hayatının bir döneminde hapishanede yatmış insanlara bir sorum olacak. Hapishaneye hırsızlık, cinayet, tecavüz ya da terör suçlarından girmiş olabilirsiniz; fakat hapishanede kalma sürenizi tamamlayıp dışarı çıktığınızda, içerde geçen zamanlar, yaşama ve işlediğiniz suça\suçlara olan bakışınızı ne yönde etkiledi? Sizce hapishane sizi tedavi mi etti yoksa daha da mı azgınlaştırdı, ötekileştirdi? Belki de hiçbirini yapmadı.
Not: Bu soruya cevap geleceğini düşünmüyorum. Adam çıkıp "daha da azgınlaştım" dese, onun potansiyelini görüp topluca lince tutacağız çünkü.
Dipnot: Belki yanılırım diye yine de soruyorum.
Dipdipnot: Bu post hapishaneler hakkındaki düşüncelerinizi öğrenmek için değil, hapishanelerde yatmış insanların deneyimlerini öğrenmek için açılmıştır. Yoksa elbette belgesellerden, filmlerden ve kitaplardan her birimizin birer fikri vardır!
Dibindibininnotu: Birinci ağızdan dinlediğiniz anılar varsa, onlar da kabulümdür.
Kişiden kişiye değişen bir durum. Kimisi girdikten sonra özgürlüğün kıymetini anlıyor ve daha temkinli davranmaya çalışıyor, kimisi de içeride yeni arkadaşlarla yeni planlar kurup çıkınca uygulamaya geçiriyor. Kendi adıma cezaevinin beni olgunlaştırdığını söyleyebilirim ama çok büyük bir çoğunluğu ne yazık ki değişmiyor. Mesela 17 yıldır yatan bir arkadaşım var, şu an açık cezaevinde ve bir kaç ay sonra çıkacak ama her gün beni arayıp bir kaç kişiyi daha öldüreceğini söylüyor.
Belki onun yaşam enerjisini diri tutan şey, öldürmeyi düşlediği kişilere duyduğu öfkedir. Ve belki çıktığı zaman tamamen değişecektir fikri.
Belkiler genel olarak beklediğimiz gibi olmuyor ne yazık ki. Bir kere suça bulaşmış ve bu suça kendi hür iradesi ile bilerek ve isteyerek bulaşmış insanların ıslah olması gerçekten çok zor. Yaşadığım şehir/büyüdüğüm mahalle/yaptığım meslek ve cezaevinde yatmış biri olarak tanıdığım ve karşılaştığım insanların çok büyük bir çoğunluğu gayri meşru hayatı tercih etmiş insanlar.