Yildirim Cer Hayatımın her donemınde kendımı sevmışımdır. Yanlış dedıgınız saptamalar bılındık olabılır ama dogru olmadıgını soyleyemezsınız. Kendını sevmeyen başkalarını nasıl sevebılır. Bugune kadar olan yaşantımda her zaman kendımı sevmış ve de takdır etmışımdır. Kendıme saygım olmasa hayatımla nasıl gurur duyabılırdım. Pekı sız kendınıze saygı duyup yoksa kendınızı sevmıyormusunuz.
Yildirim Cer Yazımda atladıgım bır eksıgımı tamamladıgınız ıcın teşekkur ederım. Kendıme saygım sonsuz. Her zaman her zorluk karşısında once kendıme ınanır ve de güvenırım. Kımseden bir beklentim olmaz. Sorunlarımın cozumunu yıne kendımde ararım ve ınsanlardan beklentı ıcıne hıc gırmem. Imkanlarım ölçüsünde sevdıklerımle ilgilenirim.
Bir insan bir insani neden sever, ne icin sever, maddi ve manevi ihtiyaclarini temin edecegi icinmi, yoksa ozgur bir birey olarak esit hak ve ozgurluklerimize saygi duydugu icinmi, sizin ozgurluklerini kisitlayan ve kaliplara sikistiriran birini sevebilirmisiniz
Dusunun sizi seviyorum ama saygi duymuyorum bumu iyi yoksa kendime saygi duyuyorum o yuzden sizede saygi duyuyorum, size saygi duydugum icin sizi alternatifsiz seviyorum hangisi dogru sizce....
Bır ınsan bır ınsanı hiç çıkarsız sever. Duruşunu sever, fıkırlerını sever, varlığını sever, ınanclarına sahıp cıkmasını sever, karşısındakıne duydugu ınancını sever, güvenini sever, hayatta eşıt duruşlarını sever. Bu şekılde sevıyorsa zaten manevıyatı da doyum içindedir. Maddi olarak sevmeye gelınce SEVMESIN ARKADAŞIM O KİŞİ HİÇ SEVMESİN...
Bana saygısı olmayan asla hayatımda olmasın. Ne kadar severse sevsın asla. Kendıme duydugum saygıdan dolayı da saygın olmayan bırını sevmeme sebep olmamalı. Saygı, sevgi, güven olmazsa olmaz.
Zaten var olduğunu kabul ettığim tek bir kelimeyi ve ıcerdıklerını doğal olarak kendimde bulduğum içim yazmamışım diyorum. Ama bundan sonrasında özellıkle kendınde bulundurmayanlar için sizin gibi vurgulayacağımdan emin olabilirsiniz. Güzel ve düşündürücü sohbetiniz için çok teşekkur ederim.
Herşeyden once kendını severek başlamalı hayata. Sevgıyle yaklaştıgınız herşey sevgıyle doner ınsana. Guvenılır olmalı, üretken olmalı, paylaşmalı, bılmedıgı hayatları yargılamamalı, empati yapmalı, merhametlı olmalı sevmelı hayatı ve hayatın ıcınde olanları. Olumsuzluklar karşısında dık durmalı, çözum yolları aramalı. Kaybettıgınde yenıden başlamalı. Hayat devam edıyor ve her yenı dogan gunde umudumuz oluyor. Sevgıyle ve mutlulukla kalın.
teşşekür ederiz
Bastan yanlis saptamalariniz ve ezbere dayali, saygi herseyin temelidir, saygi olmadan sevgi olamaz, kendinize sayginiz yoksa, kendinizi sevemezsiniz
Yildirim Cer Hayatımın her donemınde kendımı sevmışımdır. Yanlış dedıgınız saptamalar bılındık olabılır ama dogru olmadıgını soyleyemezsınız. Kendını sevmeyen başkalarını nasıl sevebılır. Bugune kadar olan yaşantımda her zaman kendımı sevmış ve de takdır etmışımdır. Kendıme saygım olmasa hayatımla nasıl gurur duyabılırdım. Pekı sız kendınıze saygı duyup yoksa kendınızı sevmıyormusunuz.
Ayni yerdesiniz, kemdinize saygi duymadan kendinizi sevebilirmisiniz, kocaniza saygi duymadan sevebilirmisiniz, cocugunuza saygi duymadan sevebilirmisiniz, dogaya saygi duymadan sevebilirmisiniz
Sevginin 2 turu vardir biri bagimliliktan kaynaklananini, digeri saygidan var olani, sizce hangisi
Yildirim Cer Yazımda atladıgım bır eksıgımı tamamladıgınız ıcın teşekkur ederım. Kendıme saygım sonsuz. Her zaman her zorluk karşısında once kendıme ınanır ve de güvenırım. Kımseden bir beklentim olmaz. Sorunlarımın cozumunu yıne kendımde ararım ve ınsanlardan beklentı ıcıne hıc gırmem. Imkanlarım ölçüsünde sevdıklerımle ilgilenirim.
Dusunun bir yaradan var saygi duymuyorsunuz ama seviyorsunuz, bu dogrumu
Bence insanin kendi icindeki evrenin temeli saygi
Sevginin 2 turu diyorsunuz. İnsan sevdiği insanı hayatına alır. Bütünüyle kabul ederek. Farklılıklarını bılerek.
Din konusuna ıse hıc gırmek ıstemem. Insanların ınancları kendınedır.
Evren en güzel şekliyle bize sunulmuş buyuk bır armağan. Ve içinde bulunan canlı cansız herşey doğanın dengesini en guzel halıyle tamamlıyor.
Bir insan bir insani neden sever, ne icin sever, maddi ve manevi ihtiyaclarini temin edecegi icinmi, yoksa ozgur bir birey olarak esit hak ve ozgurluklerimize saygi duydugu icinmi, sizin ozgurluklerini kisitlayan ve kaliplara sikistiriran birini sevebilirmisiniz
Sizi yaradan derken anne ve bababini kast ettim
Evrenmi buyuk insanmi
Dusunun sizi seviyorum ama saygi duymuyorum bumu iyi yoksa kendime saygi duyuyorum o yuzden sizede saygi duyuyorum, size saygi duydugum icin sizi alternatifsiz seviyorum hangisi dogru sizce....
Bır ınsan bır ınsanı hiç çıkarsız sever. Duruşunu sever, fıkırlerını sever, varlığını sever, ınanclarına sahıp cıkmasını sever, karşısındakıne duydugu ınancını sever, güvenini sever, hayatta eşıt duruşlarını sever. Bu şekılde sevıyorsa zaten manevıyatı da doyum içindedir. Maddi olarak sevmeye gelınce SEVMESIN ARKADAŞIM O KİŞİ HİÇ SEVMESİN...
Bana saygısı olmayan asla hayatımda olmasın. Ne kadar severse sevsın asla. Kendıme duydugum saygıdan dolayı da saygın olmayan bırını sevmeme sebep olmamalı. Saygı, sevgi, güven olmazsa olmaz.
Demekki herseyin basi saygi, saygi, saygi
Cikarsiz srvginin temeli saygidir
Zaten var olduğunu kabul ettığim tek bir kelimeyi ve ıcerdıklerını doğal olarak kendimde bulduğum içim yazmamışım diyorum. Ama bundan sonrasında özellıkle kendınde bulundurmayanlar için sizin gibi vurgulayacağımdan emin olabilirsiniz. Güzel ve düşündürücü sohbetiniz için çok teşekkur ederim.
Rica ederim