Sürekli yalnız kalmak istemek.. Bir tane insan suratı görmek dahi istememek.. Onlara selam vermek selam almak, nefes alış verişlerini duymanın bile katlanılmaz bir hal alması.. Antrofobi midir... Insanların arasından geçerken ve iyi günler derken bile zorlanmak.. Kasılmak, panik atak gibi nefesin daralması psikolojik bir hastalık ya da anksiyete bozukluğu mudur. Yoksa dönem dönem yaşanan normal bir durum mu
Ali Cegid
A
Hayatimin ozeti bi sure uzak kalin insanlardan. Zorla gulumsedikce daha da cok baticaklar.
Yalnız değilim demekki
Bence cogu insan bunlaro hissediyo. Hele is yerindeki sacma sapan insanlarla muhattap olmak zorunda kalmak..
Evet eşim de aynı şeyi söylüyor. Kafa dengi olmasak ona da katlanamazdim