Merhabaa benim sorum da şudur ki aylardır içinden çıkamıyorum kime sorsam boş cevaplar birde burada şansımı deneyeyim dedim. İntihar eden biri kaderinde vardı diyemi intihar etti öldü eğer öyle ise nden kaderinde olan birşey için yazık yazık kendi katili oldu isyan etti cehennem dir yeri gibi laflar Allah kendini öldürenleri asla affetmez peki nden taziye ye gelenler ömrü bukadar di kaderinde öyle yazılıydı diyorlar ama o kişi kendini öldürdü kaderinde yazılı olsaydı Allah niye affetmesini
Emirhan Doriss
E
8-9 yaşında tecavüze uğrayan bir kızın nasıl bir kader ve inanç dünyası olur? Başına gelen bu iğrenç olaydan dolayı El Adl ismini sorgulamaz mı? Biraz empati yapın lütfen ve öyle düşünün.
Islam zaten o olaylar olmasın diye var ya yoksa ne anlamı var biz o olaylar olurken veya olmadan neler yapıyoruz ve ya yapmıyoruz onu düşünmek lazım sizin dediğiniz gibi olur sa insan bütün her şeyi Allah'a atar ve kurtulur
Allah kitabı Kur'an ve ayetleri ne diyorsa doğrudur. Biz islamiyeti dört dörtlük yaşayamadıgımızdan kaderi ve ayetleri sorgular olduk. Oysa islamı yaşamış olsak düşünce ufkumuz açılacak, o zaman kaderide daha az düşünürüz. Yasak ve emirlere uymakta her şeyimiz noksan. Diye düşünüyorum.
Aynı şeyi bir Hristiyan bir Musevi de söylüyor Sevgi Yeriçer . Emin olun Vatikan'da bir kardinalin kızı olarak doğmuş olsaydınız, yine kendi dininizin ne yüce bir din, ufku açan ama sorgulanamayan bir din olduğunu savunacaktınız. Daha küçükten aileden, yaz kuran kurslarından, okuldan ve çevreden körpe dimağlarımızda oluşturulan din olgusu o kadar radikal ki sorgulamak bile günah, anlamsız addediliyor. Bu sadece İslamiyet için değil, diğer dinler içinde geçerli. Acaba kaç dini araştırıpta Müslüman oldunuz. Yani özgürlük lafta. Torna tezgahı gibi işlenen beyinlerimiz aslında çevremizde bize algılatılan, öğretilen bilgileri düşünüyor.
Bütün dinlere baktığınız zaman emir ve yasaklar aynıdır. Birde neden ve neye göre Türkiye'de doğduk, hangi kıriterlere göre, bizde hasıl olan degerleriçin mi bilmiyoruz. Durumumuza bakınca yaratılan yüce varlıklar olarak çok cahiliz. Çünkü bize verilen yaratılışımın özelliklerini dahi kullanamıyoruz. Mesela beynimizin ancak yüzde 18 veya20 gibi
Tecavüz olayları, veya eksik olarak yaratılmak ya da sonradan engelli olmak. Veya başka bir derdinizin olması. Hepsi dünya hayatında din olsun olmasın maalesef yaşananilen şeyler. Kimse sorgulamayın dememeli. Asıl sorgulamamaktan korkun. Ama doğru, ehil kişilerle sorgulayın derim. Ne kadar cevap verebilirim bilmiyorum. Yalnız fikrimi söylemek isterim izninizle. Her şey ama her şey dünyada insana hizmet için var. Bi bakın bizim yaptıklarımıza, kime bir faydası var. Buzdolabı, televizyon, telefon...... Yapılan güzel icatlardan. Bunlar olmadan da hayat vardı ama. O halde Allahın bir buluşa ihtiyacı yok. Hoş bize de ihtiyacı yok. Yalnız bizim O'na ihtiyacımız var. İnsan gerçeğini arar. Da bulamazsa boşlukta ayakları yere basmadan gezer. Neden boşluk var? Çünkü bir başlangıcın hep olması gerektiğini biliriz biz. Belkide olması gerekmiyordur. İşte bu varlığı kabul ettiğimiz vakit hep O'na ulaşmakla yanıp tutuşuruz. Farketmesekte... Bir gülücükte, bir bakış, bir selamda. Aşkta özellikle. Birini mutlu ederken bile kendimize döner de kayıp cennetimizin kokusunu alıp huzurla dolarız. Evet hayatta bir çok şeye maruz kalabiliyoruz ama unutmamamız gereken O'na ulaşma çabamız. Önemsememiz gereken sonsuz bir dünya var. Evet yara aldık, ama ilerlemeye engel değil ki. Mesele aslolan amacı kaybetmemekte bence. Çok uzattım. Kusura bakmayın. Ama sorgulayın.