"Tüm olumsuz tutumlar, daha çok sevgiye duyulan ihtiyacı açığa vuran feryatlardır. "
--- Sanaya Roman--
Eskiden bunu çok kullanırdım. Olumsuz tutumdaki kişilere yüksek sevgi ve şefkat yönlendirirdim. Çok da işe yarardı.
Ancak (belki yaşlandıkça) bu tutumumun altında "beni sevmelisin" arzusu olabileceğini düşündüm. Ve bunu da serbest bıraktım Şimdi sadece arzu ettiğime sevgiyle yaklaşıyorum. Seviyor olmadığıma da açıkça ifade ediyorum.
Sizce hangisi ruhsal gelişimi hızlandıran bir tutum?
Beyza Üzer
B
Yine de kalp kırmamak lazım
Aslında eylemden bahsetmiyordum. Ama sınırını bilmeyene (ego tatmini için değil. Sınır gösterme için) gerekeni yapma taraftarıyım. Ona da kalbi kırılırsa Allah şifa versin
Vay be
Değil mi? Mesela sizden "Ayşegül hanım hep beni övün" gibi bir talepte bulunsam (ki insan istemekte özgür).. Siz de ohooo senle mi uğraşcam yapsanız. Ben de buna kırılsam.. Bu kimin başa çıkması gereken bir durum olmalı? Bu sizi kötü mü yapar? Sevgisiz mi?
Belki ilgisiz, karşınızdakini kim-iniz olarak gördüğünüze bağlı
Aslında kimlerimiz dışındakiler için düşündüm. Sevdiğiniz zaten sevdiğiniz. Ama herkese koşulsuz sevgi aktarmalımıyız gibi...
Haklisiniz, insanoğlu Iyi akşamlar diliyorum size