Edindigimiz bilgileri kisiligimize yansitmazsak yani sadece ögrendiklerimizi ezbere bilirde, erdemli davranislara dönusturmezsek hic bir anlami olmaz ögrendiklerimizin.. Sadece ogrenerek bilgili olursun ama bunu kisiligine uygularsan bilgin olursun.. Olgun olursun... Penceren genis olur.. Anlayisin olur.. Yalan soylemezsin vs..
Ben egoyu bir kaynastirici bir dengeleyici olarak goruyorum. Yani bir yandan ' id' i dizginlerken diger yönden de süper egoya baskalarinin istegi dogrultusunda hareket etmenin abartilmamasi gerektigini vurgulamasi acisindan harekete gecirici olarak goruyorum.. Egomuzdan kurtulmamiz derken kastim denge benim..
Onlara hiç bir şey olmaz bildiklerinin bilmediklerinden az olduğunu düşünürsen zaten hiç br şey bilmediğini kavrayabilen biri olursun ki bu şey yani fikrin kontrolu fikirsel egonun bir önleyicisi gibidir. Ama yetmez tabi bu insan ilişkilerince de önemlidr. Evet kimseye şirin gözükmek derdi olmaz ama kimseye ön yargılı yaklaşmaz tepeden bakılmaz. Centilmen olma nazik olmayı gerektirir genelde zeka .
İnsanın asil bilmesi gereken aslında ne kadar aciz ve küçük olduğudur ama egosu olan bir insan her şeyi kendini filtre ederek öğrenir bu da kainatın büyüklüğünü gözden çıkarmak demektir
Bilge olamaz insan eger çok sey bildigini soylerse, insan bilgiye yasadigi surece actir hiçbir zaman kendini bilgiye doyurdugunu kabullenmemeli, kabullenmisse zaten egosuna kaptirmistir kendini aslinda cahildir...
Dolu basak eğilir bilgili insan da nitekim öyledir. Ortalarda dimdik kibirli yürüyüp benbildimcilik yapmaz bir ariflik vardir bir ogrenilmislik bir ders cikarilmislik vardir bilgilerinden. Gercek ilim sahibi böyledir. Obur turlu ise ego için beyne bilgi doldurulur ve bu bilgileri kullanmakta güçlük ceker. O yuzden ilim almis cahiller sinifina girer ve egosunu konuşturur ilmi yerine
Hepimiz egonun kötü bir şey olduğunu, olumsuz bir durum olduğunu söyleyebiliriz. İnsanların egoist olup olmadıklarını yada ne kadar egoya sahip olduklarını sorgulama becerimiz nedir? İnsanları kendi kafamıza göre bu egoist tir bu değildir diye ne kadar sağlıklı bir öngörülen bulunabilirim? Bu sorularda önemli bence
cahil dediğimiz zaman, mektepte okumamış olanları kastetmiyoruz aslında. Kastettiğimiz ilim, hakikati bilmektir. Yoksa okumuş olanlardan en büyük cahiller çıktığı gibi, hiç okumak bilmeyenlerden de hakikati gören gerçek alimler çıkabilir. İşte bu noktada ego dediğimiz şey aslında ilmimize değil hakikati görmemize engel oluyor.
Bilgiyi üretmek ile, bilgiye sahip olmak aynı şey olmamalı... Ego her şeyin en iyisini ben bilir, ben yaparım, sürekli bir "ben" sanrısıdır...
Kişi ne kadar bilgiye sahip olursa olsun, sürekli öğrenmesi gereken, bilmediği bir konu daha olacaktır. Dolayısıyla ben tamamım, ben oldum demek buradan sonraki cehaletimi kabul ediyorum demek olur...
Neden EGO deyince aklımıza sadece kibir, ukalalık, bencillik gelir?
Ben mütevazi olmalıyım, ben adilim, ben iyi kalpliyim demek de "BEN" değil midir? O da EGO işte
"Ben buna kızarım", "benim kişiliğim böyle", "ben iyi biriyim" deyince Egomuzun sorumluluğundan kurtuluyor muyuz?
Yoksa egomuzun kabul edeceği sıfatlarla onu paketleyip kendimize mi yutturuyoruz?
Ben diye tamımladığımız herşeye yeniden bakalım. Ben iyi bir insanım mesela (Her an, her kişiye, hep mi iyiyim aslında? Koyduğum her sıfat egomun bizzat kendisi değil mi zaten? )
İltifat kabul etmemek (hangi duygu olursa olsun) kibirdir. Egodandır.
