birbirlerine gönderdikleri mektuplarda şiiri daha önceden bildikleri anlaşılıyor, çünkü bunun üzerine de konuşmalar yapıyorlar, o yüzden kitapta yer vermemişler.
rica ederim. Celan'ı anlamak biraz zor bir bilgi birikimi gerekiyor bir şeyleri oturtabilmen için. Ama ahmatova'nın diğer şiirlerine bakabilirsin, seveceksindir.
ÖZLEDİM özledim seni… ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir. beynimi uyuşturuyor özlemin… çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca zamandır içimi ısıttığını yeni yeni anlıyorum Yokluğun, Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp mütemadiyen bir boşluğa Sabahları seni okşayarak başlamaları aksamları her isi bir kenara koyup seninle baş başa konuşmaları özlüyorum; oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu küskünlüğünü… Nasılda serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne kadar yumuşak bir çift kısık gözle kendini ellerimin okşayışına bırakırken Gitmeni asla istemediğim halde buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları söylemeden ‘git artık’ demek ‘beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa’ demek sana ne de zor seni görmemek ve belki yıllar sonra karsılaştığımızda bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden… yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek… Özdemir Asaf
Özlediğin, gidip göremediğindir; ama, gidip görmek istediğin Özlem, gidip görememendir; ama gidip görmek istemen Özlediğin, gidip görmek istediğin ama gidip göremediğin Özlem, gidip görmek istemen ama, gidememen, görememen; gene de, istemen Oruç Aruoba
öperek uyandırdım bu sabah ayrılığı.... fırından yeni çıkan bekleyişler satın aldım... kırmızı mavi ekoseli yalnızlığımı serdim masaya... manzaraysa ayrılığa sıfır! İşte her şey hazır.. acılarımla iki lafın belini kırdık... yokluğunda bir kuş sütü eksik.. yalnızlığım ve ben; seni çok bekledik!
En sevdiğim Cemal Süreya ama en sevdiğim şiir bu: Beni koyup gitme ne olursun Durduğun yerde dur Kendini martılarla bir tutma Senin kanatların yok Düşersin yorulursun Beni koyup gitme ne olursun
Bir deniz kıyısında otur Gemiler sensiz gitsin bırak Herkes gibi yaşasana sen İşine gücüne baksana Evlenirsin çocuğun olur
Sonun kötüye varacak Beni koyup gitme ne olursun
Elimi tutuyorlar ayağımı Yetişemiyorum ardından
Hevesim olsa param olmuyor Param olsa hevesim Yaptıklarını affettim Seninle gelmeyeceğim Beni koyup gitme ne olursun
acilmis sarmasik gulleri kokulariyla baygin en gorkemli saatinde yildiz alacasinin gizli bir yilan gibi yuvarlanmis icimde kader uzak bir telefonda aglayan yagmurlu genc kadin ruzgar uzak karanliklara surmus yildizlari mor kivilcimlar geciyor daginik yalnizligimdan onu cok ariyorum onu cok ariyorum heryerimde vucudumun agir yanik sizilari bir yerlere yildirim dusuyorum ayriligimizi hisettigim an demirler eriyor hirsimdan ay isigina batmis karabiber agaclari gumus tozu gecenin irmaginda yuzuyor zambaklar yaseminler unutulmus tedirgin gulumser cunku ayrilik da sevdaya dahil cunku ayrilanlar hala sevgili hic bir ani tek basina yasayamazlar her an otekisiyle birlikte hersey onunla ilgili telasli karanlikta yumusak yarasalar gittikce genisliyen yakilmis ot kokusu yildizlar inanilmiyacak bir irilikte yansimalar tutmus butun sahili cunku ayrilmanin da vahsi bir tadi var oyle vahsi bir tad ki dayanilir gibi degil cunku ayriliklar da sevdaya dahil cunku ayrilanlar hala sevgili yanlizlik hizla alcalan bulutlar karanlik bir agirlik hava agir toprak agir yaprak agir su tozlari yagiyor