Bazen bir konuda çok erkenci davranırız.
.
Zihnimiz cevaplara hemen ulaşmak ister.
.
Oysa, aradığımız cevap “farkındalık” gerektirmektedir.
.
Farkındalık ise, belli bir süreç ister. Bir müddet beslenmek ister.
.
Mesela “varlığın birliği”, “madde yoksa bu koca evren de neyin nesi?”, “ben ben değilsem veya ben sandığım gibi değilsem, ben neyim veya kimim?”, “ölüm, uyanış, tanrısızlık bilinci”
.
Tüm bunlar “farkındalık” isteyen şeylerdir.
.
Eğer bilgi istiyor olsalardı, iş çok kolaylaşırdı. Biri çıkar bunlara dair cevapları bir kitaba yazardı. Biz de alır okurduk. Bilgiyi alıp işi çözerdik.
.
İşin bir diğer yönü de saplanıp kalmadır.
.
Bir konuya saplanıp kalırız bazen. Ha bire onu düşünürüz. Her şeyi onunla ilişkilendiririz.
.
Düşündükçe olayı çözemez bu sefer daha fazla düşünmeye çalışırız. Olmadıkça daha çok daha derin daha fazla düşünmeye çalışırız.
.
Oysa farkındalık isteyen birçok konu, “yeterince düşünmemekten” ötürü değil; “düşünmeyi bırakamamaktan” ötürü çözümlenemezler.
.
Tekrar ediyorum: Yeterince düşünememekten değil. Düşünmeyi bırakamadığımız için çözemeyiz bazı problemleri.
.
Zihnimi yeterince çalıştırırsam değil. Zihnini susturmayı başarırsan açılır bazı hakikatler bize.
.
Peki ne yapmalı?
.
(cevabı yorumlar şeklinde aşağıya alınmıştır. İlk yorumdan itibaren takip edebilirsiniz)
Sorunlarımızı nasıl çözebiliriz?
Ahmet Önsesveren
A
0 kişi takip ediyor.
Paylaş:
30
Peki ne yapmalı?
Farkındalık için süreç geçeceğini bilmeli.
Konuyla ilgilenmeli ve beslenmeli.
Bu arada başka konularla da ilgilenmeli ki saplanıp kalma durumu oluşmasın. Hele ki hayattan kopuyor isek, tehlike çanları çalıyordur. Hayatı yaşamayı ihmal etmemeli.
.
(burada alt yorum eki var)
Temel gerçekliklerimizi de hiç bırakmamalı.
Mesela, “algıların illüzyon oluşu” ile ilgilenirken, gündelik hayatımızın illüzyon da olsa elimizde hazırda varolan bir gerçeklik olduğunu unutmamalı.
Veya mesela “vahdet” ile ilgilenirken temel imani meseleleri elimizden-kalbimizden hiç bırakmamalı. Onlara dair de okuma yapmalı.
Tehlike çanları dediniz de gercekten hayattan kopmus biri ne yapmalı sadece nefes alan yasamayan ne yapmalı neyle uğraşirsa ugraşsın aşamiyor ise nasıl geri dönmeli hayata.???
O duruma düşecek kadar azimli biriymiş. Tebrik etmek lazım şahsı.
“Eylem” planımız olmalı. Günlük uygulayacağımız basit işler olmalı planımızda.
Çünkü farkındalık için genelde, konuyla çok ilgisiz duran bazı “eylem”ler gerekmektedir.
Atıyorum, en basit örnek: Yalan söylemek; birçok farkındalığı kapatır. Ne alaka değil mi?
Yanlişa dusmeden. De dogruya varilmaz Bu Yalan konusu ikende. Boyle
Çok yemek, şişinmek, çok konuşmak. Farkındalığımızı acayip örten şeylerdir. İbadetler ise çok alakasız duran bazı konularda farkındalık açıcı, daha doğrusu “farkındalık sürecini” yaşatıcı ve sonuca ulaştırıcı işlev görürler.
Bir de günlük standart işler. Mesela, “her gün şu kadar sayfa kitap okuyacağım” gibi. Sizi besleyen veya ilgilendiğiniz konularla ilgisi bulunan kitapları düzenli okumalısınız.
Tekrar başa dönersek: Bazı şeyler farkındalık gerektirir. Bilgi değil.
Farkındalık dedinizde cok şey öğretiyor bu durum düşündükçe farkina varıyor farkına vardikca delirecek duruma bile gidebiliyorsun. Lakin bu farkındaligi ispat edemiyorsun ispat edilmemesi için ugraslar veriliyor.( mesela yasanilan bazi olaylar karsısinda)
Farkındalık ise süreç gerektirir. Ayrıca beslenme gerektirir.
Zihin acelecidir. Yolun sonunda çözülecek bir problemi yola çıkmadan çözüp halletmek ister. Ama tabi ki hiçbir şey yapamaz. Her seferinde duvara toslar.
Bazen az düşündüğümüz için değil, düşünmeyi durduramadığımız için problemleri çözemeyiz.
Farklı konularla da ilgilenmeli, hayattan kopmamaya gayret etmeliyiz.
Bir eylem planımız bulunmalı.
Soru: Biz bu dünyaya niye geldik?
---FİN---
tanrisizlik bilinci ne demek ?
bu konuyu başka yerlerde çok konuşmuştuk. Şimdi de konuşasım var ama; buradaki konuyu başka yöne kaydıracağı için susmak lazım sanırım.
tanrısızlık; "la ilahe" dir kısacası. Bir müslüman "la ilahe" yi anlamadan, "illallah"ı tam anlayamaz.
