Kendine ait olmayan birseyi elde etme cabasi bence... Sevilende arzu edilen nesne degil o sirada gosterilen caba emek adrenalin hirs tutku gibi duygulardir. Elde ettikten sonra zaten eski cazibesi ve degeri kalmaz. Yeni arzularin pesine dusulur....
Çok üzgünüm bu konuda. Heralde zayıflığından veya karşısondakini çok yüce gördüğünden. Saçma.... Saçma.... SAÇMAAA...... Hiç birşey ama hiçbirşey, hiçkimse insanın kendisinden daha önemli ve özel degil. Lütfen kendimizi önemseyelim, güvenimizi kaybetmeyelim. Hepimizin güzel günleri olsun.
Kendini sevilip, değer verilecek biri olarak görmediğinden aslında o kişi yok sadece kişinin duyguları var sevdiğini sandığının siperinde saklanıyor kişi... Önce kendini tanımalı sorunlarıyla bir şekilde yüzleşmeli zaman ayırmalı kendine belkide bu his onu yaratıcı (yoktan var etmek Allah'a mahsustur) kılacaktır yazmak, çizmek gibi... Diyelim ki o kişi size döndü tamda istediğiniz gibi ilgi alaka göstermeye başladı bir bakacaksınız ki o sevdiğiniz ölürüm sandığınız kişi o değil anında soğursunuz... Fakat bir durum varki Allah yaşayanlara yardım etsin seviyor seviliyorsun yıllarca güzel zaman geçiriyorsun anam bir bakıyorsun ki artık sevmiyorsun belki yıllardır yaşanan ufakda olsa olumsuz izler birikmiş kara delik olmuş çukk diye bir anda yutmuş sevginizi ve aslada geri gelmez evet her şeye rağmen rol yaparak devam edersiniz yada ayrılmak istersiniz işte o zaman karşınızdakinde hala devam eden sevgi varsa vay haline çünkü alışmak sevmekten daha zordur ... Çok yazmışım pardon...
İnsan aslında o kişinin kendisinde uyandırdığı duyguları sever.. Bazıları da karşı tarafı elde etmeyi oyun gibi algılar, tüm engelleri aşıp mümkün kılmaya çalışır.. Bu çabalara girdikçe kumar masasında artan pot gibi oyuncuyu masaya bağlayan bir mecburiyete dönüşür..
Kutup derken, birbirini puzzle gibi tamamlayan zıt kişilik özellikleri vardır.. Biri domine etmek ister diğeri domine edilmek gibi.. İki dominant karakter devamlı çarpışır
Şartlanmış bir aklın sevgisi ile ruhun saf sevgisi farklıdır. Şartlanmış bir akıl ancak limitli bir şekilde sevebilir çünkü şartlanmalarla sınırlanmıştır..�
Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki, bir bütün olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran, başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur; işte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey, kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür; bizi gidişten daha fazla etkilemesinin, büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir.
Ben bilmem bu konuları. Bildiğim ise yaşamda ne varsa yaşamın devamlılığı için. Aşk, bağlanma, genetik çekim. Başka bildiğim de her şey geçer. Yani biter.
Senin ona karşı hissettiklerini o başkasına karşı hisseder. Mesele kendi mutluluğunu düşüp kızın seni sevmediğini bile bile benimle olucaksın demekse buna aşk değilş. refsizlik denilir. Sevmiyorsa bırak kimle utlu olucaksa onunla olsun. Kendin için seni sevmeyen birin hayatını mahfetme ilerde daha çok ağlarsın.
Tam da bu konu üzerinde bir kitap okuyordum. Oradan bir kesit; ... İstediğini elde edemediği zaman, elinden şekeri alınmış bir çocuk gibi agresifleşerek etrafta negatif sinyaller yayar insan. Eğer yaşı "Baba bana gaga al! "yaşını geçmişse buna 'Aşk acısı' ismini vermek karizmayı kurtarmak için seçilen bir yoldur...
Sevmek sevdiğinin kusurunu göremeyecek kadar bazen kör bazen sağır yapar. Buna körü körüne bağlanma denir. Sevgi tek taraflı olunca seven çok sevdiğinden midir bir türlü bu sevginin karşılıksız olmayacağına kendini inandırmıştır. Aslında en iyi cevap onu teselli edip, onun kendi dünyasına başkasıyla devam etmesini istemektir. Zorla ne sevda ne güzellik olur. Sadece zaman kaybı, yürek acısı olur.
İnsan kendine aşıktır. Başka bir insanın peşinden gitmesinin nedeni ise tatmin olmadığı ve yine kendine aşık olduğu içindir. Gelen gitsin çünkü ben tatmin oldum. Giden gelsin çünkü ben daha tatmin olmadım.
işte insan oldugu için imkansıza koşar hep
Insan aci cekmeye meyillidir arti onun sevgisinden emin olmasa da kendi sevgisinden emindir
Kaçan kovalanir psikolojisi
Kendine ait olmayan birseyi elde etme cabasi bence... Sevilende arzu edilen nesne degil o sirada gosterilen caba emek adrenalin hirs tutku gibi duygulardir. Elde ettikten sonra zaten eski cazibesi ve degeri kalmaz. Yeni arzularin pesine dusulur....
