Aranıza yeni katıldım sevgili arkadaşlar.
Sanat, spor, psikoloji, sosyoloji, felsefeyle yakından ilgiliyim. Paylaşımlarımda bu yönde olacak zaten. Ben bu siteye katıldığım için mutluyum. Sizlere teşekkür ediyorum. Umarım en doğru bilgileri öğrenir ve hem hayal gücümüzü geliştirir hem de fikirlerimizi genişletip daha farklı pencerelerden bakmayı öğrenebiliriz hayata...
Sizin bu sözle ilgili fikirleriniz nelerdir? Size göre mutluluk nedir ve kiminle başlar kiminle biter ne zaman başlar ne zaman biter?
Nur Dalga
N
Benim mutluluk tanıtım farklı geçici olan her şey mutluluk vermez.
Mesela hastanın iletiniz bu birr mutluluk degildir
Süreklilik gösteren olayların mutluluk getirdiğini düşünüyorsunuz anladığım kadarıyla?
Evet sürekli olmalı tabiki
Yaptığımız iş örnek olarak verilebilir mi?
Katılmıyorum Sürekli olan şey sıradanlaşır
Ben de ayni fikirdeyim. ozellikle anlik sevincler mutluluk değildir. Kalıcı olmali mutluk dediğin
BerfinBerfo katilmayabilirsin. Mesela ben de diyorum ki insan çocukken mutlu değildir çünkü çocukluk geçici bir şeydir
Geçici olduğu için mi çocukken mutlu değildik
Mesele o çocuk şu anda sana mutluluk veriyor mu? Kendi kendine bakıp aaa ben çocuktum deyip gözünde ışıltılı oluyor mu
Benim çocukluğum bana mutluluk veriyor. Hatta bir kısmını büyütmedim hayal gücümü besliyor. Polyanna'dan çok etkilendim sanırım. Kemallettin Tuğcu'nun hikayelerini de okur, halime şükrederdim.
Hayır öyle değil lafta değil. Mehtap hanım mesela çocukluk deyince insanın içi gulmeli
Mesela bilgelik insana daimi bit mutluluk verebilir
Ben çocukluğumu hatırlayınca bırakın içimi kahkahayla gülüyorum. Ne anılar var. Fazla sıradışıydım ben... Bahçede robot yapmaya çalışırdım, dayımın guaj boyalarını kaçırır bahçede resim yapardım. O yaptığım resim okulu temsil etti yurtdışında... Sonra bütün sokağın çocuklarını her yaştan organize eder, bahçede şehircilik oynatırdım. Ben fırıncı olurdum. Tahtalara kireç sürer margarinli ekmek satardım. Daha neler neler... Saymakla bitmez. Oğlanlarla futbol oynardım. Çamura çivi batırırdık. Yakantop oynardık. Herkes beni tezahüratla dışarıya çağırırdı. Bunlara kahkahayla gülmemek mümkün mü? Anneme ve babama yaptığım şakaları saymıyorum bile... Benim çocukluğu hatırlayıp gülmeyen yok hala...