Ay yok; BEN o kadar süper değilim. Reca ederim... (Halbuki gören gördüğünü hissini söylüyor. O iltifat sana değil, o kişinin algısındaki sana.) "Yok sen bilmiyorsun; ben biliyorum" da kibirdir
Ben çok guzel yemek yaparim parmaklarini yersin yapamayacagim yemek yok, çok hamaratim kimsenin yaptigi yemegi begenmem, tadi tuzu hiç iyi degil elinin ayari yok mu senin beceriksiz yemek yapmayi bile bilmiyosun
Birakta yemegini yiyen kisiler seni ovsun kendi kendini ovme
İşte yapan, kendini gerçekleştirmek için, yapmış olmanın keyfi için, yemek yapan kendini sevdiği için yapsa "tuh yaa" olur en fazla Öyle güzel yapayım ki övsün beni diyen de ego değil mi?
Övgüde önemli dozunu kacirmadiklari surece övguye bagimli yasamamamis olur insan hayatini Bu tipki facede fotografini paylasmis bir kisiye yapilan ovguler sonucunda kendini ovgu için surekli begeni için kendini sartlandirmasi çaba harcamasi gibi gibi
Hanefi mezhep imamı Ebu Hanife hz. Bilmediklerimi ayağımın altına alsam başım arş a deger buyurmuş. Yunus Emrede " İlim ilim ilmekdir. İlim kendini bilmektir. Sen kendini bilmezisen. Abes yere yelmekdir. Buyurmuş
Beyazıt ve Timur'u düşünün Niğbolu olmasa Beyazıt belki daha iyi bir sonuç. Alacaktı fakat EGO'su sonucu kahrından öldü. NEMRUT olmamak gerek vs. Vs. Vs. Her kes aynı şeyi anlatacak atık konu belli özür dilerim.
Ego kişiliği ve kişinin kendine göre doğru olan bilgileri kabul eder aksini reddeder. Ancak kişilik ego arka plana atılırsa gerçek doğru bilgi elde edilir
moji bunu egosu olanlar için söylemiş. Egoyla hassasiyeti karıştırıp herkesin karşısına mojiyle çıkmayın. Önce dinleyin anlayın, emin olursanız vurun mojiyle gitsin, ağzının ustune
Edindigimiz bilgileri kisiligimize yansitmazsak yani sadece ögrendiklerimizi ezbere bilirde, erdemli davranislara dönusturmezsek hic bir anlami olmaz ögrendiklerimizin.. Sadece ogrenerek bilgili olursun ama bunu kisiligine uygularsan bilgin olursun.. Olgun olursun... Penceren genis olur.. Anlayisin olur.. Yalan soylemezsin vs..
Ego kişiliğin parçasıdır ama... Kişiliğinden kurtul diyor Mooji. O zaman katılmıyor musunuz?
Ben egoyu bir kaynastirici bir dengeleyici olarak goruyorum. Yani bir yandan ' id' i dizginlerken diger yönden de süper egoya baskalarinin istegi dogrultusunda hareket etmenin abartilmamasi gerektigini vurgulamasi acisindan harekete gecirici olarak goruyorum.. Egomuzdan kurtulmamiz derken kastim denge benim..
Yani katilmiyorum;)
Piston gibi
Ego inerse
Öz cıkar
Bilgi gider bilgelik başlar
Gölgelerde öğüt vardır..
Düşünün der, ayet
Peki egom gidince bildiklerime ne olur? Tanıdığım yaşama?
Onlara hiç bir şey olmaz bildiklerinin bilmediklerinden az olduğunu düşünürsen zaten hiç br şey bilmediğini kavrayabilen biri olursun ki bu şey yani fikrin kontrolu fikirsel egonun bir önleyicisi gibidir. Ama yetmez tabi bu insan ilişkilerince de önemlidr. Evet kimseye şirin gözükmek derdi olmaz ama kimseye ön yargılı yaklaşmaz tepeden bakılmaz. Centilmen olma nazik olmayı gerektirir genelde zeka .
Yani zeka, ancak erdem ile birlikteyse mi zekadır? Erdemsiz bilgi peki?
Tanıdığım yaşamın içi boşalır... Zeka ve akıl farklı görüyorum Zeka tehlikeli bilginin işi Akıl bilgeliğin eseri... Düşüncem benim budur
Ukala cahilliği olsa gerek.
İnsanın asil bilmesi gereken aslında ne kadar aciz ve küçük olduğudur ama egosu olan bir insan her şeyi kendini filtre ederek öğrenir bu da kainatın büyüklüğünü gözden çıkarmak demektir
Neden? Neden küçük ve aciz olalım? Belki asıl egosuz olan biz büyük ve güçlüdür?
