bir eylemin ahlaki olabilmesi için hiçbir çıkar taşımaması gerekir.(kant) bir eylemin ahlaki olabilmesi için, kişinin gönüllü olması gerekir..(aristoteles) ahlaklı olma açısından hangisi daha elzemdir?
Çağdş fayda ahlakının temsilcisi İngiiliz filozofJ. Bentham’ın kullandığı yöntem gözlemdir. Ona göre “Fizik için deney neyse, ahlak için de gözlem odur” , gözlemlerine dayanarak ahlakın temel ilkesi olarak “daha çok insana, daha çok fayda, daha çok insana, daha çok mutluluk” formülünü bulur. Bu formülü bulduğu zaman tıpkı Arşimet gibi “buldum buldum” diye haykırır. Onun için, bu ilke ahlak için çok önemlidir. Bentham’a göre, bireysel fayda ile genel fayda, birbirlerine zıt değildir. Tümel ile tikel, arasındaki ilgi gibi, bireysel ve toplumsal ilişki arasında da ayrılmaz bir bağ vardır. Yani insan, kendi faydasıyla toplumu uzlaştırmak zorundadır. Bütün insanlığın en yüksek mutluluğu için şu yasayı teklif eder: “O şekilde hareket et ki, davranışın olabildiği kadar küçük bir felaketi, yalnız kendin için değil, diğer insanlar için de olabildiği kadar mutluluk getirsin, bütün duygulu yaratıklar da dışarıda kalmasın.”
evrensel ahlak, çıkarsız dır... Üstelikde gönül işidir... Ben ikisini de önemsiyorum...
hicret bey bende evrensel ahlakın sizin söylediğiniz şekilde olduğunu düşünüyorum. Bir çıkar elbette gözetmemeli ve ayrıca da tamamen gönül işi...
Çağdş fayda ahlakının temsilcisi İngiiliz filozofJ. Bentham’ın kullandığı yöntem gözlemdir. Ona göre “Fizik için deney neyse, ahlak için de gözlem odur” , gözlemlerine dayanarak ahlakın temel ilkesi olarak “daha çok insana, daha çok fayda, daha çok insana, daha çok mutluluk” formülünü bulur. Bu formülü bulduğu zaman tıpkı Arşimet gibi “buldum buldum” diye haykırır. Onun için, bu ilke ahlak için çok önemlidir. Bentham’a göre, bireysel fayda ile genel fayda, birbirlerine zıt değildir. Tümel ile tikel, arasındaki ilgi gibi, bireysel ve toplumsal ilişki arasında da ayrılmaz bir bağ vardır. Yani insan, kendi faydasıyla toplumu uzlaştırmak zorundadır. Bütün insanlığın en yüksek mutluluğu için şu yasayı teklif eder: “O şekilde hareket et ki, davranışın olabildiği kadar küçük bir felaketi, yalnız kendin için değil, diğer insanlar için de olabildiği kadar mutluluk getirsin, bütün duygulu yaratıklar da dışarıda kalmasın.”