Cevabını aradığım bir soru var, İnsanoğlu ölümü biliyorken, hayatın boş olduğunu kabul etmişken neden kendi ile çelişki yaşar kavga eder çoğu şey için yada ben mi böyleyim?
Hafızayı beşer nisyan ile maluldur. Zaten insan kelimenşn etimolojisinde de, nisyan ve ünsiyet vardır, ünsiyet birarada yayamayı, dostluk kurmayı teşvik ederken, nisyan da unutmaya teşvik eder, nisyanın tezahürüde gaflettir efendim. Biz nisyan yanımızla öleceğimizi unutur, bu dünyanın ebedi olduğu gafletine düşer, gaflete dalar, geçici olan şeyler için kavga ederiz.
Hafızayı beşer nisyan ile maluldur. Zaten insan kelimenşn etimolojisinde de, nisyan ve ünsiyet vardır, ünsiyet birarada yayamayı, dostluk kurmayı teşvik ederken, nisyan da unutmaya teşvik eder, nisyanın tezahürüde gaflettir efendim. Biz nisyan yanımızla öleceğimizi unutur, bu dünyanın ebedi olduğu gafletine düşer, gaflete dalar, geçici olan şeyler için kavga ederiz.