fazla uğraşmaya değmez diyeydi fakat simdi durumlar değişti az emekle olmuyor. Hatta bazen çok emekle de olmuyor
Çocukları cok seviyorum
Bir çocuğa bişeyler öğretmenin mutluluğu olmak gözlerindeki ışık olmak harika bisey
Canlarla, temiz kalplilerle beraber olmak mutluluk veriyor.
Yoksa bi baltaya sap olamayacaktim
Klişe cümlelere öhhh artık. Hepiniz ek ders hesaplamaktan matematik profesörü oluyorsunuz!
Çocuklarımız geleceğimiz ve çok seviyorum
İyiki
Tamamlamayı öğrencilerime bırakıyorum.
Ruhum cocuk butun servetim sevgi para icin degil yurek kazanmak icin .
Çocukları çok seviyorum...
Çocuklara bişeyler öğretmek hoşuma gider
Başka birşey olamadım:)))
sanki doktor olduk da kabul etmeyip öğretmen olmadık ya. Çok doğru söyleminiz.
Birseyler ogretmeyi cok seviyorum ve cok zevk aliyorum.
Çünkü tatili çok, başka şeylerle uğraşacak vakit bulabiliyorum...bayansın paran da iyi, çalışma saatlerin ev işlerini çekip çevirip çocuk bakmak için de müsait diye, kaynana olmak isteyenler ve 'ben aile babası olayım artık unumu eledim eleğimi astım, düzenli hayat istiyorum"diyen kaynana oğulları yanaşmayı seviyor... Hiç öyle çocuklara bayılmıyorum, kutsal bir mesleğim var diye övünmüyorum; yıldan yıla yolunmuş tavuğa çevrilen maaşım için beynim bir milyon oluyor, velilerin eğitemeyip başından savdığı bebecikler anamı ağlatıyor, dedikodu dışında ne bir kitap ne sanat konuşulmayan öğretmen odalarından sıtkım sıyrıldı, gün be gün toplumsal statü kaybı yaşıyor olmak da cabası... İşte o yüzden şimdi ben cümleyi tamamladım böyle...
Yanlışıniz var hocam
Fatoş Şahinyazan keşke olsaydı
Çocukları çok seviyorum
Çocuklarla çok eğleniyorum ve onlardan çok şey öğreniyorum
Çünkü hayatta en büyük mutluluk birilerinin yüreğine dokunabilmek..
Bir de olamıyanlar var
Masumiyeti ve samimiyeti yakalayabildigim bi kac goz gormek guzel
En ıyı sakınlestırıcı cocuklar
Cunku en iyi sakinlestirici cocuklar uymadi sanki ablam
Çocuklar yalansız dolansız samimi onların her biri bir mucize...