#Ankara
Merhaba Shall We Ben yıllardır var olan özgüven eksikliğinden dolayı hayatta hep kaybeden biriyim. Başarılı biriyim ama kendimi anlatamam, ifade edemem. Sosyal olarak çok zayıfım. Alıngan, utangaç, hassas ruhlu ve güven problemi olan biriyim. İş mülakatlarında kaybettim iletişim zayıflığından ve bu benim artıkyeter dediğim olay oldu. Bunun altında yatan psikolojik etmenler de var. (Travma vs.) "Hayat hassas kalpler için bir cehennemdir" sözü beni anlatıyor
Ne yapabilirim sizce?
Bunu yazıp paylaşmak bir yerden başlamak gerekir diye düşündüm.
Ebru Hsnky
E
Bende oyleyim sanırım hastaligimizin adı sosyal fobi hastalığı iç dünyanı dışa vuramiyorsun fazla dusunuyorsun kendinden çok karşı tarafı düşünme durumu insanı böyle kilitliyor
Evet ama zor bir sey ya. Ben artik kontrol edemiyorum anlatamiyacagim seyler var
aslinda herkez kendi haaytını yasar. Bak ben taksim meydanında ben bekarim diye bagıra bagıra kostugumu bilirim. Arkadas kameraya cekti ve bir kac kiş dısında napıyor bu deli diye bakan bile olmadı.
Maalesef benimde öyle ve ilerledi.. Yolda yürürken karşı cinse bile bakamiyorum.. Yanlislikla göz göze gelsek baktığım için acaba beni sapık olarak algilarmi benden korkarmi düşünceleri yüzünden anında titreme geliyor terliyorum sanki vücudumu sünger gibi sıkıyorlar dümdüz duramıyor gibiyim.. Sadece bunlarda değil bir sürü şey var sesim bana ince geldiği için rahatsizlik duyuyorum tanimadigim insanlarla telefonda konusamiyorum yabancı bir numara ararsa açamıyorum korkuyorum.. Kalabalık ortamlara giremiyorum konser haricte mesela bir avm nin yemek katı çok doluysa o an gidip siparis veremiyorum.. İnsanlar bana bakicak korkusu gibi
çok yanliş dusunuyorsunuz.. Bu dusunceden cıkın. Cidden. Bunu yenmenın tek yolu konfor alanındna cıkmak tek yol baska yolu yok
Kalp atislarimi yatistiramiyorum heycan cok tuhaf bir duygu ve bastirilamiyor ki