Devletin görevi vatandaşının ihtiyaç yollarını açmak, ihtiyaçlarını gidermek, imkanlar sunmaktır. Ülkemizde İŞKUR'un resmi verilerine göre 4 milyon işsiz/iş arayan kayıt dışı ile birlikte toplam 7 milyon işsiz/iş arayan yer almaktadır. Korkunç, ürkütücü ve çığ gibi gibi büyüyen bu tablo karşısında devlet çaresiz, aciz, yetemez, tıkanık bir haldedir. Malumunuz üzere ülkemizde kalitesi, niteliği, donanımı, yetkinliği tartışılmakla birlikte yüzlerce üniversite vardır. Bu korkunç, ürkütücü işsiz/iş arayan tablosunun içerisinde 1 milyonun üstünde de ''Üniversite Mezunu'' işsiz/iş arayan vardır.
Öncelikle devlet kimseye zorla gel üniversite oku demedi. Ayrıca her üniversite bitirene de iş garantisi vermedi. Bu devletin bakış açısı. Peki. Vatandaşın bakışı ise: Devlet iş yolları açmayacak, istihdam sağlamayacak, iş bulmaya yardımcı olmayacaksa neden bu kadar üniversite, fakülte, bölüm açıyor? Mezun veriyor? Ülkemizde ne kadar: Öğretmen, Mühendis, Teknisyen vb. Çalışacak insan varsa bunların ihtiyaç analizleri çıkarılmadan neden plansızca, organize olmadan bu işler yapılıyor? Bu işin içerisinden nasıl çıkılacak? Çıkılabilir ya da çıkılabilir mi sizce? Bu çok ciddi kronik bir sorun bu arada.
memuriyet: Kendi aralarinda paylastiklari Torpil kurumu ( cogunlukla )
özel sektor Egitim Deneyim gerektiriyo ve sartlari da ortada
ve evet alımi olmayan alanlarda Ogretime devam ( o kurumlar kapanmasin diye de Ogrencilere kolaylik saglama sirf okusunlar bu. Bolumde dusuncesiyle alim olmasada )
kisinin yetenegime gore degil prosedure bagli ogretim sekli,
Memuriyet agirlikli Hedefler tabiki guzel fakat bakiyorsun Bi. İsci zorlansada Kendini zorlamis kabul etmis ve bos kalmayip koluna Altin. Bilezigini takmis, kazaniyo ve duzenini kurmus..
Nufus artarsa İssizlikde cogalirmis istihdam kolay degil. Yetisemeyecek haliyle Beyin gocleri vs