Düşünceyle dil arasında aslında zannedildiği gibi çok sıkı bir ilişki yoktur. Dilin imkanları dar olsa bile bir toplumun içinde bulunduğu sosyo-politik şartlar, inançlar bazen o toplumda büyük düşünürlerin çıkmasına sebep olur. Yani ki düşünce büyük düşünürlerin varlığına bağlıdır. Örnek verecek olursak Yunus emre büyük bir düşünürdür. İslam tasavvufunu Türkçe ifade etmiştir. O dönem Türkçenin imkanlarını düşündüğümüzde bu çok büyük bir iştir. Çünkü tasavvuf gibi çok çetrefilli bir konuyu çok rahat bir şekilde anlatmıştır. Mevcut kelimelere yeni anlamlar yükleyerek müthiş bir mecaz zenginliği katmıştır Türkçeye. Ama yine de kolay anlaşılmaz bugün de. Çünkü biz modernler her şeyin gerçek anlamına alışmışız. Mecazı kaybettik, sembolü metaforu anlayamıyoruz. Bu manada bakacak olursak düşünce dili geliştirir diyebiliriz.
Düşünceyle dil arasında aslında zannedildiği gibi çok sıkı bir ilişki yoktur. Dilin imkanları dar olsa bile bir toplumun içinde bulunduğu sosyo-politik şartlar, inançlar bazen o toplumda büyük düşünürlerin çıkmasına sebep olur. Yani ki düşünce büyük düşünürlerin varlığına bağlıdır. Örnek verecek olursak Yunus emre büyük bir düşünürdür. İslam tasavvufunu Türkçe ifade etmiştir. O dönem Türkçenin imkanlarını düşündüğümüzde bu çok büyük bir iştir. Çünkü tasavvuf gibi çok çetrefilli bir konuyu çok rahat bir şekilde anlatmıştır. Mevcut kelimelere yeni anlamlar yükleyerek müthiş bir mecaz zenginliği katmıştır Türkçeye. Ama yine de kolay anlaşılmaz bugün de. Çünkü biz modernler her şeyin gerçek anlamına alışmışız. Mecazı kaybettik, sembolü metaforu anlayamıyoruz. Bu manada bakacak olursak düşünce dili geliştirir diyebiliriz.