Deney, John-Dylan Haynes'in hayat hakkındaki bakış açısını değiştirmeye yardımcı oldu. 2007 yılında, Haynes, Berlin'de Hesaplamalı Nörobilim Bernstein Merkezi'nde bir nörolog, bir görüntüleme ekranı rastgele harfler bir arkaya parladı olduğu bir beyin tarayıcı insanları koyun 1 . Onlara, dürtü hissettiklerinde sağ veya sol parmağınızla bir düğmeye basmalarını ve karar verdiklerinde ekranda gösterilen mektubu hatırlamalarını söyledi. Deney, gönüllülerin sağ veya sol ellerini kullanmayı seçtikleri gerçek zamanlı beyin aktivitesini ortaya çıkarmak için fonksiyonel manyetik rezonans görüntülemeyi (fMRI) kullandı. Sonuçlar oldukça sürpriz oldu. "İlk düşüncemiz 'bunun gerçek olup olmadığını kontrol etmemiz gerekiyor'," diyor Haynes. "Daha önce herhangi bir araştırmada gördüğümden daha sağlıklı kontroller yaptık." Düğmeyi zorlamaya yönelik bilinçli karar fiili harekete geçmeden yaklaşık bir saniye önce yapıldı ancak ekip, beyin faaliyetinin bir modelinin bu kararını yedi saniyeliğine öngördüğünü keşfetti. Denekler seçim yapmaktan daha önce fark etmeden çok önce, beyinleri zaten kararmıştı. İnsanlar olarak, kararlarımızın bilinçli kontrolümüz altında olduğunu düşünüyoruz - bizim özgür irademiz olduğunu. Filozoflar bu konsepti yüzyıllarca tartışmış ve şimdi Haynes ve diğer deneysel sinirbilimciler yeni bir meydan okuma yaratıyorlar. Bir kararın bilincinin, sonradan bir biyokimyasal olabileceğini ve bir kişinin eylemlerinde herhangi bir etkisinin olmadığını iddia ediyorlar. Bu mantığa göre, özgür irade bir yanılsamadır derler. Üniversite College London'da bir sinirbilimci olan Patrick Haggard "Seçtiğimizi hissediyoruz, fakat yapmıyoruz" diyor. Bu makalenin PDF dosyasını indiriniz Örneğin, bu sabah çay veya kahve içmeye karar verdiğinizi düşünmüş olabilirsiniz, ancak kararı farkında olmadan çok önce yapılmış olabilir. Haynes için bu rahatsız edicidir. "Çok dürüst olacağım, bununla baş etmenin çok zor olduğunu düşünüyorum" diyor. "Ne zaman gerçekleştiğini ve ne yapmaya karar verdiğini bile bilmiyorsam, bir 'benimkini nasıl arayabilirim?'
Düşünülen deneyler Filozoflar, beyin taramalarının özgür iradeyi bu kadar kolay yıkabileceğine inanmazlar. Bazıları, nörobilimcilerin sonuçlarını ve yorumlamalarını sorguladılar ve araştırmacıların, saldırdıklarını söylemiş oldukları konsepti kavramadığını savundu. Birçoğu daha fazla bilim adamıyla uğraşmaz. Kanada'daki Calgary Üniversitesi'nden bir filozof olan Walter Glannon, sinirbilim, etik ve özgür irade ile ilgilenen "sinirbilimciler ve filozoflar birbirlerini geçmişe konuşuyorlar" diyor. Bunun değişmeye başladığına dair bazı işaretler var. Bu ay, Pennsylvania'daki West Conshohocken'de John Templeton Vakfı tarafından finanse edilen, dört yıllık bir US $ 4,4 milyon program olan Free Will'daki Büyük Sorular'ın bir parçası olarak bir grup ders projesi yürürlüğe girecek ve bu arada araştırma, köprü kurma teolojisi, felsefesi ve doğal bilim. Bazıları rafine edilmiş deneylerle nöronbilimin araştırmacılara bilinçli niyetin altında yatan fiziksel işlemleri tanımlamasına ve onun önündeki beyin faaliyetini daha iyi anlamasına yardımcı olabileceğini söylüyorlar. Ve bilinçsiz beyin aktivitesinin kararları kusursuz bir şekilde öngördüğü tespit edilirse, iş gerçekten özgür irade kavramını çınlatabilir. Glannon, "Şu anda korelasyonların bazı noktalarda beyin mekanizmaları ve davranışlar arasında nedensel bağlantılar olabileceği olası" diyor Glannon. " Haynes, bilinçsiz karar alma süreçlerini keşfeden ilk sinirbilimci değildi. 