Bi insanin basina gelebilecek en kotu sey ne derseniz bipolar derim. Hayat resmen zindan. Gecen hafta midemde kelebekler ucusurken bu hafta ise gitmemek icin agliyorum. Telefonun caliyor ödün patliyor acaba bi arkadasin gorusmek mi isteyecek diye. Saatlerdir tavani izliyorum ve buna cok iyi geliyor suan.
Benim daha önce gecis sureclerim daha kisaydi. Gun icinde iki ayri ucu saatler arasinda yasiyordum. Bu inanilmaz yorucuydu. İlaclar sadece iki surecin suresini uzatti once bir hafta arayla gecis yapiyordum sonra bir aya cikti. 150 mg la baslayip 850 mg cikmisti ilacim.(Bende sosyal fobi de var bunu eskiye göre yendim gibi) .Bipolari atak gibi yasiyorum. Mesela iki gun isyerinde yasadigim bi stresten ötürü depresif döneme gecis yapiyorum hemen.. Havanin yagmurlu olmasi da kuvvetlendiriyor.. Aslinda pek de bi nedene gerek yok. Bazen duygusal bi sarkidan snra bile gecis oluyor. Manik donemde evin yolunu bilmeyip depresif donemde odanin kapisindan cikinca bile gozlerin yasariyor. Manik donemi yasamak icin suan herseyimi verebilirim.
Buna sen ya da ben karar veremeyiz bence. Ama herseyi de bipolara cekmemek lazim diye dusunuyorum. Soylediklerin cogu saglikli insanda var. Kendini iyi hissetceksen ve emin olmak istiyorsan doktorla gorus derim ben. Ben doktor soyleyene kadar adini bile duymamistim. Cok duygusal olmama yoruyordum. Doktorla surec basladi ve malesef bunla yasamaya aliscaksin dedigi icinben tedaviyi biraktim.(yeni bir doktor ariyorum) yasanmiyor. Hayatina kimseyi alamiyorsun. Cevrendekilerine imrenmekle geciyor hayat. Suan bunlari yazarken bile agliyosun mesela.
Bi arkadasim bipolar hayat benim icin cok zor dediginde kulak asmiyordum. Ama anlattiklarinla onu daha iyi anliyorum suan.. Cok uzuldum. Umarim atlatirsin.
Bi insanin basina gelebilecek en kotu sey ne derseniz bipolar derim. Hayat resmen zindan. Gecen hafta midemde kelebekler ucusurken bu hafta ise gitmemek icin agliyorum. Telefonun caliyor ödün patliyor acaba bi arkadasin gorusmek mi isteyecek diye. Saatlerdir tavani izliyorum ve buna cok iyi geliyor suan.
Benim daha önce gecis sureclerim daha kisaydi. Gun icinde iki ayri ucu saatler arasinda yasiyordum. Bu inanilmaz yorucuydu. İlaclar sadece iki surecin suresini uzatti once bir hafta arayla gecis yapiyordum sonra bir aya cikti. 150 mg la baslayip 850 mg cikmisti ilacim.(Bende sosyal fobi de var bunu eskiye göre yendim gibi) .Bipolari atak gibi yasiyorum. Mesela iki gun isyerinde yasadigim bi stresten ötürü depresif döneme gecis yapiyorum hemen.. Havanin yagmurlu olmasi da kuvvetlendiriyor.. Aslinda pek de bi nedene gerek yok. Bazen duygusal bi sarkidan snra bile gecis oluyor. Manik donemde evin yolunu bilmeyip depresif donemde odanin kapisindan cikinca bile gozlerin yasariyor. Manik donemi yasamak icin suan herseyimi verebilirim.
Buna sen ya da ben karar veremeyiz bence. Ama herseyi de bipolara cekmemek lazim diye dusunuyorum. Soylediklerin cogu saglikli insanda var. Kendini iyi hissetceksen ve emin olmak istiyorsan doktorla gorus derim ben. Ben doktor soyleyene kadar adini bile duymamistim. Cok duygusal olmama yoruyordum. Doktorla surec basladi ve malesef bunla yasamaya aliscaksin dedigi icinben tedaviyi biraktim.(yeni bir doktor ariyorum) yasanmiyor. Hayatina kimseyi alamiyorsun. Cevrendekilerine imrenmekle geciyor hayat. Suan bunlari yazarken bile agliyosun mesela.
Rica ederim umarim degilsindir. Bazen diyorum ki keske kanser olsaydim. En azindan atlatma ihtimalim var. Tedaviye yanit verebiyosun.
Bi arkadasim bipolar hayat benim icin cok zor dediginde kulak asmiyordum. Ama anlattiklarinla onu daha iyi anliyorum suan.. Cok uzuldum. Umarim atlatirsin.