Mooji kim ?
Boşverin \)
bize egodan kurtulun diyen amcamız
Önemli mi?
Bilgi cahile yüktür. Egosuna yenk düşer... Heba eder.
Kibir sadece
Bilge olamaz insan eger çok sey bildigini soylerse, insan bilgiye yasadigi surece actir hiçbir zaman kendini bilgiye doyurdugunu kabullenmemeli, kabullenmisse zaten egosuna kaptirmistir kendini aslinda cahildir...
Nasrettin hoca misali. Ben Hiç im der. Cahil ise BEN olmasam HİÇ olmaz der.
Dolu basak eğilir bilgili insan da nitekim öyledir. Ortalarda dimdik kibirli yürüyüp benbildimcilik yapmaz bir ariflik vardir bir ogrenilmislik bir ders cikarilmislik vardir bilgilerinden. Gercek ilim sahibi böyledir. Obur turlu ise ego için beyne bilgi doldurulur ve bu bilgileri kullanmakta güçlük ceker. O yuzden ilim almis cahiller sinifina girer ve egosunu konuşturur ilmi yerine
Hepimiz egonun kötü bir şey olduğunu, olumsuz bir durum olduğunu söyleyebiliriz.
İnsanların egoist olup olmadıklarını yada ne kadar egoya sahip olduklarını sorgulama becerimiz nedir?
İnsanları kendi kafamıza göre bu egoist tir bu değildir diye ne kadar sağlıklı bir öngörülen bulunabilirim? Bu sorularda önemli bence
O kadar da basit olmasa gerek biraz önyargılı olmadın mı
İlk dörtlük katılıyorum
Genel olarak haklısınız ama
Ego insanın kendini dev aynasında görmesi gibi bir şeydir
Oh iyi bari.. BEN bunların hiçbirini yapmıyorum. Ne güzel BEN, egomu yendim.. Hatta seninkini de yenerim
cahil dediğimiz zaman, mektepte okumamış olanları kastetmiyoruz aslında. Kastettiğimiz ilim, hakikati bilmektir. Yoksa okumuş olanlardan en büyük cahiller çıktığı gibi, hiç okumak bilmeyenlerden de hakikati gören gerçek alimler çıkabilir. İşte bu noktada ego dediğimiz şey aslında ilmimize değil hakikati görmemize engel oluyor.
Egoist insan bilgiden çok kişisel tatminliğe yöneldiği için, bilgeliği örtülür desek olurmu acaba
Bilgiyi üretmek ile, bilgiye sahip olmak aynı şey olmamalı... Ego her şeyin en iyisini ben bilir, ben yaparım, sürekli bir "ben" sanrısıdır...
Kişi ne kadar bilgiye sahip olursa olsun, sürekli öğrenmesi gereken, bilmediği bir konu daha olacaktır. Dolayısıyla ben tamamım, ben oldum demek buradan sonraki cehaletimi kabul ediyorum demek olur...
Neden EGO deyince aklımıza sadece kibir, ukalalık, bencillik gelir?
Ben mütevazi olmalıyım, ben adilim, ben iyi kalpliyim demek de "BEN" değil midir? O da EGO işte
"Ben buna kızarım", "benim kişiliğim böyle", "ben iyi biriyim" deyince Egomuzun sorumluluğundan kurtuluyor muyuz?
Yoksa egomuzun kabul edeceği sıfatlarla onu paketleyip kendimize mi yutturuyoruz?
Ben diye tamımladığımız herşeye yeniden bakalım. Ben iyi bir insanım mesela (Her an, her kişiye, hep mi iyiyim aslında? Koyduğum her sıfat egomun bizzat kendisi değil mi zaten? )
Düşüncelerime tercüman olduğunuz için teşekkürler
Ya asıl cehalet, bir BEN var sanmaksa?
İlim kendin bilmektir, sen kendini bimezsen bu nice okumaktır.
Onlar bencil, kötü EGO'ları yüksek, oysa BEN mütevaziyim, başkalarını kendimden önde tutarım... O halde "iyi olma" EGOM var
Üstünlük, ukalalık, bencillikle yansıtılan egoyu hepimiz bir bakışta tanırız.
Peki mütevazilikle, iyilik yapma ile yansıtılan egoyu?
Aşırı mütevazilik mesela bildiğimiz kibirdir.
"O kadar mütevazi olayım ki, insanlar süperliğime bakıp ukala sanmasınlar. Onların seviyesine ineyim"
İltifat kabul etmemek (hangi duygu olursa olsun) kibirdir. Egodandır.
