Türk Edebiyatının en başarılı bulduğunuz (sevdiğiniz değil) 5 adet roman isteyeceğim sizden, kısaca sebepleriyle. Hem görenlere teşvik olur.
1) Saatleri Ayarlama Enstitüsü/ Tanpınar.
Ülkenin en zor yıllarında yanlış modernleşmeyi ve jakoben devrimleri muhteşem bir mizah ile hicvetmesi eşsiz yapıyor bu eseri.
2)Tehlikeli Oyunlar/ Ataycığım Oğuz.
Topluma karşı yabancılaşmayı en kuvvetli şekilde kaleme almıştır. Öyle ki okunduğunda halen yabancılığımızı hissederiz. Mizahı devrim niteliğindedir. Monolog metin yaratmada öncül romandır.
3)Aylak Adam/ Atılgan Yusuf.
" İşte yirminci yüzyıl bu! Asfalta kusmak!" cümlesi yeterince açıklayıcı olsa da, edebiyatımızın biraz Oblomovu biraz da Mearsault'u olur kendisi. Başucu kitabıdır.
4) Miskinler Tekkesi/Reşat Nuri Güntekin
Bir insan nasıl dilenci olur? Lüzumsuz adam anlatılarının en muhteşemi, romantizmden en uzak olanı.
5) Yalnızız/ Peyami Safa
Psikolojik roman nedir? Sorusunu tamamıyla karşılayan bir roman. Dünya için Karamazov Kardeşler ne ise, bizim edebiyatımızda Yalnızız odur.
1- Yusuf Atılgan- Aylak Adam.
2- Sabahattin Ali- Kürk Mantolu Madonna. O dönemin türkiyesi çok başarılı bir şekilde tasvir edilmişti. Karakter tahlilleri ve iç dünyalarında ki çatışmalar çok başarılıydı.
3- Reşat Nuri Güntekin- Bir Kadın Düşmanı. Sanırım içlerinde benim için en özel kitap buydu. Karakterlerin bir mektup yoluyla bir nebze kendi dünyalarını anlatmalari çok başarılıydı. Her satırında empati duygusunu daha baskın hissediyordum. Biraz hüzünlüydü ama iyi ki okumuşum diyorum
4-İnce Memed. Belki de aralarında beni en çok sarsan buydu. Neresinden bakarsam bakayım sanat eseri. Tasvirleri, betimlemeleri, satırlarda ki duyguları mükemmeldi.
5-Aziz Nesin- Surname