Bildiklerim ile.. -İnsanın(desein'in) varoluşşal çözümlenmesinde(eksistensiyal analitiğinde) , her türden duygulanım, bir anlama olayıdır, halet-i ruhiyede meydana gelen değişimdir.. Vs
Adamlar hiç bişey bilmiyor çok mutlular demekki bilmek daha mutsuz ediyor bazen diyorum al kömürü köy cingen sobasini at üstüne kestaneyi akşam da bi makarna yap oh miss yemisim dunyayi sorumlulugu be
Nietzsche senin gibi epistemoloji kasmıyor. Bilakis cogito'ya saldırıyor.. Ve sen, şuanda Descastes'ci takılarak, onu karşı cephede görüyorsun... -Ek olarak; eğer olaylara bu şekilde yaklaşım konusunda her zaman ısrarcı bir tutum sergileyen biriysen, bu rekabetin ilk defa tarafınca gündeme gelmesi ilginç olur doğrusu..
Bu yorumum, size yonelik değildi. Ilk yorumumu yaptiktan sanra gelen yorumlara yönelik bir degerlendirme idi (bir arkadaş nietzsche ile ters düştüğünü söylemişti sanırım).. Şunu da eklemek isterim tabii; net bir cevap verdim/ yani en azından netlik iddiası ile..
Bilmediklerinden ötürü mutsuz olup bizide mutsuz ettikleri gibi bizde bilmediklerimizden ötürü mutsuzuz ve etrafımızdakileride mutsuz ediyoruz diye düşünüyorum.
Bildiklerimden dolayi. Farkindalik seviyeniz yukseldikce daha mutsuz olursunuz. Hic kimsenin anlamadigi yalanlari dinlersiniz. Kimsenin farketmedigi sahte yuzleri gorursunuz. Ve sonra öyle bir an gelir ki 150 yil da yaşasaniz gidip goremeyeceginiz new jersey'in ghettolarindaki teneke evlerinde yasayanlara farkli bir bicimde üzulursunuz. Hic kimsenin kirilmadigi kadar kirilirsiniz her olumsuzluga...
Ne kadar az bilirsek o kadar mutluyuz ne kadar çok sorgular ve okursak sonuca o kadar yakınız; sonuca yaklaştıkça mutluluktan uzaklaşıyoruz yada tatmin edilemiyoruz.
İkisi de değil. Maddi ve somut Koşullar bizi mutsuz ediyor. Sorunlarımızın gerçek sebebini bilirsek çözüm üretme ihtimalimiz oluyor, bilmez isek çözümü yanlış yerlerde aradığımız için debelenip duruyoruz.
Ufaklığımdan beri büyüdüğüm çok yakın bir arkadaşım var araya mesafeler girdi falan yazın görüşe biliyoruz sadece, her sene gidiyorum ve çocuğun hiç değişmediğini görüyorum bıraktığım gibi kalıyor çocukluğundaki aklı ile kaldı, şimdi bir boktan anladığı yok tek eğlencesi survivor ve salak Türk meyve tabağı dizileri izlemekle geçiyor ama çok mutlu yüzünden gülümseme eksik olmuyor bok desek gülüyor, demek istediğim az bilen en mutlumuz arada bakıp imreniyorum keşke bende bu salakça şeylerle eğlenebilsem diye.
En çok bilen mutsuz olur
aslında bir şeyler öğrendiğinde daha çok şey bilmediğini fark ediyorsun ve sanırsam bu da bir miktar doyumsuzluk veriyor.
Bilmediğin bir şey hakkında mutsuz olabilme fikrini pek cazip bulmadım. Annenin öldüğünü bilmiyorsan o konu hakkında nasıl üzülebilirsin ?
Annenin öleceğin zamanı biliyor ve bilmiyor gibi düşün, kastım senin bilmeme düşüncen değil bilmeme dediğin şey bilememek merak duygusu
Bildiklerimizden dolayi.
Bildiğim bazı gerçekler
İkisi de.
bilmediklerimizden dolayı.
bildiklerimiz yalan bilinçse; o da mutsuzluk sebebidir. Hatta depresyon.
