"Tüm olumsuz tutumlar, daha çok sevgiye duyulan ihtiyacı açığa vuran feryatlardır. "
--- Sanaya Roman--
Eskiden bunu çok kullanırdım. Olumsuz tutumdaki kişilere yüksek sevgi ve şefkat yönlendirirdim. Çok da işe yarardı.
Ancak (belki yaşlandıkça) bu tutumumun altında "beni sevmelisin" arzusu olabileceğini düşündüm. Ve bunu da serbest bıraktım Şimdi sadece arzu ettiğime sevgiyle yaklaşıyorum. Seviyor olmadığıma da açıkça ifade ediyorum.
Sizce hangisi ruhsal gelişimi hızlandıran bir tutum?
Beyza Üzer
B
Başka bir fikir:
Ego.... Yapıp ettiğimiz şeyler çok iyi de olsa. Içinde gizli ego barindirabilir.
Ve "çok iyi insan" egosu. "Ibadet ehli, namazında niyazinda" egosu gibi egolar vardir.
Yapıp ettiği şeyler harika bile olsa. Derinlerde bir yerde ego vardır.
Rehberler insanı eğitmek için. Egosuna ters işler yaptirirlatmis. Mesela çok nafile kılan birine. Nafileyi biraktirirlarmis.
Herkesi sevdigini düşünen birine "sevgi hissetmediklerine bunu belirt" demek. Ona ağır gelecektir. Hem de tezat gelecektir. Öyle ki, rehberin rehberliginden şüphe duyacaktır
Hah yine ego... Peki "yaaa sevemiyom seni ben" demek mi ego yoksa "sadece bir insan; özü bir" deyip bilinçli sevgi vermek mi?
Bu da güzel bir soru... Thinking....
Evet, bırakma nedenim de bu... Her ne tanımlıyorsam kendimi (olumlu anlamda) onu da bırakmak.. Lakin buna dünyanın en büyük ihtiyacı sevgi de dahil olmalı mı...
Şeytanın sağdan yaklaşması deniliyor işte buna. Doğru bir malzemeyi yanlış niyetle kullanmak...
Sevginin yanlışı olur mu ki? Bolcana var ya hani
Sevgiyi de malzeme yapmaktan çekinmez "ikilemci". Sevgi ile zann oluşturur bizde. Sevgi adına sana kötülük işletebilir. Sevgi barış iyilik insancillik gibi kavramlardan, illuzyonik bir hapishane bile kurabilir.
İnsanoğluna sevgiyi bile haram ettiniz tebrik ederim Ahmet Önsesveren Dediğiniz şey herkese herşey yaptırma gücüne sahip ise nerde benim aklım ; nerde benim seçimlerim? Bilmeden istemeden etki altına girebiliyorsam nerde benim insanlığım ?
Spesifik bir durumdan bahsediyoruz.. Ve evet. Bu dünyanın mekanizmasinda var illuzyon ve aldanmak-aldatmak. Bu sebeple iç muhasebe çok önemli. Sadece kötülüklerde değil yaptığımız iyiliklerde bile bir bit yenigi aramalı.
Meşhur bir hikaye vardır ya: Çocuk babası ile gece namazına kalkmış. "Vayy bee, herkes uykuda gaflette. Bi biz ibadet ediyoz" demiş. Babası üzülmüş. "Keşke kalkmayaydin" demiş.
Kalkmasa idin daha kârlıydın. Şeytan seni gece namazı ile aldattı.