Devletin görevi vatandaşının ihtiyaç yollarını açmak, ihtiyaçlarını gidermek, imkanlar sunmaktır. Ülkemizde İŞKUR'un resmi verilerine göre 4 milyon işsiz/iş arayan kayıt dışı ile birlikte toplam 7 milyon işsiz/iş arayan yer almaktadır. Korkunç, ürkütücü ve çığ gibi gibi büyüyen bu tablo karşısında devlet çaresiz, aciz, yetemez, tıkanık bir haldedir. Malumunuz üzere ülkemizde kalitesi, niteliği, donanımı, yetkinliği tartışılmakla birlikte yüzlerce üniversite vardır. Bu korkunç, ürkütücü işsiz/iş arayan tablosunun içerisinde 1 milyonun üstünde de ''Üniversite Mezunu'' işsiz/iş arayan vardır.
Öncelikle devlet kimseye zorla gel üniversite oku demedi. Ayrıca her üniversite bitirene de iş garantisi vermedi. Bu devletin bakış açısı. Peki. Vatandaşın bakışı ise: Devlet iş yolları açmayacak, istihdam sağlamayacak, iş bulmaya yardımcı olmayacaksa neden bu kadar üniversite, fakülte, bölüm açıyor? Mezun veriyor? Ülkemizde ne kadar: Öğretmen, Mühendis, Teknisyen vb. Çalışacak insan varsa bunların ihtiyaç analizleri çıkarılmadan neden plansızca, organize olmadan bu işler yapılıyor? Bu işin içerisinden nasıl çıkılacak? Çıkılabilir ya da çıkılabilir mi sizce? Bu çok ciddi kronik bir sorun bu arada.
Eğitim; öncelikle ilköğretimden başlayarak müfredat yeniden düzenlenmeli, hâlen yürürlükte olan müfredatımizin ABD ile hazırlanması düzenlenmesi antlaşması derhal iptal edilmelidir.
Eğitimcilerin daha verimli olacağı ve performanslarını artırıcı uygulamalar yapılmalı, dersliklerde öğrenci sayıları olması gereken düzeyde olmalı, özellikle kız çocuklarını eğitim den koparan açık lise gibi uygulamalar yürürlükten kaldırılmalı her yıl maalesef 40.000 civarında kız çocuğu eğitimini yarım bırakıyor, eğitimde hiç bir fert feda edilemez. Ülkede arz - talep dengesi gözetilerek planlanmalıdır. Düşünen, sorgulayan, üreten, paylaşan, tevazuyla yaşayan, değişime açık ve dogmatik kıskaçlardan kurtulmuş nesiller yetiştirebilmek için hiç vakit kaybetmeden reformlar gerçekleştirilmelidir..