Ay yok; BEN o kadar süper değilim. Reca ederim... (Halbuki gören gördüğünü hissini söylüyor. O iltifat sana değil, o kişinin algısındaki sana.) "Yok sen bilmiyorsun; ben biliyorum" da kibirdir
Kibir tesbitleri cok basarili
Bu yorumdan hoşlanacak kadar egoma izin verdim gitti :)))
Cok iyidi
Ben çok utangacim iltifati kaldiramam
Yanaklarim hemen kizariyo
Alcak gonulluluk fazilettir. Fazlasi rezalettir. Der bir fransiz atasozu
Ben çok guzel yemek yaparim parmaklarini yersin yapamayacagim yemek yok, çok hamaratim kimsenin yaptigi yemegi begenmem, tadi tuzu hiç iyi degil elinin ayari yok mu senin beceriksiz yemek yapmayi bile bilmiyosun
Birakta yemegini yiyen kisiler seni ovsun kendi kendini ovme
Yemeği yiyen kişiler övmezse ne olur peki? Yapanın beğendiğini, yiyen beğenmezse ne olur?
İşte yapan, kendini gerçekleştirmek için, yapmış olmanın keyfi için, yemek yapan kendini sevdiği için yapsa "tuh yaa" olur en fazla Öyle güzel yapayım ki övsün beni diyen de ego değil mi?
Övgüde önemli dozunu kacirmadiklari surece övguye bagimli yasamamamis olur insan hayatini Bu tipki facede fotografini paylasmis bir kisiye yapilan ovguler sonucunda kendini ovgu için surekli begeni için kendini sartlandirmasi çaba harcamasi gibi gibi
Ovgu için yemek yapilir mi yapan var mi bilmiyorum ama içinde sevgi varsa o yemek çok tatli oluyo
Hanefi mezhep imamı Ebu Hanife hz. Bilmediklerimi ayağımın altına alsam başım arş a deger buyurmuş. Yunus Emrede " İlim ilim ilmekdir. İlim kendini bilmektir. Sen kendini bilmezisen. Abes yere yelmekdir. Buyurmuş
Ego yeni ilim öğrenmeni engeller. Öğrenmemek cahilliktir.
Egosu yüksek insanlar sadece kendi yaptiklarıni begenir baskalarini asagilar
Biz biraz ilerledik oraları. Önceki yorumları okumanızı öneririm
tesbitiniz çok yerinde
Ego, düpedüz kibir gurur böbürlenme övünme gibi ne kadar oportünist huy varsa hepsini kapsar, ilim zaten bu adi huylardan kurtulmak içindir .
Beyazıt ve Timur'u düşünün Niğbolu olmasa Beyazıt belki daha iyi bir sonuç. Alacaktı fakat EGO'su sonucu kahrından öldü.
NEMRUT olmamak gerek vs. Vs. Vs. Her kes aynı şeyi anlatacak atık konu belli özür dilerim.
Anahtar kelime "farkındalık". Bu maksatla bize ayna olabilecek bir dost ele ihtiyacımız var
Bilgi paylaşılınca güzel değeri ölçümler ego ise bencilliktir
Kavram karmaşasından uzak durmalıyız. "Ego" benlik kavramıdır. Egoist ise bencillik, çevreyi umutsuzluk demektir. Naçizane
Egoyu aşmak, Kaf dağını aşmaktan daha zordur.
Ben aştım demekle aşılmış olmuyor.
Aştım dediğiniz yerde, farkllı bir formatına geçmiş oluyorsunuz sadece.
Önce bir aşmak ne demek onu anlayalım maksat
Sizce nedir ?
Bence egosunu aşan insan hiç bir şeye bağımlılık derecesinde sevgi duymaz. Ve hiç bir şeyden ve hiçkimseden gerçek manada nefret etmez.
Bilgi yanıla bilir, yanlışını görür ve kabul eder, düzeltir ego ise kendine toz kondurmaz hep doğru olduğunu savunur. Arada ki fark bu olsa gerek.
Ego kişiliği ve kişinin kendine göre doğru olan bilgileri kabul eder aksini reddeder. Ancak kişilik ego arka plana atılırsa gerçek doğru bilgi elde edilir
moji bunu egosu olanlar için söylemiş. Egoyla hassasiyeti karıştırıp herkesin karşısına mojiyle çıkmayın. Önce dinleyin anlayın, emin olursanız vurun mojiyle gitsin, ağzının ustune
Ego sahibi olursan dünyanın bir parçası olamazsın diyor.... Bizde bir laf vardır.....''benlige lanet olsun''