Bazen bir konuda çok erkenci davranırız.
.
Zihnimiz cevaplara hemen ulaşmak ister.
.
Oysa, aradığımız cevap “farkındalık” gerektirmektedir.
.
Farkındalık ise, belli bir süreç ister. Bir müddet beslenmek ister.
.
Mesela “varlığın birliği”, “madde yoksa bu koca evren de neyin nesi?”, “ben ben değilsem veya ben sandığım gibi değilsem, ben neyim veya kimim?”, “ölüm, uyanış, tanrısızlık bilinci”
.
Tüm bunlar “farkındalık” isteyen şeylerdir.
.
Eğer bilgi istiyor olsalardı, iş çok kolaylaşırdı. Biri çıkar bunlara dair cevapları bir kitaba yazardı. Biz de alır okurduk. Bilgiyi alıp işi çözerdik.
.
İşin bir diğer yönü de saplanıp kalmadır.
.
Bir konuya saplanıp kalırız bazen. Ha bire onu düşünürüz. Her şeyi onunla ilişkilendiririz.
.
Düşündükçe olayı çözemez bu sefer daha fazla düşünmeye çalışırız. Olmadıkça daha çok daha derin daha fazla düşünmeye çalışırız.
.
Oysa farkındalık isteyen birçok konu, “yeterince düşünmemekten” ötürü değil; “düşünmeyi bırakamamaktan” ötürü çözümlenemezler.
.
Tekrar ediyorum: Yeterince düşünememekten değil. Düşünmeyi bırakamadığımız için çözemeyiz bazı problemleri.
.
Zihnimi yeterince çalıştırırsam değil. Zihnini susturmayı başarırsan açılır bazı hakikatler bize.
.
Peki ne yapmalı?
.
(cevabı yorumlar şeklinde aşağıya alınmıştır. İlk yorumdan itibaren takip edebilirsiniz)
Sorunlarımızı nasıl çözebiliriz?
Ahmet Önsesveren
A
0 kişi takip ediyor.
Paylaş:
Bu arada başka konularla da ilgilenmeli ki saplanıp kalma durumu oluşmasın. Hele ki hayattan kopuyor isek, tehlike çanları çalıyordur. Hayatı yaşamayı ihmal etmemeli.
.
(burada alt yorum eki var)
Temel gerçekliklerimizi de hiç bırakmamalı.
Mesela, “algıların illüzyon oluşu” ile ilgilenirken, gündelik hayatımızın illüzyon da olsa elimizde hazırda varolan bir gerçeklik olduğunu unutmamalı.
Veya mesela “vahdet” ile ilgilenirken temel imani meseleleri elimizden-kalbimizden hiç bırakmamalı. Onlara dair de okuma yapmalı.
Tehlike çanları dediniz de gercekten hayattan kopmus biri ne yapmalı sadece nefes alan yasamayan ne yapmalı neyle uğraşirsa ugraşsın aşamiyor ise nasıl geri dönmeli hayata.???
O duruma düşecek kadar azimli biriymiş. Tebrik etmek lazım şahsı.
Eğer psikolojik ve algısal anlamda. Hayattan koptu ise. . Bir müddet derin konularla ilgilenmeyi bırakıp. . Ortamını çevresini yediklerini vb değiştirmeli.
Onda farklı algılar oluşturacak farklı uyaranlara maruz kalmalı
Zihinselligi bırakıp. Bedensellige yani fiziksellige egilmeli. Bunu kötü anlamda söylemedim. Günaha batsın kendini boş verip yozlassin degil. Bedensel uyaranlar
Mesela bol güneş almalı. Spor yapmalı. Bedenle yapılan ve kişiyi yoran işler yapmalı.
Gezmeli. Sakalasmali. Lezzetli yiyecekler yeyip keyif yapmalı.
Yalnız şunu da belirteyim. Ben bir uzman değilim. Burada beyin fırtınası yapiyoruz sonuçta. Fikrimizi beyan ediyoruz. Illaki bu iş böyledir diye iddiada bulunmuyoruz.
Ki ciddi psikolojik bir durum varsa. Doktora görünmelidir kişi zaten. Belki beyin biyokimyasi bozulmuş olabilir
Değilse. Sırf yediği yiyecekleri degistirerek. Ve şu anki ortam ve çevreden uzaklaşarak bile. Biraz nefes almaya başlayacaktır
O duruma düşecek kadar azimliymis dedinizde bence hic bir fikir olmadan bu sekilde yargılamak çok yanlış diye düşünüyorum. Önemli olan fikirlerin sunulması sonuçta doktorlarında yapacagi sey aynı, en iyi tedavi edici ALLAH'dır. Ama insan tabiki gercek manada bir el uzanmasını görmek ister. Tamamen kapıları dıs dünyaya kapatıp cevreden, etrafındakilerden kendini uzaklaştırarak sonuç alamamakda neyin göstergesi olabilir ki...
Fatma hanım ilk önce bu duruma onu getiren sorununu aydınlığa kavuşması gerekiyor için de bulunduğu bi sıkıntı onu bu duruma getirmiş olabilir. Zaman zaman banada olur .
Ben uzaklara seyehat edip kolayca iyice derine dalmadan çıkıyorum. Tabi bu biraz maddiyata önemli ama her insan mutlu olduğu bazen maddiyatı olmayan uğraşıylada kendini toparlayabilir mücadeleyi elden bırakmamamiz lazım zaman zaman düşündüğüm şudur ölümden başka herşeyin bi çıkış kapısı bulunur .