İşsizliğin temel sebebi nedir? nasıl çözebiliriz?

Devletin görevi vatandaşının ihtiyaç yollarını açmak, ihtiyaçlarını gidermek, imkanlar sunmaktır. Ülkemizde İŞKUR'un resmi verilerine göre 4 milyon işsiz/iş arayan kayıt dışı ile birlikte toplam 7 milyon işsiz/iş arayan yer almaktadır. Korkunç, ürkütücü ve çığ gibi gibi büyüyen bu tablo karşısında devlet çaresiz, aciz, yetemez, tıkanık bir haldedir. Malumunuz üzere ülkemizde kalitesi, niteliği, donanımı, yetkinliği tartışılmakla birlikte yüzlerce üniversite vardır. Bu korkunç, ürkütücü işsiz/iş arayan tablosunun içerisinde 1 milyonun üstünde de ''Üniversite Mezunu'' işsiz/iş arayan vardır.

Öncelikle devlet kimseye zorla gel üniversite oku demedi. Ayrıca her üniversite bitirene de iş garantisi vermedi. Bu devletin bakış açısı. Peki. Vatandaşın bakışı ise: Devlet iş yolları açmayacak, istihdam sağlamayacak, iş bulmaya yardımcı olmayacaksa neden bu kadar üniversite, fakülte, bölüm açıyor? Mezun veriyor? Ülkemizde ne kadar: Öğretmen, Mühendis, Teknisyen vb. Çalışacak insan varsa bunların ihtiyaç analizleri çıkarılmadan neden plansızca, organize olmadan bu işler yapılıyor? Bu işin içerisinden nasıl çıkılacak? Çıkılabilir ya da çıkılabilir mi sizce? Bu çok ciddi kronik bir sorun bu arada.

K
0 kişi takip ediyor.
Misafir olarak yayınla
93
93 CEVAP

Bunun bir çok sebebi var. 2001 krizinden çıkmak için hükümet sıcak para gelsin diye kapitalist şirketlere kapılarını sonuna kadar açtı. Yıldızı parlayan ne kadar yerli marka şirket varsa hemen hepsini satın aldılar. Tabiri caizse kapital sermaye dağdan gelip bağdakini kovdu. Yerli üretim bitme noktasına geldi. Esnaflar can çekişiyor. Ekonomi politikalarını kimin belirlediği yada ne kadar milli olduğu tartışmalı. Üniversitelerin reel sektörle arası kopuk zaten. Örneğin 4 yıl muhasebe okuyan birisi 6 ay muhasebecinin yanında çalışan kadar iş üretemiyor. Bu işin çözümü eğitimi baştan planlamaktan geçer. Öyle bir sistem olmalıki benim 2020 yılında ne kadar doktora avukata mühendise vs ihtiyacım var bilmeli ve ona göre üniversitelere kontenjan tanımalı. Bir anda furya olan meslekler var ve bunlar bir süre sayısal yığılma olduğundan işsiz durumdalar. Örnek bilgisayar mühendisleri. İlk önce üniversiteler öğrenciyi işlediğinde nasıl bir sonuç alacağını bilmeli.

F