İnsan yenilik için mi bir şeyler öğrenir, yoksa eski bilgisini unutmak için mi?

Vicdan=empatidir. Empati sizin depoladiginizla bilgilerle orantılıdır, ne kadar yeni bilgi okadar vicdan!? Yeni birşeyler öğrenmek meraktir, ozgüvensizliktir, özguvendir.... Ama aslında en önemlisi "mutluluktur, öğrenmenin verdiği haz'dır" Eskileri unutmayız eğer yeni bilgiye yenilmedilerse?

Haklısınız tabiki katılıyorum size. Ben şu an içinde bulunduğum durumdan ötürü doğru kişinin mantığı vicdanı mı acaba dedim. Ben şuan doğruyu arıyorum ve yeni bilgiler ediniyorum. Yıllardır bildiklerimi inandıklarımı aklım mantığım vicdanım almıyor kabul etmiyor

Komik! Olan "aklım mantığım, vicdanım almıyor, kabul etmiyor da" yeni bir bilginin sonucu... Fakat sizin dediğiniz "bulunduğum durum (duygu olarak zannimca)" benim komik! Diye ve "farkında olmadan" da olarak diyebiliriz.

Tabiki yeni bilgilere ulaştıkça eskilerin yanlış olduğunu düşünüyorum. Mantığımla vicdanımla ters düşüyor. Ama öğrenmeyedebilirdim bana öğretilen dayatılanlarla yaşayıp giderdimHa birde öğrendiğim halde körü körüne halen eski bilgilere inanmak yenileri kabullenmemek var burda mantık, vicdan, ahlak giriyor devreye. Benim görüşüm

Dogru, soyut göreceli, kavramlardır. Doğruyu bulmak için, bilği birikimini, yükselterek, bilim üretmenin koşulları saglanmalıdır. Bilği üreten toplumlar, ğeleneksel kültürlerin dayatmasından, önemli ölçüde kurtularak, sorğulayan, aklı özğürleşen bireyler, toplumlar oluşur. Buda, daha doğru bir sosyal yaşam kurmanın önünü açar. İnsanlar nezaman'ki alt küldürlerden, özellikle dinsel öğretilerden uzaklaşır'sa, doğruyu yada doğruya yakınını bulur. Bilgi ve bilim sonsudur. "bildiğin bir nokta ise, bilmedigin, noktanın dışıdır. Bildiğin bir Daire ise, bilmediğin dairenin dışıdır. Demişler.