Dunya da ince bir kabuğun üstünde yaşıyoruz. Zaten 4/3'ü su, geri kalan 4/1'de kutuplar çöller, dağlar ormanlar derken çok az bir yerde yaşıyoruz. Altımız ateş üstümüz karanlık. Savaşlar haksızlıklar ölümler. Boyleyken bile kendimizi özgür ve sonsuz dunyada hissediyoruz.
Bir diger bakış açısı ile gorsel güzelliklerin hayranlıkla izlenecek sanat eserlerinin içinde yaşıyoruz. Bir sineğin kanadında bir kelebeğin tek gecelik ruyasinda henüz gizemini çözemediğimiz fiziksel yada metafiziksel olayları, ucu ucuna hesaplanmis doga kanunlari ile yıldızlarla süslenmiş gökyüzünün altında yaşıyoruz..
Sizce dünya bir hapishane mi? Yoksa bir odul mu?
Ya siz özgür müsünüz? Tutsak mi? Neden?
Murat Vuslat
M
nufus kütüğüne geçtiğim gün aybettim kendimi. Acaba gerçekten nerdeydim. Hayat bir seneryoydu. Yanımda ise tanımadığım bir sürü oyuncu. Ben ise hak etmediğim bir hayatı yaşayacaktım
masal gemınız nufus kutugune kaydoldugunuz an basladı demekkı bu buyuk deryada kı seyahatıne.. Bulutların ufuk üzerinde koştuğu güz akşamlarında... Siz kendı masalınızın kahramanıydınız. Ohalde bu masalda ozgur muydunuz tutsak mı
ben yazmadığım hiç bir masalda özgür olamazdım
hıcmı hakkınız yok bu masal da.. Tamamen mı yazılan bır senaryodasınız sızce *
şükürler olsun yine iyi durumdayım benim dediklerim biraz daha yaşamları elinden alınmış insanlar