Evet bilmediklerimiz dahada mutsuz ve huzursuz ediyor
mutluluk demek; bilince kavuşmak demektir zaten.
Bildiklerim ile.. -İnsanın(desein'in) varoluşşal çözümlenmesinde(eksistensiyal analitiğinde) , her türden duygulanım, bir anlama olayıdır, halet-i ruhiyede meydana gelen değişimdir.. Vs
mesela hırsızlık yaparsın; bilince kavuştum zannedip mutlu olursun. Yalan bilinç olduğu için devamı mutsuzluktur.
Adamlar hiç bişey bilmiyor çok mutlular demekki bilmek daha mutsuz ediyor bazen diyorum al kömürü köy cingen sobasini at üstüne kestaneyi akşam da bi makarna yap oh miss yemisim dunyayi sorumlulugu be
mutsuz ffalan değilim
"Şüphe Değil Kesinliktir İnsanı Deli Eden" Nietzsche
mutsuzum ama; para bende. Ha ha hayt.
Bildiklerımız ve kabullenemediklerımızden ötürü mutsuzuz
niçe bu konuda yanılmış nihayet. Nihayet bir kusurunu bulduk.
yukarıdaki hırsızlık örneğim iyi bir örnekti. Aynı şeyi tecavüze de uyarlayabilirsiniz.
İkisi de acı veriyor burası kesin
Nietzsche senin gibi epistemoloji kasmıyor. Bilakis cogito'ya saldırıyor.. Ve sen, şuanda Descastes'ci takılarak, onu karşı cephede görüyorsun...
-Ek olarak; eğer olaylara bu şekilde yaklaşım konusunda her zaman ısrarcı bir tutum sergileyen biriysen, bu rekabetin ilk defa tarafınca gündeme gelmesi ilginç olur doğrusu..
Bu kişisel bir soru, net bir cevabı hiçbir zaman olamaz sadece fikirler fikirleri doğurur düşüncesi ile sormak istedim
Bu yorumum, size yonelik değildi. Ilk yorumumu yaptiktan sanra gelen yorumlara yönelik bir degerlendirme idi (bir arkadaş nietzsche ile ters düştüğünü söylemişti sanırım).. Şunu da eklemek isterim tabii; net bir cevap verdim/ yani en azından netlik iddiası ile..
Isa Şengör mesele zaten kendi içinde net olmak, çelişmemek
Dimi
Damla Rışvanlı az once istek gönderdim. Eger bu bir sorun ise bunu iptal edebilirim?
Bildiklerimizi unuturuz. Bilmediklerim heycanla karışık korku
Aslında bildiklerin seni mutlu etmez. Bilmediklerinde seni mutsuz etmez.... Yanlış soru
Ne kadar çok şey bilirsen o kadar mutsuz olursun. Ben hiç mutsuz bir cahil görmedim.
Cehaletin mutluluk olduğuna inanıyorum bazı şeyleri keşke hiç ogrenmeseydim diyorum.
Bildiklerim bilmediklerimden daha dogru olsun istemem sıkıntı yok
üzülecek olanlar bilmemeli.
bilmez de zaten.
Cahillik mutluluktur.
cahilin gülmesine süre tut bakalım; 5 saniyeyi geçebilecek mi.
Gözlemlerime göre bir ömür süreni var.
cahil o deil sen olmalısın.
?
Hasan ahhahahahah
Ben seviyeli bir şekilde bir konu tartışacağız sanmıştım. İyi geceler
Cahillik mutluluk olur mu ya Ortadoğu'ya bakin onlar mi mutlu ?
Onlar bildiklerinden değil yaşadıklarından mutsuz.
Bildiklerini yasiyorlar zaten. Baska seyi degil.
Yaşadıkları bildiklerini değiştirdi bence.
Bildiklerini yasiyorlar. Yanlis bilgilerini yani. O yuzden cehalet felakettir.
yanlış deişme bu
Ogrenmek isteyipte zaman ayiramadiklarimdan ötūrū
mutsuzluğun sebebine bağlı bilip bilmediğine değil
Bence ortaya karışık
dünyanın, hatta evrenin her yerinde bilgi kişiyi mutsuzluğa iter. Bilmediğin kadar mutlusun.
