Sanirim cekingenligin en buyuk sebebi hata veya yanlis yapma korkusu mukemmeliyetcilik duygusudur.... Herseyden once hic bir insanin mukemmel olmadigini, her insanin hata ve yanlis yapabilecegini kabul etmektir... Slogan su olmalidir bence ... Ben bir insanim mukemmel de olabilirim, hata da yapabilirim ama deneyimlerimle bunlari duzeltebilirim... Yanlis da yapsam sucluluk duymamaliyim, bu da benim tecrubem olsun ... Herseyden once hatalarimla, yanlislarimla, eksiklerimle ben buyum, kendimi bir baskasiyla degis tokus yapamiyacagima gore, ben gucluyum ve azimle herseyi basaririm ve kendimi seviyorum diyerek kendisiyle yuzlesen insan ozguvenini kazanir...
Haklısınız ama bildiğim kadarıyla bu tür psikolojik hastalıklar bu kadar basit çözümlere dayanmıyo ne yazıkki. İnanın düşüncelerinizle vücudunuz birbirini tetikliyor. Nabzınız heyecanınız elinizin ayağınızın birbirine dolanması vesaire.
Cok ciddi bir durumda elbet uzman yardimi gerek... Ama uzmanlar bile bu gibi durumlarda insanin kendi cabasi bu sorunun ustesinden geldigini soyler... Bu cekingenligin sebebi cogunlukla diger insanlari mukemmel gormekten kaynaklanir, oncelikle hic bir insanin mukemmel olmadigini kabul etmek gerekir, hani bir soz vardir ya oldugun gibi gorun yada gorundugun gibi ol, asil sorun cevremizdeki insanlara kendimizi oldugumuz gibi gostermek yerine olmak istedigimiz gibi gostermeye calisiyoruz ve tabii bu da biraz fazla caba gerektiriyor ve hatalar yapabiliyoruz, hata yapincada el ayak dolasir elbet... En guzeli kendinizi oldugunuz gibi cevrenize kabul ettirmeniz ve sevdirmenizdir.... İnanin insanin yapmacik kibarligi yerine kendi dogal icinden geldigi gibi gosterdigi samimiyet daha degerlidir...
Sanirim cekingenligin en buyuk sebebi hata veya yanlis yapma korkusu mukemmeliyetcilik duygusudur.... Herseyden once hic bir insanin mukemmel olmadigini, her insanin hata ve yanlis yapabilecegini kabul etmektir...
Slogan su olmalidir bence ... Ben bir insanim mukemmel de olabilirim, hata da yapabilirim ama deneyimlerimle bunlari duzeltebilirim... Yanlis da yapsam sucluluk duymamaliyim, bu da benim tecrubem olsun ... Herseyden once hatalarimla, yanlislarimla, eksiklerimle ben buyum, kendimi bir baskasiyla degis tokus yapamiyacagima gore, ben gucluyum ve azimle herseyi basaririm ve kendimi seviyorum diyerek kendisiyle yuzlesen insan ozguvenini kazanir...
Haklısınız ama bildiğim kadarıyla bu tür psikolojik hastalıklar bu kadar basit çözümlere dayanmıyo ne yazıkki. İnanın düşüncelerinizle vücudunuz birbirini tetikliyor. Nabzınız heyecanınız elinizin ayağınızın birbirine dolanması vesaire.
Cok ciddi bir durumda elbet uzman yardimi gerek... Ama uzmanlar bile bu gibi durumlarda insanin kendi cabasi bu sorunun ustesinden geldigini soyler... Bu cekingenligin sebebi cogunlukla diger insanlari mukemmel gormekten kaynaklanir, oncelikle hic bir insanin mukemmel olmadigini kabul etmek gerekir, hani bir soz vardir ya oldugun gibi gorun yada gorundugun gibi ol, asil sorun cevremizdeki insanlara kendimizi oldugumuz gibi gostermek yerine olmak istedigimiz gibi gostermeye calisiyoruz ve tabii bu da biraz fazla caba gerektiriyor ve hatalar yapabiliyoruz, hata yapincada el ayak dolasir elbet... En guzeli kendinizi oldugunuz gibi cevrenize kabul ettirmeniz ve sevdirmenizdir.... İnanin insanin yapmacik kibarligi yerine kendi dogal icinden geldigi gibi gosterdigi samimiyet daha degerlidir...