1980'lerde Benjamin Libet, Kaliforniya, San Francisco Üniversitesi'nde bir nöropsikolog elektroensefologram (EEG) için çalışma katılımcıları kadar hileli ve çevresinde süpürme nokta ile bir saat yüzü dikkat etmelerini istedi 2 . Katılımcılar bir parmak hareket etme isteğini hissettiklerinde, noktanın konumunu belirtmek zorunda kaldılar. Libet, insanların bilinçli hareket etme niyetlerini dile getirmesinden birkaç yüz milisaniye önce beyin aktivitesini kaydetti. Libet'in sonucu tartışmalıdır. Eleştirmenler, saatin dikkatini dağıttığını ve bilinçli bir kararın raporunun çok öznel olduğunu söyledi. Sinirbilim deneyleri genellikle kontrol edilebilir girdileri içerir - birine kesin bir anı gösterin ve ardından beyindeki reaksiyonları arayın. Ancak, katılımcı, katılımcının hareket ettirme niyetinde olduğu zaman, zamanlamalarını öznel olarak kararlaştırır. Dahası, eleştirenler, Libet tarafından bilinçli bir karar öncesi görülen etkinliğin karara neden olmak için yeterli olduğuna ikna değildi - sadece beyin karar vermeye ve sonra harekete geçmeye hazırlanabilirdi. Haynes'in 2008 çalışma 1 daha önceki deneyini modernize etti: Libet'in EEG tekniği, beyin aktivitesinin yalnızca sınırlı bir alanına bakabildiğinde, Haynes'in fMRI kurulumu bütün beyni tarayabilir; Libet'in katılımcıları ne zaman hareket ettiklerini basitçe kararlaştırdıklarında, Haynes'in testi onları iki alternatif arasında karar vermeye zorladı. Ancak eleştirmenler yine de Haynes ve ekibi tarafından en iyi ihtimalle yalnızca% 60 doğrulukla bir sol veya sağ düğme basınını öngörebileceklerine dikkat çekerek delik açtılar. New Hampshire, Hanover'deki Dartmouth College'da özgür iradede çalışan bir sinirbilimci ve filozof olan Adina Roskies, şansdan daha iyi olmasına rağmen beynin bilinçli farkındalıktan önce zihnini hazırladığını görebildiğini iddia etmek için yeterli değildir. Dışında, " Haynes yorumu boyunca duruyor ve sonuçlarını iki çalışmada tekrarlamış ve rafine etmiştir. Birisi önceki çalışmalarında beyin bölgelerinin rollerini doğrulamak için daha doğru tarama teknikleri 3 kullanır. Haynes ve ekibi henüz yayınlanmayan diğerinde, bir ekranda sunulan bir dizide iki sayı ekleme veya çıkarma talebinde bulundu. Haynes, ekleme veya çıkarma yapmaya karar vermenin bir düğmeye basmaktan çok daha karmaşık bir niyeti yansıttığını ve Haynes'in gündelik kararlar için daha gerçekçi bir model olduğunu savunuyor. Haynes, bu daha soyut görevde bile araştırmacılar, konuların karar vermeden önce dört saniyeye kadar aktivite tespit ettiğini belirtiyor.
Bazı araştırmacılar kelimenin tam anlamıyla beynin derinliklerine girdi. Bunlardan biri, Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi'ndeki sinirbilimci ve cerrah Itzhak Fried ve İsrail'deki Tel Aviv Tıp Merkezi'dir. Epilepsiyi 4 tedavi etmek için cerrahi prosedürün bir parçası olarak beyinlerine implante edilen elektrotlu bireyleri inceledi. Tek nörondan bu şekilde kaydedilmesi bilim insanlarına fMRI veya EEG'den çok daha kesin bir beyin aktivitesi görüntüsü verir. Fried'in deneyleri, konunun bir düğmeye basmak için bilinçli bir karar vermeden önce bir buçuk sene boyunca belirli beyin bölgelerindeki bireysel nöronlarda bir faaliyet olduğunu gösterdi. Araştırmacılar, yaklaşık 700 milisaniye ile bu kararın zamanlamasını% 80'den fazla doğrulukla öngörebiliyorlardı. "Bir noktada, Maddi kazançlar Filozoflar, bu yorumların altında yatan varsayımları sorgularlar. Tallahassee'deki Florida Eyalet Üniversitesi'nden bir filozof olan Al Mele, "Bu sonuçların bir kısmını kullanan şeylerin bir kısmı, özgür iradenin ruhsal olması ya da ruhlar ya da başka şeyler içermesi gerektiği düşüncesidir" diyor. Sinirbilimciler, karar vermeyi yönlendiren bilinçsiz sinirsel faaliyetler bulursa, bedensel olarak zihin zahmetli kavramı özgür irade gibi ortadan kaybolur. Glannon, "özgür