Beyin Fırtınası
Çoğu kişinin bildiği üzere, İslam devleti savaş stratejisi olarak kazanmaktan çok kaybettirmek üzerine yoğunlaşıyor. Birlikler küçük gruplar halinde, çok hızlı hareket ediyor. Bir gün bir cephede savaşan savaşçılar ertesi gün bambaşka bir yerde olabiliyor. Çok hızlı bir ikmal hatları ve ideolojilerine delilik derecesinde bağlı olan savaşçıları var. Ölümden hiç korkmama ve bilakis ölümün üzerine atılma düşüncesi, savaşlarda çok işe yarıyor. Moral-motivasyonları savaştıkları diğer gruplara nazaran çok daha yukarıda. Diğer gruplar toprakları, aileleri, devletleri ve hayatları için savaşırken bunlar ölümü arzuluyor, ölmeyi de öldürmeyi de bir mükafat olarak görüyor. Böylece "kayıp" denilen şey zihinlerinden tamamen kalkmış oluyor. Onlar için ölüler de bir kazanç.
Hem şehirde hem de düzlükte hıza ve şoka dayanan post-modern gerilla taktikleri uyguluyorlar. Düşman bölgeyi doğrudan ele geçirmek yerine, ani baskınlar yapıyor, toplayabildiklerini topluyor, geri kalan her şeyi yakıp-yıkıp geri çekiliyorlar. Düşman bir kasabadan veya şehirden tamamen silinebilecek hale geldiğinde ise, asla geri çekilmek bilmeyen, dalga dalga saldırılara girişiyorlar ve o bölgeyi alıyorlar.
Girecekleri bir bölgeyi önce topçu ve havan atışına tutuyorlar. Bu kaos içinde belli noktalara canlı bombalar göndererek cepheyi yarıyorlar ve karşı tarafın darmadağın olmasını sağlıyorlar. Son hamle olarak ise ellerindeki tüm güçle taarruza geçiyorlar.
Eğer bir yeri savunacaklarsa, dağı taşı bomba ile dolduruyorlar. Her köşe başına bir bombalı araç koyuyorlar, uzun menzilli anti-tank füzeleri ile düşmanlarını uzak mesafelerden vurabiliyorlar.
Hava bombardımanları özellikle işlerine geliyor. Çünkü bu bombalamalarda ölen sivilleri profesyonelce kaydedip dünyaya ve ellerinin altındaki halka gösteriyorlar. Ölenlerin yakınlarını intikam vaadiyle aralarına alıyorlar. Bu bombalamalar hem yerel halkın desteğini arttırıyor, hem de kendilerince itikadi olarak düşmanlara yapılacak bombalı saldırıları meşru hale getiriyor.
Bunları yaparken düşmanlarına medya aracılığı ile derin bir sadist şiddet gösterisi yapıyorlar. Böylece düşmanlarını sürekli olarak psikolojik baskı altında tutuyorlar. Ayrıca bu baskı, ara sıra yapılan taciz ateşleri ve cephe gerisinde patlatılan bombalara sürekli olarak diri tutuluyor. Amaçları düşmanlarını yıldırmak, bıktırmak, kaybettirmek.
Şimdi esas konuya gelelim. Burada İslam Devleti'nin bu post-modern gerilla taktiklerine nasıl karşı konulabilir bunu konuşalım. Teknolojik veya taktiksel herhangi bir karşı-yaptırım sunabilirsiniz.
Kişinin inancını sarsmak ve başaramayacağına ikna etmek yani psikolojik harp. O bölgede ağır bir ateizm(Ateist değilim) propagandası. Duvarlara spreyle yazılan yazılar ve onların değerlerini aşağılamak, onları boş ve amaçsız hissettirir diye düşünüyorum. Saldırı olarak ta düzenli ordu yerine dağınık ordu her zaman daha üstündür şehir savaşlarında. Şehir savaşlarında hep keskin nişancı birliklerinin işe yarayacağını düşünmüşümdür. 100 kişilik bir keskin nişancı birliği ve güzel bir taktik ile iyi bir temizlik yapabilir. Tankla, ağır makineli silahlarla şehirde anca zayiat verirsin çünkü kimin nereden roket atacağı, nerede bomba patlatacağı belli olmaz.
Aksini düşündüm, ateizm ile ilgili sprey ile yazılanlar bence onları inandıkları şeye daha çok konsantre olmalarını sağlar
Keskin nişancı birliği diye bir şey yok üstelik 100 kişilik bir grup nişancı takımı hiç yok. Ama kenskin nişancı kullanmak önemli tabi .
Haşim Şalgamcılar aynen bende sana katılıyorum bu propagandalar moral bozmak yerine daha da kuvvetlendirir