Schopenhauer, "Merhamet, ahlakın temelidir" der. Nietzsche ise, "Merhameti öldürün!" der

Nietzsche'nin tarafini tutuyorum ben bu konuda. Dinin nasıl insanı dıştan sınırlayarak ulaşabileceği potansiyelini yok etme şansı varsa, merhamet ya da vicdan da aynı durumun içten gelen modeli işte.