hayatının bir döneminde hapishanede yatmış insanlara bir sorum olacak. Hapishaneye hırsızlık, cinayet, tecavüz ya da terör suçlarından girmiş olabilirsiniz; fakat hapishanede kalma sürenizi tamamlayıp dışarı çıktığınızda, içerde geçen zamanlar, yaşama ve işlediğiniz suça\suçlara olan bakışınızı ne yönde etkiledi? Sizce hapishane sizi tedavi mi etti yoksa daha da mı azgınlaştırdı, ötekileştirdi? Belki de hiçbirini yapmadı.
Not: Bu soruya cevap geleceğini düşünmüyorum. Adam çıkıp "daha da azgınlaştım" dese, onun potansiyelini görüp topluca lince tutacağız çünkü.
Dipnot: Belki yanılırım diye yine de soruyorum.
Dipdipnot: Bu post hapishaneler hakkındaki düşüncelerinizi öğrenmek için değil, hapishanelerde yatmış insanların deneyimlerini öğrenmek için açılmıştır. Yoksa elbette belgesellerden, filmlerden ve kitaplardan her birimizin birer fikri vardır!
Dibindibininnotu: Birinci ağızdan dinlediğiniz anılar varsa, onlar da kabulümdür.
Ben hapishaneye girmedim ama 4 gece Vatan'da organizede nezarette kaldım, "nitelikli dolandırıcılık, evrakta sahtecilik, çete üyesi olmak" vs den 104 yılla yargılandık ve beraat ettik. Filler tepişir çimenler ezilir misali, reis, first reisiye, Kürşat Tüzmen, Aydın Doğan ve benim patronum arasındaki çekişmeden ötürü bizim şirkette patronla beraber çoğunluğu kadın 18 kişiyi bir emirle aldılar. Her türlü psikolojik işkenceye rağmen biz 4 kadın susma hakkımızı kullandık ve herhangi bir suça katılmadıgımızı bildiğimizden çok rahattık. Savcıya çıktıktan sonra da salıverildik. Cezaevi olmadı ama nezarette 4 gece dahi hayata bakışımı baştan yazdırdı..
Siz suçlu olmadığınızı bildiğiniz halde, o 4 gece iz bırakmış hayatınızda. Belki sorguladığınız şeyleri sorgulama biçiminizi bile hepten değiştirmiştir. Bir de gerçek bir suç işleyip senelerce hapishanelerde kalan insanlar var, işte asıl merak ettiğim onların dışardaki yaşamlarında nasıl birer bireye dönüştükleri. Ayrıca çok geçmiş olsun, başınıza gelen şey oldukça kötü.
Ve ayrıca, anınızı paylaştığınız için teşekkür ederim.
Suç işleyen insanların cezaevlerinde ıslah olabilmeleri için, sadece bir takım özgürlüklerini kısıtlamak yetmez ve hatta yetmediği gibi daha da azılı suçlular yaratır diye düşünüyorum. Her zaman ve her durumda olması gerektiği gibi cezaevlerinde de eğitim, spor ve iş gücü kullanımı ile ilgili gelişmeler olmalı! Geçen gün Hakan Bülbül arkadaşımız bir şey paylaşmıştı cezaevlerinde bazı kitapların yasaklı olması ile ilgili! Ben çok üzüldüm. Zira nezarette de bana kitap okutmamışlardı 4 gece ve benim nefesimi kesmişler gibi oldu. İnsanların okuma özgürlüklerini ellerinden alarak gelişmelerini ve doğru yola erişmelerini beklemek çok manasız..
Bu arada teşekkür ederim
Sizin suçlu olmanıza gerek yok. İsteseler suç yaratıp bilgisayarınıza yerleştirirler. Ergenekon da yaptıkları gibi.