Bazen bir konuda çok erkenci davranırız.
.
Zihnimiz cevaplara hemen ulaşmak ister.
.
Oysa, aradığımız cevap “farkındalık” gerektirmektedir.
.
Farkındalık ise, belli bir süreç ister. Bir müddet beslenmek ister.
.
Mesela “varlığın birliği”, “madde yoksa bu koca evren de neyin nesi?”, “ben ben değilsem veya ben sandığım gibi değilsem, ben neyim veya kimim?”, “ölüm, uyanış, tanrısızlık bilinci”
.
Tüm bunlar “farkındalık” isteyen şeylerdir.
.
Eğer bilgi istiyor olsalardı, iş çok kolaylaşırdı. Biri çıkar bunlara dair cevapları bir kitaba yazardı. Biz de alır okurduk. Bilgiyi alıp işi çözerdik.
.
İşin bir diğer yönü de saplanıp kalmadır.
.
Bir konuya saplanıp kalırız bazen. Ha bire onu düşünürüz. Her şeyi onunla ilişkilendiririz.
.
Düşündükçe olayı çözemez bu sefer daha fazla düşünmeye çalışırız. Olmadıkça daha çok daha derin daha fazla düşünmeye çalışırız.
.
Oysa farkındalık isteyen birçok konu, “yeterince düşünmemekten” ötürü değil; “düşünmeyi bırakamamaktan” ötürü çözümlenemezler.
.
Tekrar ediyorum: Yeterince düşünememekten değil. Düşünmeyi bırakamadığımız için çözemeyiz bazı problemleri.
.
Zihnimi yeterince çalıştırırsam değil. Zihnini susturmayı başarırsan açılır bazı hakikatler bize.
.
Peki ne yapmalı?
.
(cevabı yorumlar şeklinde aşağıya alınmıştır. İlk yorumdan itibaren takip edebilirsiniz)
Sorunlarımızı nasıl çözebiliriz?
Ahmet Önsesveren
A
0 kişi takip ediyor.
Paylaş:
neden tek seferde bütün yazını yazmıyorsunda yorum yorum yazıyorsun anlamadım Beyin TERK ???
Büyük büyük laflar etmek yerine ne anlatıyor diye okusaniz? Onu terk eden beyni anlamak için bayaca çaba sarfeden insanlar olduğunu bilseniz? Gerçekten aptalca olsaydı bile size ne kazandırırdi bu üslup ve sorunuz?
Emir bey uzun yazı sıkıcıdır. Hem bu şekilde yorum altı soru sormalar kolaylaşıyor. Okuma ve anlama verimli oluyor.
Uzun yazı okunmuyor. Gözü yoruyor. Oysa uzun bir yazıyı parçalı şekilde yorum yorum yazınca. Okuması kolay oluyor. Tamamen teknik bir mesele. Başka bir şey değil.