ustumuze ozgurlugumuz yoksa yalnizligimiz midir eflatuna calar puslu lacivert bir sis kusatti ormani karanlik coktu denize yanlizlik cakmak tasi gibi sert elmas gibi keskin ne yanina donsen bir yerin kesilir fena kan kaybedersin kapini bir calan olmadi mi hele elini bir tutan bilekleri bembeyaz kugu boynu parmaklari uzun ve ince simsicak bakislari suc ortagi kacamak gulusleri gizlice yalnizlarin en buyuk sorunu tek basina ozgurluk ne ise yarayacak bir turlu cozemedikleri bu olu bir gezegenin soguk tenhaligina benzemesin diye ozgurluk mutlaka paylasilacak suc ortagi bir sevgiliyle sanmistik ki ikimiz yeryuzunde ancak birbirimiz icin variz ikimiz sanmistik ki tek kisilik bir yalnizliga bile rahatca sigariz hic yanilmamisiz her an dusup dusup kristal bir bardak gibi tuz parca kirilsak da hala icimizde o yanardag agzi hala kipkizil gulumseyen sanki atesten bir tebessum zehir zemberek askimiz
bademlerden say beni, paul celan. http://www.siir.gen.tr/siir/p/paul_celan/bademlerden_say_beni.htm
kalp zamanı?
birbirlerine gönderdikleri mektuplarda şiiri daha önceden bildikleri anlaşılıyor, çünkü bunun üzerine de konuşmalar yapıyorlar, o yüzden kitapta yer vermemişler.
her biri ayrı ayrı ama bu da var: Aynı bardaktan içmeyeceğiz, anna ahmatova. http://siir.gen.tr/siir/a/anna_ahmatova/ayni_bardaktan_icmeyecegiz.htm
Çok güzeller teşekkür ederim. özellikle Anna Ahmatovanın şiiri çok hoş.
rica ederim. Celan'ı anlamak biraz zor bir bilgi birikimi gerekiyor bir şeyleri oturtabilmen için. Ama ahmatova'nın diğer şiirlerine bakabilirsin, seveceksindir.
MonaRoza -Sezai Karakoç
Metin çalışkan- Bükümsüz
Hasretinden prangalar eskittim
Bence paylaşım yaparken sadece isimleri yazmayıp doğrudan şiirleri paylaşırsak daha şukela olur. Bu gönderiyi kaydeder, özlem duydukça bakarız.
ÖZLEDİM
özledim seni…
ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin…
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
aksamları her isi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü…
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
‘git artık’ demek
‘beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa’
demek sana ne de zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden…
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek…
Özdemir Asaf
Ahmet Arif
Hasretinden prangalar eskittim
En beğendiğim mısra: Yokluğun cehennemin öbür adıdır, üşüyorum kapama gözlerini...
Bir Gün Daha Geçiyor Ömürden
Yoksun Yanımda Nedensiz
Bir Kez Bile Ağlamam Yüzünden
Gittin Gönülden Bedelsiz . .
murat Yıldırım
Özlediğin, gidip göremediğindir;
ama, gidip görmek istediğin
Özlem, gidip görememendir;
ama gidip görmek istemen
Özlediğin, gidip görmek istediğin
ama gidip göremediğin
Özlem, gidip görmek istemen
ama, gidememen, görememen; gene de, istemen
Oruç Aruoba
Nazim - Hasret.
Cemal süreyya - üvercinka en etkilendiğim olarak yazarsam çok varda bu özel bir şiir olduğu için bunu yazdım
Kesinlikle üvercinka bendede çok önemlidir.
Aynen
Valla siir degil ama Türkü var verem mi hasretinle yandi gonlum
Hasretinden prangalar eskittim...
Dışarıya yağmur, yüreğime hasret, fikrime sen. Nasil yagiyorsunuz üçünüz birden bir bilsen...
Nedendir her gece rüyama girişin biliyormusun. Ya
Nazım'ın Hasreti
öperek uyandırdım bu sabah ayrılığı....
fırından yeni çıkan bekleyişler satın aldım...
kırmızı mavi ekoseli yalnızlığımı serdim masaya...
manzaraysa ayrılığa sıfır! İşte her şey hazır..
acılarımla iki lafın belini kırdık...
yokluğunda bir kuş sütü eksik..
yalnızlığım ve ben;
seni çok bekledik!
