Yıllarca bizi üç harfli diye cinlerin, meleklerin, şeytanlarin varlığına inandirdilar. Üç harfli de cin deme gelir. İnkar etme çarpar dediler. Korkuttular küçük büyük herkesi. Gerçeklerin farkına varıp inanmamayi seçince en çok bunların etkisinden kurtulmak zor oldu. Peki siz ne düşünüyorsunuz bunları yaşayan varmı içinizde? Veya hala bunlara inanan?
Ebru Günhan
E
İnanırken çok korkardım. Bildiğim tüm duaları edip yatardım, mutlaka koridorda bir ışık açık olurdu. Küçücük kardeşim bile kendi odasında ışıktan rahatsız olup kapatmak isterdi, ben kapattırmazdım. Buzdolabından veya ara sıra evin diğer taraflarından gelen çat pat sesleri duyup cin diye korkardım. Daha da küçükken (9 yaş civarı) karanlığa bakınca gözdeki protein şekillerini görüyorsun, onları görüp koşa koşa anneme gider "anne ben korkuyorum" derdim. Silgimi yere düşürdükten sonra geri masaya koyduğumu unutuyordum, "cinler koymuş olmasın, yoksa melekler mi?" diyordum. İnanmamayı seçtiğim zaman ilk başlarda tam geçmedi korkusu ama sonra olayların asıl sebeplerini görmeye başladım. Hande Yener- Kışkış Cinler dinleyip eğleniyorum. Eskiden olsa şarkıda 3 kez cin diyor diye dinlemezdim. Şuan pek umursadığım yok. Küçükken her çocuk gibi masal dinlemeyi seviyordum sadece.
Aynı şeyleri bende yaşadım