Sevmedigi icinnn
Umudu olduğu için
Aşk ta yasanan duygunun verdiği huzurun geceleri onu dusunmeden uyuyamanin her daimde aklinda olmasi vs... İçin gider
kalbine soz geciremedigi icin yuregi sozden anlamaz insaniz sonucta beyin oyle emreder sen icinden gitme desende kendi kendine algi gucu beyni dinler
Çünkü manipüle ediliyordur.. Sosyopata denk gelmiştir
O'nun sevgisini kazanmak için Yada amacına ulaşmak için
Herkesin sevdiği bi baskasini seviyo onun sevdigi baskasini sirayi ilk kim kaydirdiysa allah onun belasini versin
Amin yüreğine sağlık
Gece gece çok güldüm yaa. Ağzınıza sağlık
Aslinda alinti
Benim olmalı duygusu;çocukluk çağlarından istediği olana kadar ağlama sızlanma...
Çünki insan mazoşisttir acı çekmekten Zevk alır
Bu soru başka bir patolojik durum bence.. Acı çekmeyi seven yerine vicdanı olan derim... Aslında acınacak kişidir bu konumda sevilen
Sahip olma, kazanma iç güdüsü yüzünden
Çok üzgünüm bu konuda. Heralde zayıflığından veya karşısondakini çok yüce gördüğünden. Saçma.... Saçma.... SAÇMAAA...... Hiç birşey ama hiçbirşey, hiçkimse insanın kendisinden daha önemli ve özel degil. Lütfen kendimizi önemseyelim, güvenimizi kaybetmeyelim. Hepimizin güzel günleri olsun.
Karnı açtır
1-0 ya 1sin ya sıfır!
Bir umut belli sever diye gidersin işte ...
Elde etme kompleksi
Ego intikam
Kısacası salaklık
görsel materyalKorkaktir da ondan
Öğrenilmiş çaresizlik diyorum ben buna..
Elde edemediğinden Hırs yapıyor. O yüzden peşinden koşuyor
Kendine güveni olmayanlar birilerinin peşinden gider, kendine güvenenler de,,,,
En olmazını ister insan, biyolojik çeşitlilik ve daha güçlü gen için .
Sevebilme ihtimaline karşı....
Severken karşı taraf sever mi diye sevilmez ki
Bir baskasi tarafindan sevilmek kadar sevilemeyecegininde gayet normal bi durum oldugunu kabul edemiyecek kadar kendini cok sevdigi icin
aaaa süpeer! Bunu hiç düşünmemiştim.
Elde etme çabası
Salak olduğu için
Salak yada aptaldır giden
Ulaşılmayan her zaman güZeldir zoru severiz biz
Çok seversen öyle olur bırakamazsın unutamazsın
Kendini sevilip, değer verilecek biri olarak görmediğinden aslında o kişi yok sadece kişinin duyguları var sevdiğini sandığının siperinde saklanıyor kişi... Önce kendini tanımalı sorunlarıyla bir şekilde yüzleşmeli zaman ayırmalı kendine belkide bu his onu yaratıcı (yoktan var etmek Allah'a mahsustur) kılacaktır yazmak, çizmek gibi... Diyelim ki o kişi size döndü tamda istediğiniz gibi ilgi alaka göstermeye başladı bir bakacaksınız ki o sevdiğiniz ölürüm sandığınız kişi o değil anında soğursunuz... Fakat bir durum varki Allah yaşayanlara yardım etsin seviyor seviliyorsun yıllarca güzel zaman geçiriyorsun anam bir bakıyorsun ki artık sevmiyorsun belki yıllardır yaşanan ufakda olsa olumsuz izler birikmiş kara delik olmuş çukk diye bir anda yutmuş sevginizi ve aslada geri gelmez evet her şeye rağmen rol yaparak devam edersiniz yada ayrılmak istersiniz işte o zaman karşınızdakinde hala devam eden sevgi varsa vay haline çünkü alışmak sevmekten daha zordur ... Çok yazmışım pardon...
İnsan aslında o kişinin kendisinde uyandırdığı duyguları sever.. Bazıları da karşı tarafı elde etmeyi oyun gibi algılar, tüm engelleri aşıp mümkün kılmaya çalışır.. Bu çabalara girdikçe kumar masasında artan pot gibi oyuncuyu masaya bağlayan bir mecburiyete dönüşür..