Ahmed arif'in siirlerine bak derim
Bugün pazar ve ben seni cok özledim
https://youtu.be/pnFNxd0Bdvs
Özledim sesini konuş benimle.. Bana bilmediğim bir şarkı şöyle ..
Özlem budur işte,
Bomboş bir varlık
Ve dopdolu bir yokluk.
Oruç Aruoba
Nazım hikmet - Hasret
En sevdiğim Cemal Süreya ama en sevdiğim şiir bu: Beni koyup gitme ne olursun
Durduğun yerde dur
Kendini martılarla bir tutma
Senin kanatların yok
Düşersin yorulursun
Beni koyup gitme ne olursun
Bir deniz kıyısında otur
Gemiler sensiz gitsin bırak
Herkes gibi yaşasana sen
İşine gücüne baksana
Evlenirsin çocuğun olur
Sonun kötüye varacak
Beni koyup gitme ne olursun
Elimi tutuyorlar ayağımı
Yetişemiyorum ardından
Hevesim olsa param olmuyor
Param olsa hevesim
Yaptıklarını affettim
Seninle gelmeyeceğim
Beni koyup gitme ne olursun
Attila İlhan
Kendini şiirini yazsana be guzel kardeşim
Kendi*
acilmis sarmasik gulleri kokulariyla baygin
en gorkemli saatinde yildiz alacasinin
gizli bir yilan gibi yuvarlanmis icimde kader
uzak bir telefonda aglayan yagmurlu genc kadin
ruzgar uzak karanliklara surmus yildizlari
mor kivilcimlar geciyor daginik yalnizligimdan
onu cok ariyorum onu cok ariyorum
heryerimde vucudumun agir yanik sizilari
bir yerlere yildirim dusuyorum
ayriligimizi hisettigim an demirler eriyor hirsimdan
ay isigina batmis karabiber agaclari gumus tozu
gecenin irmaginda yuzuyor zambaklar yaseminler unutulmus
tedirgin gulumser
cunku ayrilik da sevdaya dahil cunku ayrilanlar hala sevgili
hic bir ani tek basina yasayamazlar
her an otekisiyle birlikte hersey onunla ilgili
telasli karanlikta yumusak yarasalar
gittikce genisliyen yakilmis ot kokusu
yildizlar inanilmiyacak bir irilikte
yansimalar tutmus butun sahili
cunku ayrilmanin da vahsi bir tadi var
oyle vahsi bir tad ki dayanilir gibi degil
cunku ayriliklar da sevdaya dahil
cunku ayrilanlar hala sevgili
yanlizlik hizla alcalan bulutlar karanlik bir agirlik
hava agir toprak agir yaprak agir
su tozlari yagiyor ustumuze
ozgurlugumuz yoksa yalnizligimiz midir
eflatuna calar puslu lacivert bir sis kusatti ormani
karanlik coktu denize yanlizlik cakmak tasi gibi sert elmas gibi keskin
ne yanina donsen bir yerin kesilir fena kan kaybedersin
kapini bir calan olmadi mi hele elini bir tutan
bilekleri bembeyaz kugu boynu parmaklari uzun ve ince
simsicak bakislari suc ortagi kacamak gulusleri gizlice
yalnizlarin en buyuk sorunu tek basina ozgurluk ne ise yarayacak
bir turlu cozemedikleri bu olu bir gezegenin soguk tenhaligina
benzemesin diye ozgurluk mutlaka paylasilacak suc ortagi bir sevgiliyle
sanmistik ki ikimiz yeryuzunde ancak birbirimiz icin variz
ikimiz sanmistik ki tek kisilik bir yalnizliga bile rahatca sigariz
hic yanilmamisiz her an dusup dusup kristal bir bardak gibi
tuz parca kirilsak da hala icimizde o yanardag agzi
hala kipkizil gulumseyen sanki atesten bir tebessum zehir zemberek askimiz
Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...