"Allah her yerde" falan dese de; içinden halen daha Allahı ötelerde bir yerde kendisini gözleyen bir tür tanrı gibi düşünür.
bakin Tanri yok denirse gaflet olur bu vs si muhim degil
evet İlahlastirmak da gaflttir Duz yaratilmis Br kulu atiyorum sirf bilincinden. Sebep
Sahi niye geldik?
Neden geldik?
Temel amaç neydi?
Bende merak ediyorum bu sorunun cevabını.
dünya da bir süreç olmasın? Eğer bir süreç ise, hangi "farkındalığın" süreci acaba?
''İyiliği kendime farz kıldım.'' İyilikle kötülüğün hep birbiriyle didiştiğini görüyoruz. En sonunda siyahla beyazı birbirinden ayırmak için mi buradayız?
güzel bir yaklaşım oldu....
var mı arttıran? Başka fikir üreten?
Eğer bir süreç varsa bu sürecin bir yöneticisi de olmalı Peki bu süreci başlatan neydi benim asıl merak ettiğim bu.
Tülay Duman hocam farkindalikla ilgili onerebilcegiz kitap varmi
Hocam herkesin kendi yolunda kendine has kitapları oluyor beslendiği. Gidin bir kitapevinde kitapları koklayin. Bir karıştırın derim. Birinden elektrik alacaksınızdir. Malum, elektrik şart
Konu itibari ileyse. Bu posta en yakın kitap sanırım. Echart Tolle nin. Şimdinin Gücü kitabı
Yılmaz Dündar kitapları ise ayrı bir dünya.
Veyaz izleyebilecegim film tartisma programi
Bir atom altı parçacık olsaydım atomu var etmeye çalışır, görevimi yapardım. Bir atom olsaydım hücreyi, bir hücre olsam organı, bir organ olsam insanı, bir insan olsam varı var etmeye çalışır görevimi yapmış olurdum. İnsanın varı var etme çabası kuran emirlerini yerine getirmekle olur. Peki bu etapta cüzi irade neden elimize verildi. Karanlık ve aydınlık birbirini baskılayan şeylerse iyiliği yaratma çabasımı bizim amacımız? Evreni küre olarak düşünürsek aydınlık tarafı karanlığa gömmek veya karanlık tarafı aydınlığa çevirmek bizim elimize mi verilmiş?
neden tek seferde bütün yazını yazmıyorsunda yorum yorum yazıyorsun anlamadım Beyin TERK ???
Büyük büyük laflar etmek yerine ne anlatıyor diye okusaniz? Onu terk eden beyni anlamak için bayaca çaba sarfeden insanlar olduğunu bilseniz? Gerçekten aptalca olsaydı bile size ne kazandırırdi bu üslup ve sorunuz?
Emir bey uzun yazı sıkıcıdır. Hem bu şekilde yorum altı soru sormalar kolaylaşıyor. Okuma ve anlama verimli oluyor.
Uzun yazı okunmuyor. Gözü yoruyor. Oysa uzun bir yazıyı parçalı şekilde yorum yorum yazınca. Okuması kolay oluyor. Tamamen teknik bir mesele. Başka bir şey değil.
Hakikatte'' din'' yoktur belkide. Şuanda uymamız gereken kurallar var tekamül sürecinde ve başka ruhların uyması gereken kurallar ise Doğum haritasında saklı olabilir ve aslen hakikatte uymanız gereken hiçbir kural kalmayana kadar kurallara uymak zorundasınızdır
Manolya haniimm
Evveeetttt Songül hanım
Aşık Kenan kim söylüyor?
Aşık Kenan teşekkür ederim sağolun
sizden. Bir Dans Zumba. Rica etmistim belkide coktaan unuttunuz
Gözlem, Tercih ve Farkındalık ayrılmaz üçlüdür..
Cok ciddi derecede algi acici ve problem uzerine farkindalik yaratici bir yazı olmus. Ellerinize sağlık.
görsel materyalŞakirtler gibi birşey sorduğunuz soru
onlar da cok ilgi cekiciymis hakikaten MaNoLiii
Bilgi ==> Farkındalık ==> His ==> Yaşantı
bunlari yasamaz olaydim diyorum bazen
Neden?
şuur acilmasii zor ekstra sorumluluk demek once kendine. Sonra digerlerine..
Şuurumuz açıldıkça. Ebedi plandaki nasibimiz artiyor demektir. Cennetin daha fazla boyutunun tadına varacağız ve hazzını yaşayacağız...
amin İnsaAllah efem
Evet çok sabırsızız. Öğrendiğin bir şey seni hayrete düşürüyor. Şaşıp kalıyorsun, nasıl yani. Sonra nasıllar, sorular devam ediyor sürekli, birine giderken diğeri ile karşılaşıyorsun. Öğrendiklerin az buz değil.
Madde yok, enerji diyorlar. Bütün bildiklerini, gördüklerini sorgula. Eline aldığın, gördüğün herşeyi sorgula. En zoru da kendine bakıyorsun, gerçekten bakıyorsun aynanın karşısına çıkıp e ben kimim o zaman, neyim diyorsun. İşte orada ya bıracaksın herşeyi, yada devam edeceksin sabırla. Doldurman lazım, koca bir boşluk var.
Bu bir süreç sanırım, ve normalleşecek inşallah. Hazmetmek lazım önce biraz, sindirmek lazım. Ama şahane bir süreç.
Evet. Hazmederek gitmek lazım... Güzel söylemişsiniz.