ben zaten kendimle barışığım bence tam olmak istediğim gibi bir insanım bu da bana başarı getiriyor ama çevremdeki insanlarla ilişki kuramıyorum özellikle akrabalarımla onların yanındayken sanki orada bulunmamam gerektiğini hissediyorum tüm bunlar bana yabancı geliyor
Sevgili Ceren Türkkan kendinle barisik olman çok güzel. Ama bu özelliğin çevrendeki ınsanlarla ilişki kurmanı kolâylestirmali. Hepimiz hemde yakın çevremizden iyi duygular hissetmiyoruz ama yine de insanlarla ilişkiye çaba harciyoruz. Sevgiler
Nefiye Avseven beni anladığınızı düşünmüyorum. Yine tekrarlıyorum. Hersey sıradanlardı diyorsunuz. Siradanlasan siz olduğunuz için herşeyi sıradan görüyorsunuz. Siz siradanlasmaktan kurtuldugunuzda hiç birşey sıradan gelmeyecek size.
Bence yaşamın zamanları farklı farklı olabilir. Örneğin yetmişlerin Türkiyesi ile ikibinler çok farklı. Kendimizi bulunduğumuz zamana ait hissetmiyoruz diye psikolojimiz bozuk olamaz Süheyla hanım? İnsan için bazı zamanlar herşeyin sıradan gelmesi de olağan bir durumdur. Bunun insanın sıradan yada olağandışı olmasıyla ne alakası var
Sevgili Burçin Fgn ve Nefiye ben orta yaştayım. post a herkesin verdiği cevap inanın ki bana garip geldi. Biri de "ben tam zamanımın insanıyım çünkü kraliçeler gibi yaşıyorum"demiş. Bu da çok yanlış geldi bana. Yani yaşadığımız zamanı sorunlarımız olsa da olmasa da sevmeliyiz. Yasadigimiz zamanın insanı değilim demek yaşadığı hayattan memnuniyetsizlik belirtisidir. Bende büyük bir acı yaşadığımda yaşam bana anlamsız ve sıradanmış gibi geliyor ama biliyorum ki bu benim yasadigin acıdan kaynaklanıyor. Yoksa yaşam hiç bir zaman sıradan olamaz. Ayrica hiç kendimi zamanima ait hissetmediğim olmadi. Odisse 'yi okurken sanki milat öncesi devirlerde yaşadım. Yada uzay biliminin çok ilerlediği gezegenler arası seyahatleri hayal edebilirim. Ama asla bu zamanda yaşamıyormuş hissim olamaz. Bu kendi gercekligimi reddetmektir.
Zaten bizde o zAmanda yaşıyormuşuz gibi oluyor demiyoruz. Bu zAmana Ait hissetmiyoruz diyoruz. Sen de odisseyi okurken aynı hissi yaşamışsın bak farklı değil. Ayrıca sürekli bana yanlış geldi diyorsun. Sana yanlış gelmesi yanlış olduğu anlamına gelmez o senin kendi görüşün. Birsuru insanda senin bakış açını yanlış buluyor. Biz sana boyle dememelisin bana yanlış geldi bu psikiyatride hastalık kabul ediliyor diyormuyuz?
örnekleri vermemin sebebi bu zaten. Okudugum kitabı çok benimseyerek okuduğumu ( zaten öyle okunmali) ve sadece o sırada o zamanı hayal edebildigimi yazdım. Yoksa durduk yerde "kendini bu zamana ait hissediyor musun sorusuna cevap bile verme gereği duymam. Soru saçma zaten. Cevaplarda öyle.
Böyle hissetmeye devam ettiğiniz sürece yaşam kaliteniz ve veriminiz düşer Kendiniz başta olmak üzere kimseye faydanız dokunmaz.
ben zaten kendimle barışığım bence tam olmak istediğim gibi bir insanım bu da bana başarı getiriyor ama çevremdeki insanlarla ilişki kuramıyorum özellikle akrabalarımla onların yanındayken sanki orada bulunmamam gerektiğini hissediyorum tüm bunlar bana yabancı geliyor
ayrıca güzel yorumunuz içinde teşekkürler
Sevgili Ceren Türkkan kendinle barisik olman çok güzel. Ama bu özelliğin çevrendeki ınsanlarla ilişki kurmanı kolâylestirmali. Hepimiz hemde yakın çevremizden iyi duygular hissetmiyoruz ama yine de insanlarla ilişkiye çaba harciyoruz. Sevgiler
Kesinlikle!