irade" kavramının bu "dualist" anlayışı, sinirbilimcilerin eline geçmek için kolay bir hedef olduğunu söylüyor. "Akıl ve beyin bölünmesi, sinirbilimcilerin kendileri için bir kama yapmalarını kolaylaştırıyor" diye ekliyor. Sorun şu ki, çoğu mevcut filozof böyle bir özgür irade düşünmüyor, diyor Mele. Birçoğu materyalisttir - her şeyin fiziksel bir temele dayandığına inanır ve kararlar ve eylemler beyin faaliyetinden gelir. Dolayısıyla bilimadamları, filozofların alakasız gördükleri düşüncesiyle tartılıyor. Günümüzde, Mele, filozofların çoğunluğunun insanların deterministik bir evrende akılcı kararlar verebileceği düşüncesinden memnun olduklarını söylüyor. Özgürlük ve determinizm arasındaki karşılıklı etkileşimi tartışıyorlar - her şeyin kader veya fiziksel kanunlarla belirlendiği teorisi - ancak Roskies sinirbilimin sonuçlarının bu tartışmayı henüz çözemediğini söylüyor. Eylemlerin öngörülebilirliği ile konuşabilirler, ancak determinizm meselesiyle değil. Santa Barbara Kaliforniya Üniversitesi'nden bir sinirbilimci olan Michael Gazzaniga, sinirbilimcilerin bazen kendi alanlarıyla ilgili yanlış anlamaları olduğunu da söylüyor. özellikle, bilim adamları, hazırlık beyin aktivitesinin adım adım ilerlediğini, bir kerede bir nihai karara varma eğilimindedir. Araştırmacıların, sürekli olarak gerçekleşen etkileşimlerin bulunduğu karmaşık bir ağda, paralel çalışan süreçleri düşünmeleri gerektiğini belirtiyor. Birinin bir kararın farkına varıldığı zaman bu nedenle bazıları düşündüğü kadar önemli değildir. Iradelerin savaşı Kavramsal konular var - ve sonra anlambilim de var. Glannon, "Bilim adamları ve filozoflar, özgür iradenin ne anlama geldiği konusunda anlaşmaya varabilirlerse gerçekten yardımcı olurlar" diyor Glannon. Felsefede dahi, özgür irade tanımlamaları her zaman uyuşmuyor. Bazı filozoflar zorlamanın olmadığı durumlarda akılcı kararlar alma yeteneği olarak tanımlarlar. Bazı tanımlar onu kozmik bağlamda yerleştirir: Karar anında, geçmişte olan her şey göz önüne alındığında, farklı bir karara varmak mümkündür. Diğerleri, fiziksel olmayan bir "ruhun" kararları yönlendirdiği fikrine bağlı kalırlar. Nörobilim, tanımları belirlemek veya onlara ampirik bir boyut katmak için doğrudan katkıda bulunabilir. Roskies, özgürce bir şeyin neyi içerdiğini daha derinlemesine anlamamıza veya bilinçli niyetin ne olduğuna dair görüşleri hassaslaştırmamıza yol açabilir, diyor Roskies. Mele, filozofları ve sinirbilimcileri bir araya getirmeye başlayan Templeton Vakfı projesine yönlendiriyor. "Sanırım daha iyi tasarıma sahip yeni nesil çalışmalar yaparsak, insanlar karar verirken beynin içinde neler olduğuna dair daha iyi kanıt elde edeceğiz" diyor. Bazı gayrı resmi toplantılar zaten başlamıştı. Program aracılığıyla finanse edilen Roskies, bu yıl, Seattle'daki Washington Üniversitesi'nde nörofizyolog Michael Shadlen'in laboratuvarında, primat beyindeki karar verme üzerinde çalışmayı planlıyor. "Başkasının bakış açısını anlayana kadar birbirimizi çiğneyeceğiz ve birimize ya da başkıza yanılıyor olduğumuza ikna edeceğiz" diyor. Haggard, öznel raporlara dayanmak yerine bilinçli kararların ve eylemlerin zamanlamasını nesnel olarak belirlemenin bir yolunu sunmayı amaçladığı bir proje için Templeton finansmanına sahiptir. Ekibi, beynin etkinliği çözülürken insanların bir bilgisayara karşı rekabetçi bir oyun oynayacakları bir deney seti hazırlamayı planlıyor. Pasadena'daki Kaliforniya Teknoloji Enstitüsündeki bir biyomühendis olan Christof Koch tarafından yürütülen bir başka proje, insanlar kararlar vermek için akıl kullandıklarında bireysel nöronların tepkilerini incelemek için Fried's'e benzer teknikler kullanacaklar. Ekibi, karar