Sevmedigi icin
Zıt kutuplar birbirini çeker ..
ama seven çekemiyor sevmeyen kendine çekiyor ama istemiyor ama yine de çekiyor çünkü diğeri istiyor ama o istemiyor
İşte kanun burda devreye giriyor; bu kanunu degistiremzsin...
Kutup derken, birbirini puzzle gibi tamamlayan zıt kişilik özellikleri vardır.. Biri domine etmek ister diğeri domine edilmek gibi.. İki dominant karakter devamlı çarpışır
Bu lafı diyenler gerçek sevemez
Oyunun kuralı buymuş bizde geç öğrendik ama öğrendik tabiatı böyle
İnsan kalbiyle hareket eder
beyniyle karar veriri
Bence sebep bu
Sevginden emin olursan karşındaki sevsede sevmese de etkilenmezsin...
Bağlandığınız şey duygılarınız kişi değil.
Hımm. O duyguları başka bir insanda verebilir evrenin bize suna bileceği sayısız alternatif var. Değil mi ?
Kendinde olmayan hiçbişeyi başkası veremez karşındaki herkes sende ne varsa ayna olabilir iç dünyana.
Şartlanmış bir aklın sevgisi ile ruhun saf sevgisi farklıdır. Şartlanmış bir akıl ancak limitli bir şekilde sevebilir çünkü şartlanmalarla sınırlanmıştır..�
Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki, bir bütün olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran, başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur; işte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey, kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür; bizi gidişten daha fazla etkilemesinin, büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir.
Kendisini onda gördüğü için
Ona yakınlaşması aslında kendine yakınlaşmasıdır onu anlamadan kendini anlamlandıramaz
İçinde hala onu sevecek diye bir ümit olduğu içindir
sevsin diye gider
Kendini sevdirip mağlup etmek
Aşık olmayan bilemez
"Gönül kaçanı kovalar" derler.
Zor oldugu icin sanirim
Kolay olan önemsiz olur
Vayyyyy
Ben bilmem bu konuları. Bildiğim ise yaşamda ne varsa yaşamın devamlılığı için. Aşk, bağlanma, genetik çekim. Başka bildiğim de her şey geçer. Yani biter.
Zayıf bir karaktere sahip oldugu icin
Salak olduğu için
cunki kendisinin sevilmeye laik oldugunu dusunur
Çünkü sevmek sevilmekten daha çok haz verir... Bukadar basit...
Kalp diye birşey yoktur beyin var orda kitlersin vazgecmek zor oluyor
İnsanın zoru sevme yeteneği
Egosunun esiri olan yapar elde etmek onun için gücünü ispat etmek demektir bence...
Bir umuttur diye koşanlar mağdur olmaktadır ki; zorla güzellik olmaz!
Senin ona karşı hissettiklerini o başkasına karşı hisseder. Mesele kendi mutluluğunu düşüp kızın seni sevmediğini bile bile benimle olucaksın demekse buna aşk değilş. refsizlik denilir. Sevmiyorsa bırak kimle utlu olucaksa onunla olsun. Kendin için seni sevmeyen birin hayatını mahfetme ilerde daha çok ağlarsın.
Tam da bu konu üzerinde bir kitap okuyordum. Oradan bir kesit;
... İstediğini elde edemediği zaman, elinden şekeri alınmış bir çocuk gibi agresifleşerek etrafta negatif sinyaller yayar insan. Eğer yaşı "Baba bana gaga al! "yaşını geçmişse buna 'Aşk acısı' ismini vermek karizmayı kurtarmak için seçilen bir yoldur...
belki.. Diye.
nede olsa kacan kovalanir
Oturarak başarıya ulaşan sadece tavuklar dır
Sevmek sevdiğinin kusurunu göremeyecek kadar bazen kör bazen sağır yapar. Buna körü körüne bağlanma denir. Sevgi tek taraflı olunca seven çok sevdiğinden midir bir türlü bu sevginin karşılıksız olmayacağına kendini inandırmıştır. Aslında en iyi cevap onu teselli edip, onun kendi dünyasına başkasıyla devam etmesini istemektir. Zorla ne sevda ne güzellik olur. Sadece zaman kaybı, yürek acısı olur.
Esekliginden
Cunki ona beynini ve kalbini kaptirmistir artik hayatinda sadece o var oldugu icin
Ruh parçacıkları onda kaldıgı için gider ...
İnsan kendine aşıktır. Başka bir insanın peşinden gitmesinin nedeni ise tatmin olmadığı ve yine kendine aşık olduğu içindir.
Gelen gitsin çünkü ben tatmin oldum. Giden gelsin çünkü ben daha tatmin olmadım.
Zıt çekim..... Mıknatıslı duzden yaparsin birbirine çeker. Ters cevirirsin birbirini iter.... Bakarsın döner
Torbacı - Bağımlı
Öğretmen - öğrenci
İnsan neden seveninden kacar asıl mesele bu yeğen...
Burası aşk sohbetleri deil!