Biz barışığız zaten kendimizle siz niye bu kadar taktınız kafaya çoğu kişi yaşadığı zamanı sevmiyor, neden? Herşey çok sıradanlaştı da ondan. ..
Nefiye Avseven beni anladığınızı düşünmüyorum. Yine tekrarlıyorum. Hersey sıradanlardı diyorsunuz. Siradanlasan siz olduğunuz için herşeyi sıradan görüyorsunuz. Siz siradanlasmaktan kurtuldugunuzda hiç birşey sıradan gelmeyecek size.
Yaşamı renkli yapan insanın kendisidir.
Bence yaşamın zamanları farklı farklı olabilir. Örneğin yetmişlerin Türkiyesi ile ikibinler çok farklı. Kendimizi bulunduğumuz zamana ait hissetmiyoruz diye psikolojimiz bozuk olamaz Süheyla hanım? İnsan için bazı zamanlar herşeyin sıradan gelmesi de olağan bir durumdur. Bunun insanın sıradan yada olağandışı olmasıyla ne alakası var
O sizin bakış açınız, toplumun nabzını iyi ölçtünüz mü ki bu kadar net konuşuyorsunuz veya yaşça daha gençsiniz sanırım yazdıklarınız bunu gösteriyor
Sevgili Burçin Fgn ve Nefiye ben orta yaştayım. post a herkesin verdiği cevap inanın ki bana garip geldi. Biri de "ben tam zamanımın insanıyım çünkü kraliçeler gibi yaşıyorum"demiş. Bu da çok yanlış geldi bana. Yani yaşadığımız zamanı sorunlarımız olsa da olmasa da sevmeliyiz. Yasadigimiz zamanın insanı değilim demek yaşadığı hayattan memnuniyetsizlik belirtisidir. Bende büyük bir acı yaşadığımda yaşam bana anlamsız ve sıradanmış gibi geliyor ama biliyorum ki bu benim yasadigin acıdan kaynaklanıyor. Yoksa yaşam hiç bir zaman sıradan olamaz. Ayrica hiç kendimi zamanima ait hissetmediğim olmadi. Odisse 'yi okurken sanki milat öncesi devirlerde yaşadım. Yada uzay biliminin çok ilerlediği gezegenler arası seyahatleri hayal edebilirim. Ama asla bu zamanda yaşamıyormuş hissim olamaz. Bu kendi gercekligimi reddetmektir.
Zaten bizde o zAmanda yaşıyormuşuz gibi oluyor demiyoruz. Bu zAmana Ait hissetmiyoruz diyoruz. Sen de odisseyi okurken aynı hissi yaşamışsın bak farklı değil. Ayrıca sürekli bana yanlış geldi diyorsun. Sana yanlış gelmesi yanlış olduğu anlamına gelmez o senin kendi görüşün. Birsuru insanda senin bakış açını yanlış buluyor. Biz sana boyle dememelisin bana yanlış geldi bu psikiyatride hastalık kabul ediliyor diyormuyuz?
örnekleri vermemin sebebi bu zaten. Okudugum kitabı çok benimseyerek okuduğumu ( zaten öyle okunmali) ve sadece o sırada o zamanı hayal edebildigimi yazdım. Yoksa durduk yerde "kendini bu zamana ait hissediyor musun sorusuna cevap bile verme gereği duymam. Soru saçma zaten. Cevaplarda öyle.
Yada sanırım "bu zamana ait hissetmiyorum" deyince özel bir kimliğe kavusacaginizi zannediyorsunuz.
tavsiyem kendi zamaniniza dönüp işinize gücünüze bakın.