verdiklerinde insanların farklı bitlere bilgi verdiklerini ölçmeyi umuyor. Filozoflar, sinirbilimin bir gün özgür irade kavramını sorgulayabileceğini itiraf etmeye isteklidirler. Bir durum düşünün (filozoflar bunu yapmayı severler), araştırmacılar beyin faaliyetlerinden, başkanın kararlarından haberdar olmadan önce kimsenin neyi karar vereceğini önceden tahmin edebilecekleri bir düşünün. "Bu doğru olduğu ortaya çıkarsa, bu özgür irade için bir tehdit olur" diyor Mele. Yine de, belki de erkendan özgürlüğünün ölümünü ilan edenler bile bu tür sonuçların birçok farklı karar alma seviyesinde tekrarlanması gerektiği konusunda hemfikirdir. Bir düğmeye basmak veya oynamak bir başkana koşan veya suç işleyen bir fincan çay içmekten çok uzaktır. Özgür iradenin yok edilmesi pratik etkilerini tahmin etmek zordur. Biyolojik determinizm hukukta bir savunma olarak kalmaz. Hukuk bilimcileri kişisel sorumluluk ilkesine hâkim olmaya hazır değildir. Londra'daki Royal Society tarafından yönetilen sinirbilimi ve kanunla ilgili bir projenin direktörü Nicholas Mackintosh, "Yasanın istisnai durumlar haricinde insanların eylemlerinden sorumlu oldukları fikrine dayandırılması gerekir" diyor.
Chicago, Illinois'daki MacArthur Vakfı tarafından finanse edilen benzer bir projeyi yöneten Tennessee, Nashville'deki Vanderbilt Üniversitesi'nden bir hukuk profesörü olan Owen Jones, araştırmanın bir kişinin sorumluluk düzeyini belirlemenize yardımcı olabileceğini önermektedir. Jones, "Nörobilim, insanların davranışlarını kontrol etme yeteneklerinde nasıl farklılıklar gösterdiğini bize daha ayrıntılı bir şekilde gösterebilir" dedi. Bu, örneğin, cümlenin ciddiyetini etkileyebilir. Yanıtlar aynı zamanda insanların davranışlarını etkileyebilir. 2008 yılında, Kathleen Vohs, Minneapolis Minnesota Üniversitesi'nde sosyal psikolog ve onun meslektaşı Jonathan Schooler, şimdi California, Santa Barbara Üniversitesi'nden psikolog, bir çalışma yayınladı 5 kişi öyle düşünüyorlar istendiğinde nasıl davrandığını üzerine Determinizm doğrudur. Konularından iki pasajdan birini okumalarını talep ettiler: Biri davranışın kişisel kontrol altında olmayan çevresel veya genetik faktörlere kaynadığı; Davranışı nasıl etkilediği konusunda tarafsız diğer. Katılımcılar daha sonra bilgisayarda birkaç matematik problemi yaşadılar. Ancak test başlamadan hemen önce, bilgisayardaki aksaklık nedeniyle ara sıra cevapları yanıldığını bildirdiler; Eğer bu olur, Onlar bakmaksızın uzağa tıklayacaktı. Deterministik mesajı okuyanlar testi aldatıyor olma ihtimali daha yüksekti. Vohs ve Schooler "Belki de özgür irade inkâr etmek, sadece insanın beğenisine göre davranması için son mazereti" diyor.
Haynes'in araştırması ve olası etkileri kesinlikle onun düşünceleri üzerinde etkili oldu. Bir konferansa çıkarken ve bir baştanza çağırırken bir uçakta olduğunu hatırlıyor. "Aniden, deterministik evrenin tümü, benim yerim içindeki yeri ve bazı nedensel akışları yansıtan kararlar verdiğimize inandığım tüm bu farklı noktalar hakkında büyük bir vizyonum oldu." Ama uzun süredir özgür irade olmadan bir dünya imajını koruyamadı. "Günlük hayatta insanların davranışlarını yorumlamaya başlar başlamaz, tutmak neredeyse imkânsız" diyor. REKLAM Kızarmış da, determinizmi aklının başında tutmak imkansız buluyor. "Ben her gün düşünmüyorum, insan beyninde çalışırken bunu kesinlikle düşünmüyorum." Mele, diğer filozofların bilinçli niyet bilimleriyle daha yakından tanışmaları konusunda umutludur. Ve felsefenin söz konusu olduğu yerlerde, bilim adamları tutumlarını yumuşatmak için iyi şeyler yapardı. "Sanki özgür irade üzerinde çalışan sinirbilimcilerin görevi, hiçbirinin olmadığını göstermek gibi bir şey değil."
