Yapıcı ve yıkıcı davranışlar hakkında konuşmak istiyorum. Çoğunlukla yapıcı olduğumu düşünüyorum. Ama yıkıcı olduğum zamanlarda var. Ve herkes benim gibi. Bazısının yıkıcı olduğu zamanlar çok fazla.
Eleştiri yaparken neyi gözetiyoruz? Ön plana geçen duygularımız neler mesela. Üstünlük sağlama çabası mı yoksa öfke mi bizi yönetiyor? Elde etmek istediğimiz sonuç kendimizi haklı çıkarmak ve karşımızdakini ezmek mi yoksa bir sorunu halletmek mi? Ve bu durum küçük büyük demeden karşıma çıkıyor. Çocuklarımıza da kötü örnek olarak geleceğin iletişimini büyük ölçüde etkiliyoruz. Faydalı olabilmek için yıkıcı davranmamıza neden olan duyguları irdeleyip, bunun önüne nasıl geçebiliriz?
Fikret Yeşilırmak
F
Kendim gibi huzurlu insanlarla beraber olduğumda, daha da huzurlu oluyorum.
Dayaklık insanlar bazen sinirlendiriyor ...
Peki dayak atmanıza sebep olan duyguyu bulabilir miyiz?
Ben sinirli biriyim
Sinirli biri olmakla kendi sınırlarınızı mı korumaktasınız yoksa savunduğunuz her şeyi ve kendi doğrularınızı dikte edebileceğiniz mesajını mı veriyorsunuz.
Sadece adalet... Bazen ufak tefek hatalar yapmışımdır elbet.
adalet ucu sivri bir bıçaktır bazen... Görece diye bir şey de var
En önemli ölçüm adalet..
Saçmalayan ve kendine yontan, bir de hadsizlik edenler benden çok korkmalı..
Doğruyu bilipte saçmalamaya devam edenlerin hak ettiği şeylere sözüm yok. Peki öfkenin sizden götürdükleri. İlk başta kişilikten olmak üzere tekamül yolundanda uzaklaşmak, sağlığımızdan çalması gibi durumlar söz konusu olabilir mi?
Olamaz.. Çünkü dövmeliyim.
Neyse ben alıştım alışmayanlar düşünsün.
En çok sevdiklerimle yaşıyorum bu duyguyu bazen kaygı bazen anlaşılmamak bazen koruma iç güdüsü ile öfkelene biliyorum oysaki nekadar yanlış olduğunu bile bile
Eğer öfke yerine ona samimi olarak sorununu çözme isteği eğiliminde olduğunuzu hissetse karşınızda ki size teslim olacaktır. Bu size karşı güven oluşturacaktır.
Fikret Yeşilırmak öfkem asla fiziki bir eyleme dönüşmemiştir daha sert ve keskin ifadelerden ibarettir. Ama öfkem geçtiğinde kendimi yatıştıramamış olmanın ve yanlış tavrımın bana hissettirdiği yetersizlik duygusu beni yiyip bitiriyor
Sevdiklerimi de döverim. Hoşlanmadıklarımı da döverim.
Ama arada fark var.
Biliriz biz sizi.
17 senedir hiçbir canlının canını yakmadım. Hatta sivri sinekleri bile asla öldürmem. Kimsenin canını yakmaya hakkımız yok. Bunu biliyorum.
Ama geçenlerde bir gün bir köpeğin kafasına bir sopayla vurdum. Hiç pisman değilim.
Çünkü ben kaçtıkça üstüme üstüme geldi. Herkes haddini bilecek kardeşim.
Evet banada olmuştu
Kaçtı ve ben kovaladım bu sefer. Arabaların arkasında kovalamaca oynadık. Çok uyardım onu. Yapma dedim, etme dedim. Tüylerini kabartıp 10 cm kadar yakınıma geldi. Eh kaşındın sen dedim. Hem yoldan geçen bir çok insana saldırıyordu..
Sinekleri öldürüyon ama, onlar da karnını doyurmak zorunda Anna
O hav hav ders falan almaz. Çünkü psikopat
Allah belasını versin o sineklerin.
Aslında köpekleri çok severdim.
Ama artık sadece seviyorum. Çok değil.
Selahattin Bestas sinirliyim diyerek kendinizi aklıyor ya da masumlaştırmaya çalışıyor olabilir misiniz?
Evet meryem hnm. O çok sinirli cümlesi kişinin öfke sınırlarını genişletiyor. Sonra kişi bana karışmayın edasıyla hayatları kendisine bağlı olanları kendi doğruları üzerinde ilerletiyor. Maalesef bundan en çok etkilenenler de küçük ruh ve bedenler oluyor. Dikte edilen kurallara mantıklı çözüm bulamamak onları derin düşünce sisteminden soğutabilir mi sizce? Yani Kuranın dediği akledin olayını bizden çalan bu davranışa maruz kalmak olabilir mi mesela?
ya da işlerinizi kolaylaştırmaya çalışıyor? Sizin dışınızdaki insanların kendi alanları hakkında ne düşünüyorsunuz?
Döverim.
Çünkü asabi biriyim.
Ozaman sizden daha asabi biri de size aynı şeyi yapsa ona hak verirsiniz çünki o asabi ve dövmeye hakkı var oluyor bu mantıkla
Hayır.. Beni dövmek olmaz. İyi bir şey değil.
ama bu adil değil
ahh Selahattin hocam
Evet adil.. Çünkü ben hak edenleri döverim.
En güzel uygulama bence rahatsız olduğunuz duruma şunu sormak bu durum bana ne hissettiriyor bunun alt mantığını çıkıp mantıksız hale getirmek
yardımsever, ılımlı, ara bulucu, akıl verici, sorun çözmeye yönelik, kimseye yük olmayan, kendi işini ve sorunlarını kendi çözen. Kendine yeten etrafına da yararlı olmaya çalışan biriyim. Gençler sakin lütfen ben merkezciliği bırakın ve etrafınıza sevgi ile bakın.
Ofke anlik bir duygu.. 10 a kadar say gecer deriz ya sag duyu girer araya... Birde sakin oldugunda bile tahrik eder karsindaki asil o zaman ofke kontrolu zordur.. Gunumuzdeki toplumsal olaylarda sonuclar cok aci maalesef
Evet bu dediğinize katılıyorum. Mesela siyaseti örnek verirsek öfkelendirmektir amaç. Yapıcılık değildir. Bunu gündelik hayata uygulamak gerekir. Çocuklarımıza sorun çözmek üzere yaklaşırken kinayeyle değil, çözüme kavuşmak istediğimizi hissettirmek lazım mesela. Arkadaş arasında da öyle. Samimi olarak çözüme gitmek istediğimizi gösterebilmek sorunun yüzde 70 ini halledecektir. mesela çok inatçı birinin üzerinde bunu deneyebiliriz. Eğer samimi, yapıcı bir şekilde onun sorununa üzüldüğümüzü ve bunu çözmek üzere yanında olduğumuzu hissettirirsek. O inatlarından eser kalmayacaktır.
Bunu karsinizdaki isterse yapabilirsiniz acik degilse ve on yargili ise zor... Cocuklar icin olan fikrinizr tamamen katiliyorumm