"Tüm olumsuz tutumlar, daha çok sevgiye duyulan ihtiyacı açığa vuran feryatlardır. "
--- Sanaya Roman--
Eskiden bunu çok kullanırdım. Olumsuz tutumdaki kişilere yüksek sevgi ve şefkat yönlendirirdim. Çok da işe yarardı.
Ancak (belki yaşlandıkça) bu tutumumun altında "beni sevmelisin" arzusu olabileceğini düşündüm. Ve bunu da serbest bıraktım Şimdi sadece arzu ettiğime sevgiyle yaklaşıyorum. Seviyor olmadığıma da açıkça ifade ediyorum.
Sizce hangisi ruhsal gelişimi hızlandıran bir tutum?
Beyza Üzer
B
kendini yasamak
peki ben kimim
dersen yandin
yarin yok
elalem yok
sadece zamAN var
iste o zamAN da
o AN i yasamak
onemli
olan
Alayını severek mi sevdiğin kadarını severek mi?
Zira insanın arkasındakini görebiliyorum. Herkese sevgi işe yaklaşmak sorun değil. Özü belli
sevme ne ? guven mi ask mi? kimyasal bir olay mi dusunsel bir olay mi ihtiyac mi zorunluk mu