Kemal Kalkat bu paylaştıgınız yazinin Turkcesi var mi? Translate kurtarmadi
Türkçesi yok maalesef.
Deney, John-Dylan Haynes'in hayat hakkındaki bakış açısını değiştirmeye yardımcı oldu. 2007 yılında, Haynes, Berlin'de Hesaplamalı Nörobilim Bernstein Merkezi'nde bir nörolog, bir görüntüleme ekranı rastgele harfler bir arkaya parladı olduğu bir beyin tarayıcı insanları koyun 1 . Onlara, dürtü hissettiklerinde sağ veya sol parmağınızla bir düğmeye basmalarını ve karar verdiklerinde ekranda gösterilen mektubu hatırlamalarını söyledi. Deney, gönüllülerin sağ veya sol ellerini kullanmayı seçtikleri gerçek zamanlı beyin aktivitesini ortaya çıkarmak için fonksiyonel manyetik rezonans görüntülemeyi (fMRI) kullandı. Sonuçlar oldukça sürpriz oldu. "İlk düşüncemiz 'bunun gerçek olup olmadığını kontrol etmemiz gerekiyor'," diyor Haynes. "Daha önce herhangi bir araştırmada gördüğümden daha sağlıklı kontroller yaptık." Düğmeyi zorlamaya yönelik bilinçli karar fiili harekete geçmeden yaklaşık bir saniye önce yapıldı ancak ekip, beyin faaliyetinin bir modelinin bu kararını yedi saniyeliğine öngördüğünü keşfetti. Denekler seçim yapmaktan daha önce fark etmeden çok önce, beyinleri zaten kararmıştı. İnsanlar olarak, kararlarımızın bilinçli kontrolümüz altında olduğunu düşünüyoruz - bizim özgür irademiz olduğunu. Filozoflar bu konsepti yüzyıllarca tartışmış ve şimdi Haynes ve diğer deneysel sinirbilimciler yeni bir meydan okuma yaratıyorlar. Bir kararın bilincinin, sonradan bir biyokimyasal olabileceğini ve bir kişinin eylemlerinde herhangi bir etkisinin olmadığını iddia ediyorlar. Bu mantığa göre, özgür irade bir yanılsamadır derler. Üniversite College London'da bir sinirbilimci olan Patrick Haggard "Seçtiğimizi hissediyoruz, fakat yapmıyoruz" diyor. Bu makalenin PDF dosyasını indiriniz Örneğin, bu sabah çay veya kahve içmeye karar verdiğinizi düşünmüş olabilirsiniz, ancak kararı farkında olmadan çok önce yapılmış olabilir. Haynes için bu rahatsız edicidir. "Çok dürüst olacağım, bununla baş etmenin çok zor olduğunu düşünüyorum" diyor. "Ne zaman gerçekleştiğini ve ne yapmaya karar verdiğini bile bilmiyorsam, bir 'benimkini nasıl arayabilirim?'
Düşünülen deneyler Filozoflar, beyin taramalarının özgür iradeyi bu kadar kolay yıkabileceğine inanmazlar. Bazıları, nörobilimcilerin sonuçlarını ve yorumlamalarını sorguladılar ve araştırmacıların, saldırdıklarını söylemiş oldukları konsepti kavramadığını savundu. Birçoğu daha fazla bilim adamıyla uğraşmaz. Kanada'daki Calgary Üniversitesi'nden bir filozof olan Walter Glannon, sinirbilim, etik ve özgür irade ile ilgilenen "sinirbilimciler ve filozoflar birbirlerini geçmişe konuşuyorlar" diyor. Bunun değişmeye başladığına dair bazı işaretler var. Bu ay, Pennsylvania'daki West Conshohocken'de John Templeton Vakfı tarafından finanse edilen, dört yıllık bir US $ 4,4 milyon program olan Free Will'daki Büyük Sorular'ın bir parçası olarak bir grup ders projesi yürürlüğe girecek ve bu arada araştırma, köprü kurma teolojisi, felsefesi ve doğal bilim. Bazıları rafine edilmiş deneylerle nöronbilimin araştırmacılara bilinçli niyetin altında yatan fiziksel işlemleri tanımlamasına ve onun önündeki beyin faaliyetini daha iyi anlamasına yardımcı olabileceğini söylüyorlar. Ve bilinçsiz beyin aktivitesinin kararları kusursuz bir şekilde öngördüğü tespit edilirse, iş gerçekten özgür irade kavramını çınlatabilir. Glannon, "Şu anda korelasyonların bazı noktalarda beyin mekanizmaları ve davranışlar arasında nedensel bağlantılar olabileceği olası" diyor Glannon. " Haynes, bilinçsiz karar alma süreçlerini keşfeden ilk sinirbilimci değildi. 