Arkadaşlar merhaba, 24 yaşındayım. 3. üniversitemi okuyorum bazı şanssızlıklardan dolayı ilk iki üniversitemi bitiremeden kendi şehrime geldim ve 3. üniversiteyi okuyorum.
Ancak şehrimde yaşadığım iğrenç şeylerden dolayı depresyona girmek üzereyim ve kaçış planım olarak İzmir var. İzmir'de bir üniversite kazanabilirim yani özel yetenekle alım olduğu için kazanmama riskim yok.
Ancak sizlerden ricam sizce doğru mu yapıyorum? İnsan mutlu olacağı eylemi yaparken, yaşını ya da herhangi bir şeyi kafasına takmalı mı? Her şeyi bırakıp şehrini değiştirmeli mi?
Deniz Zerman
D
Tek tek yazarsam çok uzun sürecek ama hepinizin değerli yazılarını okudum. Hepinize teşekkür ederim.
Kısaca bahsetmek gerekiyorsa, insan her yerde aynıdır. Bunda hem fikiriz. Ancak hepimizin kafasında şöyle bir şey vardır mutlaka "Ulan orta okulda şimdiki kafam olacaktı neler neler yaparım..." vs vs. İşte ben de şu an sahip olduğum kafayı, tecrübeyi kısacası her şeyimi alıp sevdiğim bir şehirde beyaz bir sayfa açmak için kullanacağım. En büyük takıntım yaştı. Yani 28 yaşında anca bir 4 yıllık üniversiteyi bitirmiş olacağım. Bu benim için prestij açısından iğrenç bir şey. Ancak şu an kalırsam okuldan mezun olamayabilirim ve gerçekten de gerçekten hissedilen karanlık bir depresyonun kapısındayım ve hoş bir durum değil. Dolayısıyla sizlerden yorum almak istedim. Hepimiz güzel insanlarız, hepimiz birbirimiz için iyi şeyler umut edip, güzel şeyler dileriz. Ama bana bu konuda yardımcı olurken lütfen biraz daha sert olunuz. Yani aklınızda "ulan bunu demeyeyim boş ver" diye geçen bir cümle varsa acımasızca yazınız buraya.
İyi şeyler insana tecrübe kazandırmaz, kötü şeyler insana kazandırır. Sofokles'inde dediği gibi "İnsan acı çekerek öğrenir."
O okulları bitirememin sebebi ben değilim. Psikologluk bir durum mutlaka var ancak psikoloğa "ben neden bitiremedim, istikrarsızım" diye değil de "ben neden artık kötü olayları kaldıramıyorum, pasif agresif bir yaşam sürmeye başlıyorum" diye sormalıyım.
Ben sadece gidin dedim zaten. Sebebi o görecektir zaten
o zaman sana şunu diyim çeşitli sebeplerden ünv gidemedim açıktan bitirmek zorunda kaldım emin ol benim prestijimin yanında seninki mükemmel olacak şu an 27 yaşındayım ve kariyerim yok ve bunun ne kötü birşey olduğunu bilemezsin ne olursa olsun oku bitir okulunu ünv bitirmiş insanlara bak diyenlerede aldanma ama en azından bir elinde mesleğin olsun bak içim acıya acıya yazıyorum sana bunu ilerde senin hayatını idame ettirebilecekmisin değiştirsen mesleğini bunlar çok önemli iyi düşün geleceğini düşün çünkü lanet olası dünyada parasız hiç birşey olmuyor 4 sene mutlu geçirip sonra gerçekten sıkıntı yaşarsan işte o zaman keşke demeni istemem
Yaşadıklarını bilmeden acımasızca yorum yapamayız Neden acımasızca yorum yapalım hem her şey insan için. Yanlış anlamadıysam aynı bölümü tekrar okuyacaksın. Üzücü olan bu. Kaçıncı siniftasin geçiş yapamıyor musun. Ya da İzmir e kaçış planını okul bitene kadar öteleyemez misin? Bence biraz sabretmelisin. Kimsenin yıllarını ziyan etmesine izin verme derim.