Sürekli yalnız kalmak istemek.. Bir tane insan suratı görmek dahi istememek.. Onlara selam vermek selam almak, nefes alış verişlerini duymanın bile katlanılmaz bir hal alması.. Antrofobi midir... Insanların arasından geçerken ve iyi günler derken bile zorlanmak.. Kasılmak, panik atak gibi nefesin daralması psikolojik bir hastalık ya da anksiyete bozukluğu mudur. Yoksa dönem dönem yaşanan normal bir durum mu
Ali Cegid
A
şuan ona benzer durumdayım kimse ile konuşmak istemiyorum çalan telefonu açmak istemiyorum sese tahammülüm yok uzaklara gidip yalnız kalmak istiyorum buna ihtiyacım var ama 4 yaşında oğlum var mümkün değil. Eşim de bu konuda şikayetçi benden elimde değil tahammül edemiyorum hiçbirşeye
Psikolojiniz zayıflamış bence ya üzerinizde ağır sorumluluk var ya da yakınlarda üzücü bir olay yasadiniz.