1980'lerde Benjamin Libet, Kaliforniya, San Francisco Üniversitesi'nde bir nöropsikolog elektroensefologram (EEG) için çalışma katılımcıları kadar hileli ve çevresinde süpürme nokta ile bir saat yüzü dikkat etmelerini istedi 2 . Katılımcılar bir parmak hareket etme isteğini hissettiklerinde, noktanın konumunu belirtmek zorunda kaldılar. Libet, insanların bilinçli hareket etme niyetlerini dile getirmesinden birkaç yüz milisaniye önce beyin aktivitesini kaydetti. Libet'in sonucu tartışmalıdır. Eleştirmenler, saatin dikkatini dağıttığını ve bilinçli bir kararın raporunun çok öznel olduğunu söyledi. Sinirbilim deneyleri genellikle kontrol edilebilir girdileri içerir - birine kesin bir anı gösterin ve ardından beyindeki reaksiyonları arayın. Ancak, katılımcı, katılımcının hareket ettirme niyetinde olduğu zaman, zamanlamalarını öznel olarak kararlaştırır. Dahası, eleştirenler, Libet tarafından bilinçli bir karar öncesi görülen etkinliğin karara neden olmak için yeterli olduğuna ikna değildi - sadece beyin karar vermeye ve sonra harekete geçmeye hazırlanabilirdi. Haynes'in 2008 çalışma 1 daha önceki deneyini modernize etti: Libet'in EEG tekniği, beyin aktivitesinin yalnızca sınırlı bir alanına bakabildiğinde, Haynes'in fMRI kurulumu bütün beyni tarayabilir; Libet'in katılımcıları ne zaman hareket ettiklerini basitçe kararlaştırdıklarında, Haynes'in testi onları iki alternatif arasında karar vermeye zorladı. Ancak eleştirmenler yine de Haynes ve ekibi tarafından en iyi ihtimalle yalnızca% 60 doğrulukla bir sol veya sağ düğme basınını öngörebileceklerine dikkat çekerek delik açtılar. New Hampshire, Hanover'deki Dartmouth College'da özgür iradede çalışan bir sinirbilimci ve filozof olan Adina Roskies, şansdan daha iyi olmasına rağmen beynin bilinçli farkındalıktan önce zihnini hazırladığını görebildiğini iddia etmek için yeterli değildir. Dışında, " Haynes yorumu boyunca duruyor ve sonuçlarını iki çalışmada tekrarlamış ve rafine etmiştir. Birisi önceki çalışmalarında beyin bölgelerinin rollerini doğrulamak için daha doğru tarama teknikleri 3 kullanır. Haynes ve ekibi henüz yayınlanmayan diğerinde, bir ekranda sunulan bir dizide iki sayı ekleme veya çıkarma talebinde bulundu. Haynes, ekleme veya çıkarma yapmaya karar vermenin bir düğmeye basmaktan çok daha karmaşık bir niyeti yansıttığını ve Haynes'in gündelik kararlar için daha gerçekçi bir model olduğunu savunuyor. Haynes, bu daha soyut görevde bile araştırmacılar, konuların karar vermeden önce dört saniyeye kadar aktivite tespit ettiğini belirtiyor.
Bazı araştırmacılar kelimenin tam anlamıyla beynin derinliklerine girdi. Bunlardan biri, Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi'ndeki sinirbilimci ve cerrah Itzhak Fried ve İsrail'deki Tel Aviv Tıp Merkezi'dir. Epilepsiyi 4 tedavi etmek için cerrahi prosedürün bir parçası olarak beyinlerine implante edilen elektrotlu bireyleri inceledi. Tek nörondan bu şekilde kaydedilmesi bilim insanlarına fMRI veya EEG'den çok daha kesin bir beyin aktivitesi görüntüsü verir. Fried'in deneyleri, konunun bir düğmeye basmak için bilinçli bir karar vermeden önce bir buçuk sene boyunca belirli beyin bölgelerindeki bireysel nöronlarda bir faaliyet olduğunu gösterdi. Araştırmacılar, yaklaşık 700 milisaniye ile bu kararın zamanlamasını% 80'den fazla doğrulukla öngörebiliyorlardı. "Bir noktada, Maddi kazançlar Filozoflar, bu yorumların altında yatan varsayımları sorgularlar. Tallahassee'deki Florida Eyalet Üniversitesi'nden bir filozof olan Al Mele, "Bu sonuçların bir kısmını kullanan şeylerin bir kısmı, özgür iradenin ruhsal olması ya da ruhlar ya da başka şeyler içermesi gerektiği düşüncesidir" diyor. Sinirbilimciler, karar vermeyi yönlendiren bilinçsiz sinirsel faaliyetler bulursa, bedensel olarak zihin zahmetli kavramı özgür irade