Bildikce mutsuzluk artar, cahiller herzaman daha mutlu olurlar
Mutluluk ya da mutsuzluk anlamak ile alakalıdır
Tokatlı olmadığım için mutsuzum ve bu kimseyi ilgilendirmez
Ahahahhshdhdhshhdhshshs
Resmen şuan haykırdım
Güzel soru, rez.
Mutluluk nedir önce onu idrak etmek gerekir
Bilmek istediklerimize ulaşamamak bence
Bildiklerimiz bilmedikleriimizi görünur kilar ve bu da mutsuzluga neden olur
Cehalet saadettir.
"oturu" ne igrenc bir sozcuk, dolayi demek daha kolay degil mi ?
Bildiklerimizi bilmediğimizin bilincinde olmadığımızdan mütevellit
Bilmediklerinden ötürü mutsuz olup bizide mutsuz ettikleri gibi bizde bilmediklerimizden ötürü mutsuzuz ve etrafımızdakileride mutsuz ediyoruz diye düşünüyorum.
dolayi
Bazen düşünüyorumda cahil mi kalsaydim. Farkinda olmaktansa aptal mı ölseydim
Bildiklerimden dolayi. Farkindalik seviyeniz yukseldikce daha mutsuz olursunuz. Hic kimsenin anlamadigi yalanlari dinlersiniz. Kimsenin farketmedigi sahte yuzleri gorursunuz. Ve sonra öyle bir an gelir ki 150 yil da yaşasaniz gidip goremeyeceginiz new jersey'in ghettolarindaki teneke evlerinde yasayanlara farkli bir bicimde üzulursunuz. Hic kimsenin kirilmadigi kadar kirilirsiniz her olumsuzluga...
Ne kadar az bilirsek o kadar mutluyuz ne kadar çok sorgular ve okursak sonuca o kadar yakınız; sonuca yaklaştıkça mutluluktan uzaklaşıyoruz yada tatmin edilemiyoruz.
Bildiklerimizden ötürü dun hoslandigim kizin sevgilisi oldugunu öğrendim
Şahsen ben bildiklerimden.
Başlangıçta bilmediğim, sonradan öğrendiklerim için
IQ, kültür seviyesi iyi ve ileriyi görebilen insanlar bildiklerinden.
Bunlardan eksik olanlar da bilmediklerinden.
İkisi de değil. Maddi ve somut Koşullar bizi mutsuz ediyor. Sorunlarımızın gerçek sebebini bilirsek çözüm üretme ihtimalimiz oluyor, bilmez isek çözümü yanlış yerlerde aradığımız için debelenip duruyoruz.
Bilmediklerimizi bildiğimizden
Öykü Lestrange ne yapiyorsun bebegim
Senden ötürü be ya
Bilebildiklerimizden dolayı
Cehalet mutluluktur bilgi kiymetli bir hazinedir diye bi laf vardi sanirim
Herşeyi bilsek mutsuz olucaz bilmesek bari mutlu olma ihtimali daha yüksek
Bildiklerimiz den dolayı (ama yinede bilmeyi tercih ediyorum )
Ufaklığımdan beri büyüdüğüm çok yakın bir arkadaşım var araya mesafeler girdi falan yazın görüşe biliyoruz sadece, her sene gidiyorum ve çocuğun hiç değişmediğini görüyorum bıraktığım gibi kalıyor çocukluğundaki aklı ile kaldı, şimdi bir boktan anladığı yok tek eğlencesi survivor ve salak Türk meyve tabağı dizileri izlemekle geçiyor ama çok mutlu yüzünden gülümseme eksik olmuyor bok desek gülüyor, demek istediğim az bilen en mutlumuz arada bakıp imreniyorum keşke bende bu salakça şeylerle eğlenebilsem diye.
Bildiklerimizden dünyadan haberi olmayan insanlar çok mutlu
Bizi mutlu eden davranışları alışkanlık haline getirmediğimiz için mutsuzuz. Bilgiyle bi alakası olduğunu sanmıyorum
Doyumsuzluktan
Tabiki bildiklerimizden dolayı. Cahillik mutlulutur. Net
Bence ne bildiğimizden çok nasıl yorumladığımızla alakalı.