gibi ortadan kaybolur. Glannon, "özgür irade" kavramının bu "dualist" anlayışı, sinirbilimcilerin eline geçmek için kolay bir hedef olduğunu söylüyor. "Akıl ve beyin bölünmesi, sinirbilimcilerin kendileri için bir kama yapmalarını kolaylaştırıyor" diye ekliyor. Sorun şu ki, çoğu mevcut filozof böyle bir özgür irade düşünmüyor, diyor Mele. Birçoğu materyalisttir - her şeyin fiziksel bir temele dayandığına inanır ve kararlar ve eylemler beyin faaliyetinden gelir. Dolayısıyla bilimadamları, filozofların alakasız gördükleri düşüncesiyle tartılıyor. Günümüzde, Mele, filozofların çoğunluğunun insanların deterministik bir evrende akılcı kararlar verebileceği düşüncesinden memnun olduklarını söylüyor. Özgürlük ve determinizm arasındaki karşılıklı etkileşimi tartışıyorlar - her şeyin kader veya fiziksel kanunlarla belirlendiği teorisi - ancak Roskies sinirbilimin sonuçlarının bu tartışmayı henüz çözemediğini söylüyor. Eylemlerin öngörülebilirliği ile konuşabilirler, ancak determinizm meselesiyle değil. Santa Barbara Kaliforniya Üniversitesi'nden bir sinirbilimci olan Michael Gazzaniga, sinirbilimcilerin bazen kendi alanlarıyla ilgili yanlış anlamaları olduğunu da söylüyor. özellikle, bilim adamları, hazırlık beyin aktivitesinin adım adım ilerlediğini, bir kerede bir nihai karara varma eğilimindedir. Araştırmacıların, sürekli olarak gerçekleşen etkileşimlerin bulunduğu karmaşık bir ağda, paralel çalışan süreçleri düşünmeleri gerektiğini belirtiyor. Birinin bir kararın farkına varıldığı zaman bu nedenle bazıları düşündüğü kadar önemli değildir. Iradelerin savaşı Kavramsal konular var - ve sonra anlambilim de var. Glannon, "Bilim adamları ve filozoflar, özgür iradenin ne anlama geldiği konusunda anlaşmaya varabilirlerse gerçekten yardımcı olurlar" diyor Glannon. Felsefede dahi, özgür irade tanımlamaları her zaman uyuşmuyor. Bazı filozoflar zorlamanın olmadığı durumlarda akılcı kararlar alma yeteneği olarak tanımlarlar. Bazı tanımlar onu kozmik bağlamda yerleştirir: Karar anında, geçmişte olan her şey göz önüne alındığında, farklı bir karara varmak mümkündür. Diğerleri, fiziksel olmayan bir "ruhun" kararları yönlendirdiği fikrine bağlı kalırlar. Nörobilim, tanımları belirlemek veya onlara ampirik bir boyut katmak için doğrudan katkıda bulunabilir. Roskies, özgürce bir şeyin neyi içerdiğini daha derinlemesine anlamamıza veya bilinçli niyetin ne olduğuna dair görüşleri hassaslaştırmamıza yol açabilir, diyor Roskies. Mele, filozofları ve sinirbilimcileri bir araya getirmeye başlayan Templeton Vakfı projesine yönlendiriyor. "Sanırım daha iyi tasarıma sahip yeni nesil çalışmalar yaparsak, insanlar karar verirken beynin içinde neler olduğuna dair daha iyi kanıt elde edeceğiz" diyor. Bazı gayrı resmi toplantılar zaten başlamıştı. Program aracılığıyla finanse edilen Roskies, bu yıl, Seattle'daki Washington Üniversitesi'nde nörofizyolog Michael Shadlen'in laboratuvarında, primat beyindeki karar verme üzerinde çalışmayı planlıyor. "Başkasının bakış açısını anlayana kadar birbirimizi çiğneyeceğiz ve birimize ya da başkıza yanılıyor olduğumuza ikna edeceğiz" diyor. Haggard, öznel raporlara dayanmak yerine bilinçli kararların ve eylemlerin zamanlamasını nesnel olarak belirlemenin bir yolunu sunmayı amaçladığı bir proje için Templeton finansmanına sahiptir. Ekibi, beynin etkinliği çözülürken insanların bir bilgisayara karşı rekabetçi bir oyun oynayacakları bir deney seti hazırlamayı planlıyor. Pasadena'daki Kaliforniya Teknoloji Enstitüsündeki bir biyomühendis olan Christof Koch tarafından yürütülen bir başka proje, insanlar kararlar vermek için akıl kullandıklarında bireysel nöronların tepkilerini incelemek için Fried's'e benzer teknikler kullanacaklar. Ekibi, karar verdiklerinde insanların farklı bitlere bilgi verdiklerini ölçmeyi umuyor. Filozoflar, sinirbilimin bir gün özgür irade kavramını sorgulayabileceğini itiraf etmeye isteklidirler. Bir durum düşünün (filozoflar bunu yapmayı severler), araştırmacılar beyin faaliyetlerinden, başkanın kararlarından haberdar olmadan önce kimsenin neyi karar vereceğini önceden tahmin edebilecekleri bir düşünün. "Bu doğru olduğu ortaya çıkarsa, bu özgür irade için bir tehdit olur" diyor Mele. Yine de, belki de erkendan özgürlüğünün ölümünü ilan edenler bile bu tür sonuçların birçok farklı karar alma seviyesinde tekrarlanması gerektiği konusunda hemfikirdir. Bir düğmeye basmak veya oynamak bir başkana koşan veya suç işleyen bir fincan çay içmekten çok uzaktır. Özgür iradenin yok edilmesi pratik etkilerini tahmin etmek zordur. Biyolojik determinizm hukukta bir savunma olarak kalmaz. Hukuk bilimcileri kişisel sorumluluk ilkesine hâkim olmaya hazır değildir. Londra'daki Royal Society tarafından yönetilen sinirbilimi ve kanunla ilgili bir projenin direktörü Nicholas Mackintosh, "Yasanın istisnai durumlar haricinde insanların eylemlerinden sorumlu oldukları fikrine dayandırılması gerekir" diyor.
Chicago, Illinois'daki MacArthur Vakfı tarafından finanse edilen benzer bir projeyi yöneten Tennessee, Nashville'deki Vanderbilt Üniversitesi'nden bir hukuk profesörü olan Owen Jones, araştırmanın bir kişinin sorumluluk düzeyini belirlemenize yardımcı olabileceğini önermektedir. Jones, "Nörobilim, insanların davranışlarını kontrol etme yeteneklerinde nasıl farklılıklar gösterdiğini bize daha ayrıntılı bir şekilde gösterebilir" dedi. Bu, örneğin, cümlenin ciddiyetini etkileyebilir. Yanıtlar aynı zamanda insanların davranışlarını etkileyebilir. 2008 yılında, Kathleen Vohs, Minneapolis Minnesota Üniversitesi'nde sosyal psikolog ve onun meslektaşı Jonathan Schooler, şimdi California, Santa Barbara Üniversitesi'nden psikolog, bir çalışma yayınladı 5 kişi öyle düşünüyorlar istendiğinde nasıl davrandığını üzerine Determinizm doğrudur. Konularından iki pasajdan birini okumalarını talep ettiler: Biri davranışın kişisel kontrol altında olmayan çevresel veya genetik faktörlere kaynadığı; Davranışı nasıl etkilediği konusunda tarafsız diğer. Katılımcılar daha sonra bilgisayarda birkaç matematik problemi yaşadılar. Ancak test başlamadan hemen önce, bilgisayardaki aksaklık nedeniyle ara sıra cevapları yanıldığını bildirdiler; Eğer bu olur, Onlar bakmaksızın uzağa tıklayacaktı. Deterministik mesajı okuyanlar testi aldatıyor olma ihtimali daha yüksekti. Vohs ve Schooler "Belki de özgür irade inkâr etmek, sadece insanın beğenisine göre davranması için son mazereti" diyor.
Haynes'in araştırması ve olası etkileri kesinlikle onun düşünceleri üzerinde etkili oldu. Bir konferansa çıkarken ve bir baştanza çağırırken bir uçakta olduğunu hatırlıyor. "Aniden, deterministik evrenin tümü, benim yerim içindeki yeri ve bazı nedensel akışları yansıtan kararlar verdiğimize inandığım tüm bu farklı noktalar hakkında büyük bir vizyonum oldu." Ama uzun süredir özgür irade olmadan bir dünya imajını koruyamadı. "Günlük hayatta insanların davranışlarını yorumlamaya başlar başlamaz, tutmak neredeyse imkânsız" diyor. REKLAM Kızarmış da, determinizmi aklının başında tutmak imkansız buluyor. "Ben her gün düşünmüyorum, insan beyninde çalışırken bunu kesinlikle düşünmüyorum." Mele, diğer filozofların bilinçli niyet bilimleriyle daha yakından tanışmaları konusunda umutludur. Ve felsefenin söz konusu olduğu yerlerde, bilim adamları tutumlarını yumuşatmak için iyi şeyler yapardı. "Sanki özgür irade üzerinde çalışan sinirbilimcilerin görevi, hiçbirinin olmadığını göstermek gibi bir şey değil."